ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξετάσεις. Ενδοσχολικές. Γ' Λυκείου. Τετάρτη, 5 Ιουνίου, 10:03. Θρησκευτικά. Είχα έναν επιτηρητή, ο οποίος από το πουθενά -κανονικά, δεν επιτρέπεται να μιλούν καν- άρχισε να λέει ότι χθες είδε τον Βαλλιανάτο στην τηλεόραση στο ΣΚΑΙ, τον "πρόεδρο" των ομοφυλόφιλων και πόσο απαίσιο, ενοχλητικό θέαμα ήταν και σε τί χαμηλό επίπεδο έχει πέσει η τηλεόραση, δεν μπορείς να παρακολουθήσεις τίποτα, κατάντια κλπ.Και δεν απάντησε κανείς. Μόνη αντίδραση το γέλιο της άλλης επιτηρήτριας. Και θύμωσα τόσο πολύ, που αυτός, ένας κοντόχοντρος, γέρος (μεσήλικας τελοσπάντων), παλαιολιθικός, ακαλλιέργητος, χωρίς ευαισθησίες, καταπιεσμένος, κατεστραμμένος, σιχαμένος, αηδιαστικός, βρώμικος, λιγδερός, άπλυτος, αντιπαθητικός, γλοιώδης νομίζει ότι έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να μιλάει, και με αυτόν τον τρόπο, σε σχολική αίθουσα, εν ώρα εξέτασης, θεωρώντας ότι έχει να εκφράσει κάτι σημαντικό και να το μετατρέπει σε τύπου άνετο χιούμορ, ενώ είναι ένας μαμούχαλος, εμετικός, αποτυχημένος τύπος. Και σκέφτηκα να μην αντιδράσω γιατί και θα ενοχλούσα τους υπόλοιπους συμμαθητές μου που έγραφαν πρώτον, και διότι ήμουν και σε ευάλωτη θέση ως μαθητής. Και στην τελική ήθελα απλά να γράψω, όχι να ασχολούμαι με τον γραφικό ηλίθιο βγάζοντας κοινωνικοπολιτικά λογύδρια για τα αυτονόητα. Πέρασαν κάπου στα πέντε λεπτά και σκέφτηκα ότι τώρα είναι πολύ αργά για να μιλήσω έτσι κι αλλιώς, αλλά αισθάνθηκα κάτι αποπνικτικό, στο λαιμό, να με εμποδίσει να παραιτηθώ. Αποφάσισα ότι το να μιλήσω είναι ούτως ή άλλως σημαντικότερο από οτιδήποτε άλλο εκείνη τη στιγμή. Και μίλησα. Και του είπα ότι δεν θα 'πρεπε να θεωρεί κατώτερο επίπεδο, την ομοφυλοφιλία, αλλά την ομοφοβία και ότι μιλώντας έτσι κατά τη διάρκεια εξέτασης σε σχολική τάξη, παρουσία μαθητών και άλλης καθηγήτριας αποδεικνύει το δικό του κατώτατο πνευματικό επίπεδο, δυνατότητα αντίληψης και διαστρεβλωμένο κώδικα ηθικής. Και ότι απογορεύεται καν να μιλάει σύμφωνα με τους κανονισμούς των εξετάσεων, καθώς ενοχλει τους πάντες που προσπαθούν να γράψουν -πόσο μάλλον να εκφράζει και τέτοιες απόψεις. Και ότι είναι απερίγραπτος, και μου προκαλεί ανακατωσούρα,απαράδεκτος ως εκπαιδευτικός και ως άνθρωπος και θα έπρεπε να ντρέπεται. Σοκαρίστηκε, πνίγηκε με το σάλιο του ενώ επεδίωξε να μουρμουρίσει κάτι -γιατί τέτοιος τύπος είναι, που μιλάει και εκτοξεύει σάλια προς όλες τις κατευθύνσεις, όπως και με ξεραμένα σάλια γύρω από τα χείλη του, τα οποία όταν ανοίξουν σε κατακλύζει η απαίσια ανάσας του. Η μουρμούρα εξελίχτηκε σε ένα ακατανόητο ψέλλισμα. Κοίταζε γύρω-γύρω τους συμμαθητές μου για τυχόν αντιδράσεις, όμως δεν αντέδρασε κανείς. Τελικά βγήκε για λίγο έξω χωρίς να πει τίποτα. Λίγο αργότερα επέστρεψε, κατακόκκινος, θυμωμένος, ασθμαίνοντας, με το κουμπί του πουκαμίσου του να φαίνεται να τον εμποδίσει να αναπνεύσει χωρίς όμως να βγάζει άχνα, με βλέμμα μίσους και αποστροφής στα αηδιαστικά, μικρά μάτια του, τα καλυπτόμενα από σακούλες. Από νευρικότητα έκανε βόλτες πάνω-κάτω και γύρω από την αίθουσα σα νευρασθενικός, ενοχλώντας τους όλους και πάλι.Νόμιζα πως ίσως περίμενε να μου μιλήσει ιδιαιτέρως και χωρίς μάρτυρες, αφού τελείωνα, αλλά παρέδωσα το γραπτό μου και ούτε πάλι είπε τίποτα, μόνο με κοίταξε με μεγάλη κακία. Έφυγα.Είμαι εκνευρισμένος. Έχω σιχαθεί. Έχω συσσωρευμένο θυμό. Και φυσικά, το παραπάνω δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό, αλλά απλώς πρόσφατο. Αυτό είναι το σχολείο σας, αυτή είναι η κοινωνία σας. Χωρίς υπερβολές.Τελειόφοιτος της Γ' τάξης Λυκείου