ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.7.2022 | 18:26

Παιδικές φιλίες και η κρίση των 30

Είμαι 30 ετών και έχω φίλες, με τις οποίες κάνουμε παρέα από 10 χρονών. Όπως είναι φυσικό, ακολουθήσαμε διαφορετικές πορείες στη ζωή μας και βοηθηθήκαμε οικονομικά από το οικογενειακό μας περιβάλλον σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Φέτος, είναι η καλύτερη χρονιά για μένα: επιτέλους βρήκα δουλειά στο αντικείμενό μου όπου βγάζω "ενήλικα" χρήματα, σκαρφάλωσα στις ακαδημαϊκές κορυφές που είχα θέσει ως στόχο πριν από 10 χρόνια και ζω χαρούμενη. Έχω όμως μια σχέση εδώ και 5-6 χρόνια την οποία θα χαρακτήριζα χλιαρή λόγω του χαρακτήρα του συντρόφου μου, χωρίς σταθερή δουλειά, όνειρα, φιλοδοξίες και με μέτρια ερωτική ζωή. Γι'αυτό απλά είμαι σε αυτή τη σχέση γιατί κάνω αυτά που θέλω χωρίς τις ερωτικές εντάσεις ή τα άγχη να κάνω οικογένεια (γιατί ξέρω ότι με τον συγκεκριμένο δεν θα κάνω). Το θέμα μου είναι ότι οι παιδικές μου φίλες, που παρόλο που στηρίχθηκαν περισσότερο από τις οικογένειές τους, δεν κατάφεραν να διαπρέψουν εκεί που ήθελαν. Πιστεύω γιατί είχαν πολλά δράματα και αστάθειες στα προσωπικά τους (ενώ εγώ είχα την ασφάλεια της σταθερής χλιαρής σχέσης). Τώρα λοιπόν όταν βρισκόμαστε για καφέ, ξεκινάνε και τελειώνουν οι συζητήσεις για το πότε θα χωρίσω τη σχέση μου, τι θα κάνω, πότε θα κάνω παιδιά, που, με ποιον κλπ. Η μια έπεισε με πιεστικό τρόπο τον σύντροφό της να την παντρευτεί (ούτε δακτυλίδι δεν της πήρε, αυτή ψάχνει εκκλησίες). Η άλλη ενώ βγαίνει ένα χρόνο με κάποιον ιδιότροπο άνθρωπο, σκέφτεται πότε θα γνωριστούν τα σόγια να τον παντρευτεί κι αυτόν. Δεν με πειράζει να τους απασχολεί το ζήτημα της οικογενειακής αποκατάστασης, με πειράζει να βλέπω το πώς αντιδρούν όταν εγώ παραμένω αδιάφορη. Τους τρελαίνει που δεν κάνω σχέδια να παντρευτώ και σε κάθε καφέ, με διάφορους τρόπους προσπαθούν να "μου ανοίξουν τα μάτια". Γι'αυτό έχω αραιώσει τους καφέδες μαζί τους, αλλά είναι κρίμα να ξεκόψω από φιλίες 20 ετών γιατί είναι καλές κοπέλες. Βέβαια, όταν δεν τους φτάνει η σχέση σήμερα, αύριο ο αρραβώνας, μεθαύριο ο γάμος και μετά το ένα, τα δύο παιδιά κλπ, δεν θα βρουν ποτέ την ησυχία τους γιατί μια ζωή κάτι θα τους λείπει. Πως να το διαχειριστώ; Πως να συνεχίσω να μην "βγάζω γλώσσα" για να μην μαλώσω όσο αυτές προσπαθούν να με μεταπείσουν, να με θορυβήσουν, ενώ εγώ είμαι καλά και έτσι και η οικογένεια είναι κάτι που για την ώρα δεν με απασχολεί;
6
 
 
 
 
σχόλια

Αυτό που έχετε τους ίδιους φίλους από τα δέκα σας δεν το καταλαβαίνω. Πώς γίνεται;;; Εγώ άλλους φίλους είχα στο δημοτικό, άλλους στις σπουδές, άλλους τώρα που τριανταρισα. Anyway, δεν είστε φίλες, ελπίζω να το ξέρεις.

Απ' ότι κατάλαβα, έχεις έναν σύντροφο παθητικό, που δεν ηγείται των πρωτοβουλιών και των αποφάσεων στη σχέση σας. Ενώ μπορεί τώρα να σε βολεύει, πιστεύω ότι αργότερα θα εύχεσαι να ήσουν μ' έναν άνδρα που να μπορούσε ν' αναλάβει έναν πιο ηγετικό ρόλο στη σχέση σας, να την κατευθύνει κάπου. Ας ήθελε εκείνος παιδιά μαζί σου κι ας μην ήθελες εσύ. Τώρα σε βολεύει ο νυν γιατί δεν σε πιέζει για τίποτα (επειδή ούτε ο ίδιος έχει απαιτήσεις απ' τον εαυτό του) και σ' αφήνει ν' ασχοληθείς με την καριέρα σου και τα χόμπι σου (αυτό έλειπε, να σου κάνει και υποδείξεις απ' τον καναπέ που βρίσκεται), αλλά αργότερα μπορεί ν' αρχίσεις να νιώθεις ότι βαλτώνεις. Συγνώμη αν επεμβαίνω, απλώς ανωνύμως μοιράστηκες κάποιες λεπτομέρειες για τη σχέση σου εδώ, οπότε κι ανωνύμως παίρνεις κάποιες γνώμες (χωρίς, όμως, να έχουν στόχο να σου επιβληθούν ή να σου επιτεθούν). Σκέψου τώρα ότι τα ίδια και περισσότερα θα μοιράζεσαι με τις φίλες σου. Ακόμα και ουδέτερες πληροφορίες να τους λες, οι κοπέλες βγάζουν τα συμπεράσματά τους, τα οποία εν μέρει μπορεί ν' απορρέουν από προσωπικές, περασμένες τους εμπειρίες. Να χαίρεσαι που τουλάχιστον λένε τη γνώμη τους μπροστά σου και δεν σε θάβουν πισώπλατα όσο σ' εσένα κάνουν ότι χαίρονται με τη σχέση σου. Το ότι δεν είναι σε θέση να κρίνουν, όμως, είναι άλλο. Καθεμιά έχει τις δικές της προκλήσεις στη σχέση της και κάνει τους δικούς της συμβιβασμούς. Εσένα, όμως, σε βλέπουν να θες κάτι παραπάνω απ' τη ζωή σου (εξ ου κι η πρόοδος στην καριέρα σου) και ίσως δεν καταλαβαίνουν το συμβιβασμό από μεριάς σου με το συγκεκριμένο άνδρα. Επιπλέον, το ότι νιώθεις τη σχέση σου χλιαρή και λες πάλι καλά γιατί υπάρχουν και χειρότερα, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η εναλλακτική θα ήταν να είσαι με κάποιον που να σε πίεζε και να είχατε φωνές και ξύλο μεταξύ σας. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα μεταξύ μιας χειριστικής και κακοποιητικής σχέσης αφενός και μιας σχέσης με αμοιβαδοειδώς απαθή τύπο αφετέρου, που δεν σου προσφέρει ούτε ευχάριστες εκπλήξεις ούτε συγκινήσεις.

κλασική περίπτωση γυναικών στριβειν στα της (προβληματικής?) ζωής δια του γαμου γ ν αποκτήσουν αξία κ στόχους (μαλακίες τούμπανα) χαχαχαχαχα, ο πατος δεν εχει τελος στο ελλαδισταν Στ θέση σου: θ ετρωγαν ξεχεσμα κ μετα ούτε καλημέρα κ αστες ν βαυκαλιζονται μ τα game boys τους μέχρι τ διαζύγιο ή την κατάθλιψη Τώρα γ τον δικό σου σκυλάκι κανίς... ασχολιαστο, αλλά αφού σ καλύπτει ως puppet ok

''Έχω όμως μια σχέση εδώ και 5-6 χρόνια την οποία θα χαρακτήριζα χλιαρή λόγω του χαρακτήρα του συντρόφου μου, χωρίς σταθερή δουλειά, όνειρα, φιλοδοξίες και με μέτρια ερωτική ζωή.''

Κάτι τέτοιο σου αξίζει, εσύ το επέλεξες. Συνέχισε λοιπόν. :)

Στάθηκα μόνο στο ότι παραμένεις από επιλογή σου σε μια τελειωμένη σχέση 5-6 χρόνια.
Τα ίδια χάλια έχεις με τις φίλες σου. (Η μία πίεσε τον γκόμενο της για γάμο και η άλλη θα παντρευτεί έναν μαμούχαλο)

Αν λέω κάτι λάθος πες μου. Συνέχισε να χαραμίζεις χρόνο και ενέργεια σε μια τελειωμένη σχέση.

Scroll to top icon