ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και 2 χρονια ειμαι single και παρολο που κατα καιρους βγαινω με διαφορους αντρες και αρκετοι απ αυτους δηλωνουν οτι τους αρεσω, για καποιο λογο ποτε δεν προχωραει σε κατι πιο σοβαρο. Αυτο με εχει γεμισει ανασφαλειες, θεωρω οτι κανω κατι λαθος κ οτι για καποιο λογο οι αντρες δεν με βλεπουν σοβαρα. Ακομα κ αν κατι ξεκινησει με καλες προοπτικες κ ο αλλος δειχνει ενδιαφερον προς εμενα, εγω ειτε θα υποθεσω οτι ειναι απεγνωσμενος ειτε οτι ενδιαφερεται μονο για σεξ ή οτι μιλαει κ με αλλες ή γενικα λογω του φοβου μου οτι κατι θα στραβωσει καταστρεφω μονη μου με τις ανασφαλειες μου καθε γνωριμια. Με την πρωτη βλακεια που θα κανει ο αλλος συμπεραινω οτι δεν με γουσταρει, οτι παιζει μαζι μου κλπ οποτε φευγω πρωτη για να μην αφησω τον αλλον να φυγει πρωτος και πληγωθω.Σιγουρα θεωρω οτι οι ανασφαλειες μου επηρεαζουν την πορεια μιας γνωριμιας αλλα απο την αλλη θεωρω οτι ειναι λογικο οταν δεν ξερεις καποιον καλα να μην μπορεις να τον εμπιστευτεις και να εχεις ανασφαλειες. Δηλαδη νομιζω οτι καθε γυναικα(και αντρας) στην αρχη μιας γνωριμιας εχει ανασφαλειες και αυτο ειναι λογικο σε ενα βαθμο. Προσπαθω παρα πολυ να το δουλεψω αυτο, προσπαθω να υπενθυμιζω στον εαυτο μου οτι ειναι λογικο καποιος που δεν σε ξερει καλα να μην νιωθει τοσο εντονο δεσιμο μαζι σου, οποτε δεν θα του λειπεις πχ τοσο πολυ κ προσπαθω να μην το παιρνω προσωπικα αν ο αλλος δεν μου απαντησει για ωρες σ ενα μηνυμα κλπ. Αλλα κ παλι υπαρχουν πραγματα που δεν μπορω να ανεχτω. Δεν δεχομαι ο αλλος να με προσβαλλει, να με υποτιμα, να μη με σεβεται κλπ. Αν πχ κανονισουμε να βρεθουμε με καποιον κ το ακυρωσει τελευταια στιγμη κ κανει το ιδιο πανω απο μια φορα χωρις σοβαρη δικαιολογια, ε δεν καθομαι να ξανακανονισω μαζι μου. Γιατι να ανεχτω τετοια ασεβη συμπεριφορα? Επειδη ομως πολλοι ανθρωποι δυστυχως ανεχονται τετοιες συμπεριφορες, το οτι εγω δεν τις δεχομαι ισως δινει σε καποιους την αισθηση οτι ειμαι απαιτητικη. Ομως δεν μπορω να δεχτω οτι ειμαι ο μονος ανθρωπος που εχω καποιες βασικες απαιτησεις. Οποτε δεν μπορω να δεχτω οτι αυτος ειναι ενας λογος που δεν εχω συντροφο. Δεν ξερω τι αλλο μπορει να φταιει, ειλικρινα. Θα μπορουσα να πω οτι ειμαι εμφανισιμη απ ο,τι μου λενε, αλλα δεν εχει σημασια αυτο, γιατι θεωρω οτι καθε ανθρωπος ειναι αξιος να αγαπηθει, ειτε εχει εμφανιση μοντελου, ειτε εχει μια οχι κ τοσο εντυπωσιακη εξωτερικη εμφανιση. Στην τελικη το μεσα ειναι αυτο που θα εντυπωσιασει καποιον κ θα τον κανει να θελει να μεινει μαζι σου.