Στα 35 πλέον άντρας δεν ξέρω τι συμβαίνει. Δεν το έχω με τις γυναίκες. Ενώ φλερτάρω, μιλάω κλπ τίποτα τζίφος. Όλο κάτι συμβαίνει είτε ακόμα και να προχωρήσει η φάση μετά εξαφανίζονται (π.χ. από τα social). Βέβαια να σημειώσω ότι όλες όσες προσεγγίζω είναι άγνωστες (στο μπαρ, στη παραλία, στο γυμναστήριο και οπουδήποτε αλλού). Όλο αυτό με έχει κουράσει ψυχολογικά. Ενώ περνάω καλά, έχω τη δουλειά μου σκέφτομαι αυτό και με ρίχνει. Το κακό είναι ότι δεν έχω παρέες μέσω των οποίων θα γνωρίσω κάποια, τις λεγόμενς κοινές. Τα φιλαράκια που έχω είναι λίγοι αλλά καλοί από τη σχολή ακόμα και δυστυχώς έχουμε αραιώσει και τις εξόδους σε σχέση με παλιά λόγω covid αρχικά αλλά και μετά κυρίως λόγω φόρτου εργασίας αυτών (6ήμερα κλπ). Και μέσα σε όλα αυτά έχω και τους δικούς μου που μέ έχουν πρήξει και πότε θα βρω κάποια, και πότε θα παντευτώ, εγώ τι να τους πω τίποτα. Βέβαια εγώ δεν θέλω γάμους ακόμα ούτε παιδιά, μια απλή σχέση και όπου βγει. (αλλά ούτε αυτό δεν βρίσκω).