Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη για τις περιγραφές... Είμαι κοπέλα, 28 στα 29 και βγάζω δεύτερο πτυχίο...
Είχα μία σχέση 2,5 χρόνια. Μετά τον πρώτο χρόνο άρχισαν τα κακά σημάδια... Έψαχνε το κινητό μου χωρίς λόγο, μου έκανε σκηνές ζήλιας, δεν με άφηνε να βγαίνω με τις φίλες μου, να φοράω φορέματα... Αν κάποια μέρα του έλεγα ότι δεν μπορώ να βγούμε, νόμιζε ότι είχα κανονίσει να βγω με γκόμενο... Εντωμεταξύ εγώ ποτέ δεν του είχα δώσει δικαιώματα...
Ως που άρχισε να με χτυπάει... Κάθε φορά και περισσότερο... Μελανιές σε όλο μου το σώμα, σημάδια που με το ζόρι μπορούσα να κρύψω... Τα είδε η μαμά μου και τον απείλησε και ξεκόψαμε...
Έπειτα, ήρθε πάλι, ζήτησε συγχώρεση, λέγοντας ότι θα αλλάξει... Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα έγιναν χειρότερα... Κάθε μέρα με έβριζε, παρεξηγούσε το παραμικρό, με έλεγε π..τάνα επειδή έχω πάει με 2 άντρες στη ζωή μου πριν τον γνωρίσω. Δεν με άφηνε να βρω δουλειά γιατί έλεγε ότι θα μου την πέφτουν, φωτογραφίες δεν μπορούσα να ανεβάσω πουθενά-γιατί ανεβάζουν μόνο όσες ψάχνονται. Και για περπάτημα να πήγαινα έπρεπε να του ζητήσω την άδεια...
Μέχρι που άρχισε να με χτυπάει στο κεφάλι... Για να μην έχω αποδείξεις τις μελανιές... Αλήθεια, δεν θυμάμαι πόσες φορές έχει γίνει αυτό... Μπουνιές, μαλλιοτραβήγματα και πολλά χειρότερα που δεν μπορώ να πω... Με πέταξε πολλές φορές σε ερημιές επειδή είχε νεύρα...
Θα μου πείτε γιατί δεν τον άφηνα... Γιατί με απειλούσε ότι θα πει ένα σωρό ψέματα για μένα στους γονείς μου... Κατάντησα να πίνω κάθε μέρα για να αντέχω τον πόνο... Εβαλα 20 κιλά από το ποτό, έμεινα άνεργη, με 10 χρωστούμενα για σεπτέμβρη, φοβισμένη και χωρίς λεφτά (γιατί όλο εγώ τον κερνούσα)...
Ξέρω πως αυτός ο άνθρωπος ήταν άρρωστος... Όμως εγώ δεν έφταιγα σε τίποτα να περάσω όσα πέρασα... Πλέον έχουμε ένα μήνα να μιλήσουμε... Κάνω κάποια μεροκάματα και διαβάζω για να σώσω τη σχολή μου...
Ποτέ μην μείνετε σε μία τέτοια κατάσταση... Ανθρωπος που σηκώνει το χέρι του πάνω σας μια φορά, θα το ξανακάνει... Και σίγουρα χρειάζεται πολλή δύναμη για να συνεχίσεις μετά από αυτό...