ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον… θα μιλησω εκ βαθεων. Οταν ημουν μικρη δεν ημουν καλη μαθητρια.Οχι και κακη απλα για το σοι μου θεωρουμουν κακη ενω τα ξαδερφια μου ηταν ολα αριστουχα.Οταν ημουν λυκειο εκατσα διαβασα περασα και πανελληνιες,περασα σε οικονομικη σχολη και ολα εβαιναν καλως.Οι γονεις μου επαρχια (χωρισμενοι-η μητερα μου βοηθουσε περισσοτερο οικονομικα),εγω Αθηνα. Για καποιον λογο,που τον ξερω αλλα δε θα τον αναλυσω τωρα,ισως μονοι σας τον καταλαβετε,εγω ηθελα να δουλευω παραλληλα με σπουδες,ενω μπορουσαν να με βοηθουσαν οι γονεις μου να σπουδασω χωρις να δουλεψω.Δουλεψα λοιπον σε δυο γραφεια ως φοιτητρια, βγαζοντας χαρτζιλικι, τελειωσα το πανεπιστημιο και τωρα εδω και 1 χρονο δουλευω σε μια εταιρεια με σχετικα καλες προοπτικες και μισθο τουλαχιστον οχι τον κατωτατο. Το θεμα ειναι οτι νιωθω οτι αυτο που κανω δε θα βγαλει πουθενα. Εχω ηδη κουραστει τους ρυθμους της Αθηνας, χρονο δεν εχω να βγαινω γιατι δουλευω,εχω ενα σαιτ, και παρακολουθω και κατι μαθηματα εξ αποστασεως,λεφτα δεν εχω γιατι φευγουν ολα σε ενοικιο,παγια κλπ. Με αποτελεσμα να νιωθω οτι δε χαιρομαι οπως θα επρεπε το νεαρο της ηλικιας μου. Ειμαι 23 και νιωθω ηδη οτι εχω κουραστει εδω. Ναι μεν με βοηθανε καπως οι γονεις μου οικονομικα γιατι δεν βγαινω μονο με τον μισθο μου αλλα εμενα δε μαρεσει ολο αυτο. Να θελω φετος να παω διακοπες και να σκεφτομαι πως θα τα μαζεψω. Λεφτα αν θελω για μεταπτυχιακο δεν εχω μαζεψει δικα μου γιατι απλα δε μου μενει ουτε ενα ευρω με τον πληθωρισμο εδω. Σκεφτομαι μηπως γυρνουσα στην κωμόπολη που ζουν οι δικοι μου και μηπως εβρισκα καποια δουλεια στη βιομηχανικη περιοχη που ειναι διπλα απο αυτη. Απλα μεταξυ μας, νιωθω οτι θα με κατακρινει απο πισω μου ολο μου το σοι, οτι θα σκεφτονται οτι παω στην ευκολη λυση και δεν καταφερα να ανεξαρτητοποιηθω στην ουσια. Λαθος μου,αλλα αυτο σκεφτομαι. Δεν ξερω αν και οι δικοι μου θα τους αρεσει σαν ιδεα. Πιστευω οτι νομιζουν οτι ολες οι ευκαιριες ειναι Αθηνα. Οτι η καριερα ειναι εδω και θα χαραμιστω αν γυρισω. Πειτε μου τι πιστευετε.