ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρίς να το θέλω μέσα από σκέψεις. Δεν θέλω να κουράσω. Όταν στην εφηβεία ήμουν στρέιτ και να με απατούσαν οι άντρες δε με ένοιαζε. Από τα 19 σχεδόν και μετά που ήμουν με γυναίκες με ενοχλούσε και είναι κάτι που με ενοχλεί αφόρητα. Απιστία οποιαδήποτε. Ακόμα και ένα απλό φλερτ, ένα φιλί, ένα κοίταγμα., Μια συνομιλία. Δεν το έχω κάνει ποτέ. Ούτε θα το κάνω ποτέ. Είμαι μονογαμική. Υπάρχουν άραγε και άλλα τέτοια άτομα; Εννοώ ακόμα και να θέλω κάποια μετά το χωρισμό τότε ακόμα δεν προχωράω μέχρι να μην την θέλω άλλο. Γιατί ο κόσμος απιστεί; Δεν θέλω να μου το κάνουν γιατί δεν το κάνω. Και ας το ξεκαθαρίζω από την αρχή. Ήταν πάντα έτσι οι ομοφυλόφιλες; Ή όσο περνάνε τα χρόνια αυτό γίνεται κάτι σαν φυσιολογικό; Γιατί αν κάποιες το θεωρούν φυσιολογικό τότε δεν θα μπορέσω να κάνω ποτέ ξανά ούτε γνωριμία. Επίσης ζούμε κάποιες καταστάσεις με συγκεκριμένα άτομα φιλικές, ερωτικές, συγγενικές και ξαφνικά με αυτά τα άτομα έρχεται ένα τέλος που μπορεί να είναι και ανεξήγητο χωρίς λόγο δηλαδή και τώρα που είναι η μεγάλη γιορτή του Πάσχα έχω ένα "σπρώξιμο" να τους ευχηθώ και είναι τόσο κρίμα να τελειώνουν οι σχέσεις με ανθρώπους και να ξέρεις ότι δεν μπορείς να το κάνεις. Μιλάω ανθρώπινα όχι κάτι άλλο. Όπως θα δεις μια πωλήτρια σε ένα σούπερ μάρκετ και θα πεις ένα χρόνια πολλά ένα γεια σας και θα συνεχίσεις τη ζωή σου. Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή. Ευχαριστώ για όσους διαβάσουν. Να ευχηθώ σε όλους υγεία και στον καθένα να του έρθουν όπως επιθυμεί.