Κοιτάζοντας αυτή την γενιά πραγματικά αισθάνομαι τόσο άπειρη. Έφτασα 18 για να πάω σε άλλη πόλη να σπουδάσω και να μάθω το θα πει ξενύχτι γιατί μέχρι τότε η ζωή μου ήταν σπίτι και διαβάσματα έχοντας και μια αυστηρή μάνα και βλέπω όντας σε μεγάλη πόλη πως κορίτσια 12 χρόνων γυρνάνε με το αστικό δωδέκα η ώρα το βράδυ στο σπίτι , βγαίνουν έξω μέχρι αργά το βράδυ με φίλες και αγόρια η ξημεροβραδιαζονται στα πάρκα και ενώ μοιάζουν 17 είναι 12 - 13. Κοιτώντας όλα αυτά πραγματικά αισθάνομαι λες και με πέταξαν στο πηγάδι, αφού η δική μου ζωή μέχρι τα 18 ήταν μόνο σχολείο και διαβάσματα. Παρ όλο που είναι 22 πέντε χρόνια σεξουαλικά ενεργή άλλο που όλες πλέον το κάνουν απ' τα 13- 14 χωρίς να τις νοιάζει και τελειώνω σε ένα εξάμηνο την σχολή που ήταν πρώτη μου επιλογή αισθάνομαι πραγματικά τόσο άσχημα που έπρεπε να ενηλικιωθω για να αρχίζω να ζω κ να βλέπω την διασκεδαστική ανέμελη πλευρά της ζωής.