ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η αλήθεια είναι πως βιώνω τόσο άγχος και υποφέρω για πράγματα που στους υπόλοιπους ανθρώπους βγαίνουν φυσικά και εύκολα, όπως η απλή επικοινωνία,σχέσεις και ενήλικες υποχρεώσεις. Και άμα το μοιραστείς σου δίνουν λύσεις, σου λένε πάρε το τάδε, πήγαινε σε ψυχολόγο.Καταλαβαίνω.Αλλά I don't want to be fixed by a doctor, i want to be loved,that's the point...Μόνο η βαθιά επιβεβαίωση και ασφάλεια που μου έχει δοθεί έχει αλλάξει κάτι στη ψυχή μου και αυτή προσωρινά, μέχρι να την πάρουν πίσω. Μην περιμένεις κάποιον να σε σώσει λένε. Αλλά είναι το μόνο σενάριο που μπορώ να σκεφτώ,ώρες ώρες. Απομονωμένη είμαι αρκετά ήρεμη,σταθερή, βρίσκω σκοπό και χαρά στα ενδιαφέροντα μου. Και ίσως να μπορούσα να ζήσω έτσι και για πάντα. Απλά αναρωτιέμαι αν αρκεί αυτή η ζωή. Απλά αναρωτιέμαι αν είναι κρίμα να μην μοιράζομαι την ύπαρξη μου,στα όμορφα μου χρόνια (26),κάθε φορά που χορεύω μόνη,χαμογελάω και κάνω λες και αποπλανώ κάποιον μπροστά από τον καθρέφτη μου. Η ενοχή και η ντροπή πως δεν μπορώ να λειτουργήσω σαν τους άλλους με τρώει σαν να έχω κάνει έγκλημα και να φοβάμαι μην με ανακαλύψουν. Να κάνω τις εξόδους που κάνουν, τις δουλειές τους. Να έχω μια συνομιλία χωρίς να σφιχτεί η ψυχή μου, να ερωτευτώ χωρίς να πεθαίνω από το φόβο μου και τα τόσα ψυχοσωματικά, να με απορρίψουν χωρίς να πέσω τόσο χαμηλά για καιρό, να ανοιχτώ χωρίς να έχω αϋπνία όλο το βράδυ, να νιώσω ενθουσιασμό χωρίς να προσπαθεί το μυαλό μου να τον καταρρίψει στο δευτερόλεπτο. Έχω καταπιεί βίντεο , βιβλία ψυχολογίας. Δεν άλλαξαν το πώς αντιδρά το σώμα μου όμως. Δεν ήταν και δεν είναι ποτέ απόλυτα χαλαρό υπό την παρουσία των άλλων. Να είσαι ο εαυτός σου λένε. Πόσο ο εαυτός του μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που μέσα του νιώθει σαν να τον κυνηγάει αρκούδα; Θα είναι ο εαυτός του, ο τρομαγμένος. Δεν έχεις αυτοπεποίθηση λένε. Μα μ'άρεσει ο εαυτός μου ,αυτός που είμαι όταν είμαι μόνη. Μ'αρέσει. Κάποιος που φοβάται τα φίδια θα του έλεγες ότι είναι θέμα αυτοπεποίθησης; Ε λοιπόν εγώ φοβάμαι τους ανθρώπους...και πέρα από θέμα αυτοπεποίθησης, είναι θέμα ανασφάλειας. -Έλλειψη ασφάλειας-. Θα ήθελα να σταματήσει να θέλει να τρέξει μακριά το μέσα μου. Να κάτσω δίπλα σε κάποιον και να μείνω απλά εκεί. Να μείνει και αυτός. Δεν ξέρω ποια είμαι πολλές φορές...Σίγουρα μία αντίφαση .