Πλησιάζει ένας μήνας από τότε που χωρίσαμε επειδή με απάτησε.Είχαμε βγεί ένα βράδυ εγώ,εκείνος και ο κολλητός του,ο κολλητός του πέταξε μία κουβέντα που με έβαλε σε υποψίες,και επιπλέον το αγόρι μου αναστατώθηκε και νευρίασε μαζί του,και μόνο που δέν πιάστηκαν στα χέρια.Εγώ δέν ησύχαζα,τον πίεσα για μέρες να μου πεί την αλήθεια,και τελικά παραδέχθηκε ότι ένα βράδυ που βγήκαν με τον φίλο του και είχε πιεί λίγο παραπάνω,γνώρισε κάποια εκεί που πήγαν,και έγινε ό,τι έγινε.Ορκιζόταν,και συνεχίζει να ορκίζεται γιατί εξακολουθεί να προσπαθεί να με προσεγγίσει με κάθε τρόπο,πως αυτό που συνέβη δέν είχε καμία σημασία,πως το μετάνιωσε χίλιες φορές,και όλα τα σχετικά.Έφτασε στο σημείο να μου πεί,πως άν ο φίλος του(με τον οποίο σημειωτέον,από τότε έκοψαν εντελώς)δέν πέταγε εκείνη την κουβέντα,τώρα θα ήμασταν μιά χαρά και δέν θα φτάναμε σε αυτή την κατάσταση για μιά ηλιθιότητα της μιάς στιγμής,όπως χαρακτηρίζει αυτό που έκανε.Μου στέλνει συνέχεια και μου γράφει για το πώς νιώθει για εμένα,μου ζητάει να του δώσω μία δεύτερη ευκαιρία για να μου αποδείξει ότι όλα όσα λέει τα εννοεί,και μέχρι και την αδερφή του έβαλε να μου μιλήσει.Δέν με ενδιαφέρει πώς νιώθει,τί πραγματικά εννοεί,τίποτα από αυτά δέν με ενδιαφέρει.Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι ένα μήνα τώρα,δέν μπορώ να κοιμηθώ,έχω χάσει 5 κιλά γιατί τρώω ίσα-ίσα για να μήν πέσω κάτω,δέν έχω διάθεση ούτε να βγώ από το σπίτι μου,και ούτε και στις φίλες μου δέν ανταποκρίνομαι που προσπαθούν με κάθε τρόπο να κάνουν κάτι για να μου φτιάξουν τη διάθεση.Είμαι 21,ήταν η πρώτη μου σχέση,ήμουν τόσο ερωτευμένη,και το ίδιο έδειχνε κι εκείνος.Σκέφτομαι ότι τώρα που αρχίζει η σχολή να στρέψω όλο το ενδιαφέρον μου μόνο εκεί,αλλά με ποιά δύναμη και ποιό κουράγιο όταν ψυχολογικά αλλά και σωματικά έχω πιάσει πάτο,; Τώρα που γράφω,αυτό που θέλω είναι να πάω να κλειστώ στο δωμάτιο μου,να κουκουλωθώ με το σεντόνι,και να κοιμηθώ για να μήν σκέφτομαι.
