υπεμονη κ κάθε καλο
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
υπεμονη κ κάθε καλο
Συμφωνώ απόλυτα, δεν θα ήθελα να ήταν όλοι σαν κ εμένα αλλά να έλλειπε η κακία από τον κόσμο.
Έχω γίνει εργασιοφοβικος γι'αυτό το λόγο, επειδή έρχομαι σε επαφή με κακές συμπεριφορες αλαζονικους κ υπερόπτες προϊσταμένους και συναδέλφους, άντε να τους εξηγήσεις ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να φέρονται σαν μ@€_ες
Γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα που λένε
Χαχαχα...δεν φαντάζεσαι πόσο σε καταλαβαίνω. Έχω καταντήσει να πηγαίνω σε συνεντεύξεις και να λέω ότι με ενδιαφέρει το καλο το κλίμα και δεν αντέχω τις κατινιες. Ε..όπως καταλαβαίνεις..καθε 3-5 μήνες ψάχνω για δουλειά. Φεύγω τρέχοντας κι έχω καταντήσει να παρακαλάω να κλειστώ σε μια αποθήκη να δουλεύω, μόνη μου. Ούτε καφέδες ουτε πωλήσεις, τίποτα. Μόνη μου.
Το εργασιακο bullying ειναι μαστιγα. Ευτυχως δεν το γνωριζω απο πρωτο χερι αλλα πλεον αν ειχα παιδι στις πανελληνιες, θα το αυμβουλευα να διαλεγε σχολη με κριτηριο οχι την αμεση αποκατασταση, ούτε τον μισθο, αλλα το κατα ποσο , με βαση την εργασιακη πραγματικοτητα που θα τον οδηγησει το πτυχιο , θα καθισταται ευαλωτος-η σε μελλοντικο bullying.
Εδω ο πολυπαθος χωρος της εκπαιδευσης εχουν πλεονεκτεί διοτι δεν εχεις κανενα στο μαθημα σου απο πάνω, να σου κανει υποδειξεις και να σε αρρωσταινει. Να και κάτι καλο!!
Εγώ αυτό που θα έλεγα στο παιδί μου θα ήταν να μη μπει καν στη διαδικασία των πανελλήνιων αν δεν είχε ένα συγκεκριμένο στόχο σε κάποια υψηλόβαθμη σχολή. Θα το στήριζα 100 τοις εκατό να κάνει κάτι που του αρέσει ή να μάθει μια τέχνη.
Μα ο εγωισμός κι η αλαζονεία καταστρέφουν τον κόσμο!
Έλα σε πειράζω τώρα. Κι εσύ περιγράφεις την ουτοπία? Ο κόσμος αλλάζει μάλλον μόνο με βίαιους τρόπους;