ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιλάς δεν μιλάς το θέμα είναι ότι η μητέρα σου είναι πολύ επικριτικός άνθρωπος . Και το άλλο θέμα είναι ότι έχεις γίνει και εσύ άνθρωπος που σε επηρεάζει τόσο η μη αποδοχή των άλλων σε σημείο να απαγορεύεις στον εαυτό σου να εκφράζεται. Εγώ θα σου έλεγα να συζητήσεις και ότι είναι επικριτική με ότι και αν πεις και ύστερα να αρχίσεις να είσαι αληθινός με οποιαδήποτε αντίδραση και να έχεις γύρω σου και να μάθεις να το αντέχεις λίγο λίγο . Για να έχεις μια αληθινή σχέση με τη μητερα σου, αν θες φυσικά . . .και για να μην φθείρεσαι με το να κρύβεσαι. Δεν έχεις κάνει κανένα απολύτως έγκλημα και η ελεύθερη έκφραση είναι το πιο σημαντικό για την καλή μας υγεία ! Ελευθερώσου λοιπόν.

Δεν είμαι σε παρόμοια κατάσταση, όμως θα ήθελα να σου πω μπράβο σου που αποδέχεσαι το ποιος είσαι, γιατί πιστεύω θέλει μεγάλη δύναμη. Οι γονείς μερικές φορές κάνουν λάθη και έχουν πράγματι μεγαλώσει, ορισμένοι απ'αυτούς με πιο στενόμυαλες αντιλήψεις. Προτείνω αν σε ξαναπει περίεργο και δυσανασχετίσει ότι δεν της ανοίγεσαι να της πεις οτι απο μεριάς σου άνοιξες τα χαρτιά σου. Αλλά εφόσον εκείνη δεν είναι ακόμα έτοιμη να αποδεχτεί ποιος είσαι, τότε δεν θα νιώθεις άνετα να της μιλήσεις. Διότι πάντα η γνώμη των γονιών μας, μας επηρεάζει.
Φυσικά εσύ σκέφου αν νιώθεις άνετα να της μιλήσεις και να της πεις όλα αυτά. Παρόλα αυτά άνθρωποι που θα μας κατακρίνουν πάντα θα υπάρχουν και ίσως αυτοί να είναι τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα. Δυστύχως είναι σκληρό αλλά πρέπει να αφήσεις αυτή την αλήθεια πίσω σου και να απολαύσεις τον έρωτα σου.
Μερικά πράγματα πρέπει να τα ζούμε και να τα ευχαριστιόμαστε γιατί εμείς καθορίζουμε τη ζωή μας. Και αν δεν μπορούν να σε αποδεχτούν κάποιοι, πάντα θα υπάρχει κάπου κάποιος άλλος, είτε σύντροφος είτε φίλος που θα νιώθει περήφανος. Και σκέψου πόσοι ακόμα περήφανοι ομοφυλόφυλοι θα υπάρχουν που βρήκες τη δύναμη να πεις κάτι που σε καταπίεζε. Μόνο και μόνο επειδή η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη να αποδεχτεί ότι η φύση ορίζει διάφορα μοτίβα κι όχι μόνο έναν συνδυασμό γι'αυτό και κάθετι είναι διαφορετικό.
Είπα πολλά, αλλά εύχομαι να ανακούφισα τις σκέψεις σου. Να'σαι καλά

Γεια σου και χρόνια πολλά! Ελπίζω να είσαι καλά τόσο εσύ όσο και όλα τα πρόσωπα που αγαπάς! Θέλω να σου πω ότι οι όλοι οι γονείς λίγο πολύ καταλαβαίνουν τι συμβαίνει με τα παιδιά τους. Δηλαδή και να μην έλεγες στη μητέρα σου ότι είσαι γκέι, ενδόμυχα κάποια στιγμή θα είχε περάσει σαν σκέψη από το μυαλό της. Άλλο είναι βέβαια το θέμα ότι δεν μπορεί να το αποδεχτεί και κάνει πως δε συμβαίνει τίποτα και πως ούτε καν έχετε κάνει ποτέ αυτήν την κουβέντα. Το καταλαβαίνω ειλικρινά ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο και ψυχοφθόρο για σένα το να μην μπορείς να μοιραστείς τις χαρές της προσωπικής σου ζωής με το πιο σημαντικό πρόσωπο στον κόσμο, τη μητέρα σου, αλλά από ένα σημείο και μετά δεν μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω. Προσπάθησες να είσαι ειλικρινής μαζί της και είδες ότι της είναι δύσκολο. Μακάρι να μπορούσε να καταλάβει ότι την ομοφυλοφιλία σου δεν την επέλεξες, αλλά έτσι είσαι, γιατί, αν ήταν στο χέρι σου, δε θα διάλεγες μια ζωή που δυστυχώς εξαιτίας προκαταλήψεων, κακίας και πολλών άλλων έχει αρκετά λυπηρές στιγμές. Έχω, λοιπόν, να σου πω πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να συνεχίσεις να περνάς όμορφα με τον σύντροφό σου και στη μητέρα σου μη λες τίποτα, αφού βλέπεις ότι δεν μπορεί να το δεχτεί και ουσιαστικά το απωθεί και σαν ιδέα. Δυστυχώς δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σε αυτήν τη ζωή και σίγουρα μη σκεφτείς ότι κάνεις κακό στη μητέρα σου, γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Να είσαι καλά, σωματικά και ψυχικά, και να περνάς τέλεια με τον σύντροφό σου και να προσπαθείτε κάθε μέρα η αγάπη σας να γίνεται όλο και πιο ουσιαστική και όμορφη! Καλή συνέχεια!

Αν η μητέρα σου θέλει λόγους για να είναι λυπημένη, θα βρίσκει. Κι αν ψάχνει λόγους να είναι χαρούμενη, επίσης θα βρίσκει. Είναι επιλογή της.

Η μάνα σου σε αγαπάει, απλά δεν μπορεί να δεχτεί ότι ο γιος της είναι γκει και προφανώς δεν θα αποκτήσει και εγγονάκια.
Κάθε μάνα θεωρώ θα αντιδρούσε έτσι. Είναι κυρίως το ένστικτο της που αντιδρά έτσι.
Δεν έχει να κάνει απαραίτητα με ομοφοβία. Μην την πιέσεις να το αποδεχτεί ντε και καλά. Ο χρόνος θα δείξει.

Δύο χρόνια μετά ακόμα τα ίδια ακούω, πότε θα βρεις κοπέλα, άσε τους πειραματισμούς, μην το μάθει ο πατέρας σου κτλ. Αλλά αναγκαστικά θα το μάθει όταν θα θέλω να συγκατοικησω με τον σύντροφό μου. Δεν γίνεται αλλιώς ουτε θα πάμε τη ζωή μας πίσω. Από την άλλη δεν κρίνω και αυτούς που δεν καταλαβαίνουν. Δεν θα αφήσω το πρόβλημα τους να επηρεάσει εμένα. Σε νιώθω απόλυτα.