ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω κι εγώ το ίδιο με σένα οπότε μπορώ να σε καταλάβω. Ειδικά όταν δεν υπάρχει σύντροφος στη ζωή, η απουσία ενός φίλου είναι ακόμη εντονότερη. Είναι πολύ σημαντική η φιλία στη ζωή και τυχερός αυτός που την βιώνει. Επίσης θεωρώ πως δεν είναι εύκολο να χτίσεις μια φιλία, γιατί επενδύεις σε ανθρώπους και χρειάζεται χρόνος και εμπιστοσύνη. Και όσο μεγαλώνεις αυτό δυσκολεύει. Γινόμαστε λιγότερο αυθορμητοι, περισσότερες υποχρεώσεις οπότε και δεν δημιουργούμε εύκολα φιλίες. Παρέες, αν είσαι εξωστρεφής άνθρωπος, που αντιλαμβάνομαι πως δεν είσαι από αυτά που γράφεις, είναι ευκολότερο να δημιουργήσεις, μέσα από δουλειά και δραστηριότητες. Δε ξέρω τι είδους φιλία έχεις χτίσει με τις φίλες σου. Θα σου πω όμως κάτι. Το σημαντικότερο σε μια φιλια είναι με το πέρασμα του χρόνου να μη χαθεί η οικειότητα και το νοιαξιμο, ακομη και αν βρισκεσαι σπανια με τους φιλους σου. Να ξέρεις ότι υπάρχει κάποιος εκει εξω που σε αγαπά εκτος απο την οικογένεια σου. Να πάρεις κάποιον τηλέφωνο και να ξερεις οτι δε θα ενοχλησεις και οτι θα χαρεί που θα σε ακούσει. Να χαίρεται οταν σε βλεπει σε μια συναντηση σας. Να μην αισθάνεσαι ξένος στο σπίτι του. Να χαίρεται με τη χαρά σου και να λυπάται με τη λύπη σου. Να αποζητά και να εκτιμα τη φιλια σου με λιγα λογια. Θα μου πεις αυτονόητα πράγματα σε μια φιλία, δε χρειάζεται να τα λέμε. Αν δεν υπάρχουν αυτά τι φίλος είσαι με τον άλλον; Είναι όμως τελικά τόσο αυτονόητα; Περίεργες οι σχέσεις των ανθρώπων. Αν υπαρχει πράγματικη φιλια αναμεσα σε σενα και στις φιλες σου πάντως, και εχεις το θαρρος, προτεινε εσυ να βγειτε. Εγω πάντως θα σου ευχηθώ πάντα να περιτριγυριζεσαι από ανθρώπους που σε αγαπούν, είτε είναι σύντροφος, είτε οικογένεια, είτε φίλοι. Και όσοι είναι. Ένας, ένας. Κανένας, κανένας. Αυτοί είναι.

Μηπως ομως κι εσυ περιμενεις απο αυτες να σου προτεινουν κατι; ρεαλιστικα εσυ θα πρεπει να τις τσιγκλισεις κ δυστυχως ενιοτε να κανεις κ συμβιβασμο ωστε να ακολουθησεις το δικο τους προγραμμα... εισαι πχ διατεθειμενη να βγεις βολτα με τη φιλη κ το μωρο της/παιδι της; αν ναι μπορει κ η φιλη να το εκτιμησει πολυ... παντως ειδικα αν εχουν μικρα παιδια δυσκολοτερο να βρουν χρονο για εξοδο γυναικεια, ωστοσο αυτο αλλαζει με τα χρονια...

Αυτά περνάει κανείς και πνίγεται, αν δεν έχει μάθει να παλεύει με τη μοναξιά του. Όταν δεν έχει μάθει να κάθεται ήσυχα μονάχος του στο δωμάτιό του και αντιθέτως απεγνωσμένα να αναζητά τη προσοχή των άλλων.

Σταματήστε να κλαιγεστε σαν 5αχρονα βρε παιδιά... Ακούγεσαι σαν τα παιδιά που λένε 'δε με παίζουν οι φίλοι μου...!' Ε και; Ο καθένας έχει τα χάλια του ή τις προτεραιότητές του στη ζωή. Άνθρωποι παντρεμένοι με παιδιά δεν έχουν χρόνο συνήθως παρά ελάχιστες φορές. Άνθρωποι με σχέσεις ίσως περιμένουν μια Κυριακή να βρεθούν με τη σχέση τους να περάσουν χρόνο. Άλλωστε οι περισσότεροι δουλεύουν 6 στις 7.
Εσύ τι κάνεις είναι το θέμα; Ξεροσταλιαζεις περιμένοντας πότε θα σου πουν να βγείτε οι φίλες; Για να λες ότι έχεις και φίλες με οικογένεια υποθέτω ότι είστε από 30 και πάνω ή κάπου εκεί κοντά. Δεν έχεις σχέση για αυτό και περιμένεις από φίλες να βγείτε.
Η ζωή προχωράει και όλοι βάζουμε προτεραιότητες. Απόκτησε ενδιαφέροντα κοπέλα μου, δε γίνεται να περιμένεις πότε θα σου πουν να βγείτε οι φίλες. Μέσα από ενδιαφέροντα π.χ. γυμναστήριο,θεατρική ομάδα κτλ να είσαι σίγουρη ότι θα ανοίξεις τον κύκλο σου και θα γνωρίσεις νέα άτομα. Μην κρεμεσαι από κανέναν!

Βρες άλλες φίλες ή αγόρι-άντρα-παιδιά.
Problem solved.