ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.10.2022 | 12:19

And I think to myself what a wonderful world

Ξυπνάω αυτή την όμορφη Κυριακή. Ο ήλιος φωτίζει τον κόσμο. Δεν κάνει πολύ κρύο ώστε να τουρτουρίζουμε. Πρώτη νίκη. Απ' τα πατζούρια μπαίνει φρέσκο φως. Βόλτα στην πόλη σκέφτομαι. Ανοίγω το αγαπημένο μου site, το LIFO.GR. Καθώς κοιτάω στα γρήγορα το timeline των ειδήσεων πέφτω πάνω σε έναν τίτλο που μού τραβάει την προσοχή. Φράση από συνέντευξη και λέω ''Θεέ μου, τι πλάσμα είναι αυτό που λέει κάτι που σκέφτομαι κι εγώ''. Πατάω γρήγορα και διαβάζω συνέντευξη της ποιήτριας Δήμητρας Αγγέλου. Κάτι μού λέει το όνομα, μού φαίνεται πως έχει περάσει από τα μάτια μου φευγαλέα αλλά δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα. Διαβάζω την υπέροχη συνέντευξη που έδωσε στο site. Μαγεύομαι. Κάθε ερώτηση τέλεια, κάθε απάντηση υπέροχη. Σκέφτομαι πως θα έπρεπε να είναι Δευτέρα ή κάποια άλλη καθημερινή ώστε να είναι ανοιχτά τα βιβλιοπωλεία για να τρέξω να πάρω όλες τις ποιητικές της συλλογές (ή τον συλλογικό τόμο που ενημερώθηκα πως βγήκε). Στο σούπερ μάρκετ μια ζωή έπαιρνα πάντα λίγα ψώνια και δεν έχει σημασία. Όταν πρόκειται για βιβλία όμως ή εισιτήρια σινεμά τότε τα δίνω όλα για πάρτη τους κι ας μείνω ρέστος. Τη συνέντευξη διανθίζουν ποιήματά της. Σκέφτομαι πως αναπόφευκτα θα είναι ο τέταρτος έρωτάς μου με γραπτά και προσωπικότητα Ελληνίδας ποιήτριας. Εν αρχή ην η Κατερίνα μου η Γώγου μου, μετά η Σίσσυ Δουτσίου, μετά η Κική Δημουλά και τώρα η Δήμητρα Αγγέλου. Σιχτιρίζω τον εαυτό μου που δεν την έμαθα νωρίτερα. Ενημερώνομαι πως υπάρχουν και τραγούδια που είναι μελοποιημένη ποίησή της. Καταβροχθίζω τη συνέντευξη ενθουσιασμένος και ψάχνω για περισσότερη δουλειά της. Ευχαριστώ νοητά το site της LIFO που πάντα στα καλλιτεχνικά παίρνει συνεντεύξεις από τους καλύτερους. Η καρδιά μου γεμίζει χαρά. Σκέφτομαι τη νέα εβδομάδα που ξεκινά και μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τετραήμερο φεστιβάλ ταινιών τρόμου από Πέμπτη έως Κυριακή, σε αίθουσα επιτέλους μετά τα δύο τελευταία χρόνια που έγινε διαδικτυακά λόγω πανδημίας. Την Πέμπτη βγαίνει η νέα ταινία του Παρκ-Τσαν Γουκ στις αίθουσες και ποιός ξέρει και τι άλλο ενδιαφέρον. Ήδη νιώθω πλήρης από σερί αριστουργημάτων που απόλαυσα στις αίθουσες: Τρίγωνο της θλίψης, smile, φτερά και πούπουλα, crimes of the future, BROADWAY αλλά και για άλλα που είδα διαδικτυακά όπως το προ τριετίας αριστούργημα ''Beanpole''. Ετοιμάζονται νέες παραστάσεις στο θέατρο (όπως οι βρικόλακες στο Εθνικό αλλά και παραστάσεις έργων του Τριαρίδη) που με κάνουν να θέλω να ουρλιάξω από χαρά. Κοιτάω τα βιβλία που έχω στο μεγάλο τραπέζι του σαλονιού και τα χαίρομαι. Όπως και αυτά στο σύνθετο-βιβλιοθήκη της κρεβατοκάμαρας. Πλημμυρίζω αγνή ευχαρίστηση. Η στοίβα με τα αδιάβαστα βιβλία με γεμίζει ανυπομονησία. Με τέτοια ομορφιά γύρω μου και τέτοια παρέα δεν έχω το δικαίωμα να νιώθω μόνος. Αυτό σκέφτομαι. Στα συρτάρια τα CD πάντα πρόθυμα να με γεμίσουν μελωδίες. Τα χαρτιά με τα γραπτά μου περιμένουν ανολοκλήρωτα να τα γεμίσω λέξεις (μυθιστόρημα αλλά και ένα σενάριο για ταινία μεγάλου μήκους -έχω γράψει κι άλλα πάμπολλα σενάρια για ταινίες που είναι στο συρτάρι αλλά μιλάμε για το πρώτο μου επίσημο σενάριο που θα μπει όπως δείχνουν τα πράγματα σε τροχιά γυρίσματος). Ακόμα και το ίντερνετ μού δίνει χαρά με την παροχή τόσων πληροφοριών αλλά και διασκέδασης. Δε βλέπω τηλεόραση εδώ και πολλά χρόνια αλλά βλέπω διαδικτυακά σειρές. Από τις φετινές ξεχωρίζω το ''κάνε ότι κοιμάσαι'', το ''Maestro'' , ''τα νούμερα'' και ''το μαύρο ρόδο''. Και ξένες σειρές βλέπω αλλά τις ξεχνάω ή τις αφήνω στη μέση. Το ''killing eve'' έχω ξεχωρίσει και το ''fleabag''. Επίσης λατρεύω τις παραστάσεις stand-up comedy στο Ίντερνετ. Είμαι συνδρομητής στα κανάλια λίγων αλλά καλών κι ενθουσιάζομαι με το έξυπνο χιούμορ. Αλλά και τα χιουμοριστικά ολιγόλεπτα βίντεο των κωμικών μού αρέσουν. Και τα podcasts που κάνουν τα Μικροπράγματα. Και τα podcasts για το Maestro. Κι οι παλιές συνεντεύξεις συγγραφέων και γενικά καλλιτεχνών που σώζουν κάποια κανάλια στο YOUTUBE και τα ανεβάζουν ως αρχείο. Μετά από τέτοια πληρότητα είναι δυνατόν να μη νιώθω χαρούμενος; Υγεία και χαρά σε όλους. Ας ψάξουμε ακόμα και μόνοι πράγματα που μας αρέσουν και να ασχολούμαστε πολύ με αυτά. Ό,τι αρέσει στο καθένα, π.χ. αθλητισμός, ζωγραφική, αμάξια, κτλ... Κι όταν έρχεται το σκοτάδι να μας κυκλώσει να το αποφεύγουμε. Καλή Κυριακή.
5
 
 
 
 
σχόλια

Ωραια ολα αυτα φιλε μου, αλλά οταν δεν εχεις ενα χερι να σε συντροφευει στα ονειρα και τα ταξιδια σου, "εναν ωμο ν ακουμπας τη πικρα σου", ολα ειναι μισα..

@τυχαίος περαστικός

Σαφώς. Αλλά θεωρώ ότι συνειδητά και μη, θα υπάρχει ένα κενό το οποίο ίσως προσπαθείς (όχι εσύ, γενικά μιλάω) να το καλύψεις με άλλα πράγματα/δραστηριότητες.
Και λογικό από την μια, αρκεί να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν και σου δίνουν χαρά.

Scroll to top icon