ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 21,εκείνος 25,είμαστε ήδη ένα χρόνο μαζί,και για εμένα είναι η πρώτη μου σχέση.Δυστυχώς,τους τελευταίους 2 μήνες και σταδιακά,συνειδητοποιώ πως δέν νιώθω όπως πρίν.Δέν θα πώ ότι δέν έχω συναισθήματα ή ότι βαρέθηκα,κάτι τέτοιο δέν ισχύει,πάντως σίγουρα αυτό το έντονο που ένιωθα έχει αρχίσει να φθίνει.Δέν του έχω μιλήσει για αυτό που μου συμβαίνει,δέν του έχω δείξει τίποτα,κι εκείνος νομίζει πως είμαι όπως ήμουν.Σκεπτόμενη ότι η συναισθηματική μου αλλαγή μπορεί να οφείλεται στη ρουτίνα που ενδεχομένως επήλθε,του προτείνω να κάνουμε πολλά άλλα και διαφορετικά πράγματα σε ένα ευρύ φάσμα,που περιλαμβάνει από τα πιό απλά,πχ το ότι κάθε φορά που θα βγούμε θα πάμε κάπου που δέν έχουμε ξαναπάει,έως και το σέξ φυσικά.Εκείνος είναι πάντα δεκτικός και πρόθυμος για όλα,η επιθυμία μου είναι διαταγή όπως λέει και η φράση,παρ'όλα αυτά δέν βλέπω να αλλάζει κάτι.Καταλαβαίνω τελικά,πως ούτε οι έξοδοι μου φταίνε γιατί πέρναγα πολύ καλά και χωρίς τις αλλαγές,ούτε και το σέξ που ήταν από την αρχή πολύ καλό και συνεχίζει να είναι.Κάτι άλλο είναι που έχει να κάνει με εμένα την ίδια και δέν ξέρω τί.Δέν μπορώ να βρώ ούτε τα λόγια ούτε τον τρόπο για να του πώ αυτό που μου συμβαίνει.Αλλά και να μπορούσα,πώς θα γινόταν να το κάνω όταν εχθές που ήρθε να με πάρει,στη διαδρομή σταμάτησε κάπου ήσυχα,πήρε από το πίσω κάθισμα μία ανθοδέσμη και ένα δώρο(εγώ ούτε που τα πρόσεξα)και μου τα πρόσφερε λέγοντας μου ότι με αγαπάει και ότι δέν θα χάνει ευκαιρία να μου το δείχνει.Τί να πώ τώρα εγώ μετά από αυτό... Δέν είναι μόνο το συγκεκριμένο,είναι και άλλα πολλά που μου έχουν επιβεβαιώσει πως νιώθει για μένα,και πάνω απ'όλα είναι η συνέπεια των λόγων και των πράξεων του απέναντι μου.Είμαι πολύ τυχερή,είμαι ευγνώμων που αυτός ο άντρας είναι ο πρώτος μου και συναισθηματικά και ερωτικά.Μακάρι να γινόταν να συνεχίσω όλη την υπόλοιπη ζωή μου μαζί του(πλάκα-πλάκα,τώρα που γράφω,θυμήθηκα ότι 2-3 φορές είχαμε πεί μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι εμείς μπορεί και να παντρευτούμε,και γελάγαμε)και πραγματικά,έχω τύψεις και νιώθω αχάριστη.Εχθές,εκτός από όλα τα άλλα,μου είπε πως φέτος το καλοκαίρι που καλυτέρευσαν τα πράγματα σε σχέση με τον covid,θέλει να πάμε οπωσδήποτε διακοπές,πως περιμένει μόνο ένα ναί από εμένα,και όλα να τα αφήσω επάνω του.Είχε έναν ενθουσιασμό και μία λαχτάρα,που ένιωσα να με συνεπαίρνει κι εμένα και δέχτηκα.Εκτός από ένα τριήμερο που πήγαμε κάπου μαζί με παρέα το Χειμώνα,δέν έχουμε μείνει ποτέ για μέρες απόλυτα οι δυό μας σάν ζευγάρι.Μπορεί να βοηθήσει και ο ήλιος και η θάλασσα...γιατί όχι; Θέλω πολύ να προσπαθήσω,θέλω να φουντώσει και πάλι μέσα μου αυτό που τώρα σιγοκαίει,και θέλω να εξαντλήσω κάθε προσπάθεια μέχρι να σιγουρευτώ για το άν αυτό που μου συμβαίνει είναι παροδικό ή όχι.