Όμως αν δεν γνωρίσουμε τους λάθους ανθρώπους, πως θα ξεχωρίσουμε τους σωστούς?
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Όμως αν δεν γνωρίσουμε τους λάθους ανθρώπους, πως θα ξεχωρίσουμε τους σωστούς?
Από την άλλη, καλύτερα να γίνουν αυτά στα 20 και να μάθουμε από τα λάθη μας (ούτε καν όμως) αποκτώντας εμπειρίες, παρά στα 40-50+ όπου τότε ίσως είναι πολύ αργά. Διότι σε νεαρές ηλικίες έχουμε μεγαλύτερα περιθώρια λάθους.
Trial and error που λένε και στο Αμέρικα.
κ ποιος τ δίδαξε αυτό ως στάση ζωής στα νεουδια? ουδείς
Ο έρωτας δεν έχει λογική και τα νιάτα δεν έχουν την κατάλληλη εμπειρία που χρειάζεται για να συνειδητοποιήσεις όλα όσα γράφεις. Εκτός αν εσύ στα 20-25 σου δεν έκανες ίδια χαράμιση του εαυτού σου με λάθος άτομα..
Καλά αυτό είναι δεδομένο ασχέτως ηλικίας. Με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα. Αν δεν θέλουν και οι δύο τσάμπα κόπος.