ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο έρωτας για μένα είναι κάτι που ενδόμυχα επιθυμώ πολύ να υπάρχει στη ζωή μου. Αντ' αυτού η ερωτική μου ζωή είναι σαν ένα μέρος που κάποιος που δεν τον ενδιαφέρει δεν το επισκέπτεται. Ας πούμε δεν ασχολούμουν ποτέ με τον αθλητισμό, δεν μου άρεσε, ούτε στο σχολείο. Όταν ο γυμναστής κάποιες φορές έβαζε υποχρεωτικά τα άλλα παιδιά να με συμπεριλάβουν στο ποδόσφαιρο που έπαιζαν εκείνα με κάνανε πάσα στην αντίπαλη ομάδα, προσπαθούσαν ο καθένας από τη μεριά του να μη με έχει στη δική του ομάδα, ώσπου αναγκαστικά με έβαζαν στο τέλος κάπου και πάντα δεύτερο αμυντικό που δεν ερχόταν συχνά η μπάλα προς το μέρος μου κι έπαιζαν απερίσπαστοι. Το καλύτερό μου ήταν όταν ο γυμναστής σε κάποιες τάξεις μάς άφηνε να κάνουμε ό,τι θέλουμε κι έτσι έμενα μέσα στην τάξη κι έγραφα τα σενάρια και τα τραγούδια μου. Έτσι λοιπόν η ερωτική μου ζωή είναι σαν ένα γήπεδο ή σαν ένα γυμναστήριο. Χώρους δηλαδή που περνάω τυχαία από κει μόνο αν με φέρει ο δρόμος χωρίς να μπαίνω μέσα γιατί δεν ενδιαφέρομαι. Σκεφτείτε κι εσείς στη ζωή σας κάπου που δεν συχνάζετε γιατί δεν μπορείτε να πάτε εκεί για κάποιους λόγους ή επειδή δεν ενδιαφέρεστε. Επίσης η ερωτική μου ζωή είναι σαν ένα προϊόν που πάντα προσπερνάμε στο ράφι γιατί δεν το προτιμάμε. Ξέρω βαθιά μέσα μου (έστω κι από μία ευκαιρία που είχα στη ζωή μου κάποτε) πως αν βρεις τον άνθρωπό σου και πλημμυρίσεις από έρωτα δεν παίζει ρόλο ούτε η εμφάνιση ούτε τα οικονομικά είναι το να ''κουμπώσεις'' με τον άλλο ή την άλλη και να έχετε κοινή αντίληψη για τη ζωή. Θυμάστε που όταν ήμασταν μικροί έπρεπε η μαμά μας ή κάποιος άλλος συγγενής μας ή μεγαλύτερος φίλος να μάς πάρει από το χέρι να μας βοηθήσει σε κάτι που εμείς βλέπαμε ως μη αντιμετωπίσιμο, κάτι που ορθωνόταν μπροστά μας ως βουνό; Και μας έπαιρνε ο άλλος και μας οδηγούσε με ασφάλεια εκεί που θέλαμε, μας βοηθούσε, πάντα σε συνδυασμό με τη δική μας τη θέληση και την προσπάθεια φυσικά, αλλά μάς έδειχνε πως νά, υπάρχει τρόπος, δεν είναι κάτι, μην διστάζεις. Έτσι νιώθω για την ανύπαρκτη ερωτική μου ζωή. Μην πείτε σας παρακαλώ περί μαμάκια και τα συναφή, δεν ισχύει και δεν εννοώ κάτι τέτοιο. Εξάλλου και να ήθελα δεν μπορώ εδώ και χρόνια να είμαι μαμάκιας ή κολλημένος με τους γονείς μου. Ο μπαμπάς μου έφυγε από τη ζωή πριν τριάντα χρόνια και η μητέρα μου πριν δεκαεφτά χρόνια. Απλά εννοώ για στιγμές στη ζωή μας που χρειαζόμαστε μια χείρα βοηθείας. Αν το έχετε νιώσει, αν το έχετε χρειαστεί ποτέ. Κάτι τέτοιο εννοώ. Δεν τα βλέπω με παιδική ματιά τα πράγματα, ούτε εξιδανικεύω τον έρωτα και τις γνωριμίες. Μεγάλος άνθρωπος είμαι, λίγο πριν το κατώφλι των σαράντα ετών. Φυσικά το ξέρω ότι κάθε πράγμα που θέλουμε να υπάρχει στη ζωή μας πρέπει να κοπιάσουμε για να το αποκτήσουμε, να βρούμε τον τρόπο, να προσπαθήσουμε. Τα ξέρω όλα αυτά κι είναι σωστά. Όμως ξέρω πως υπάρχει και η τύχη, που κι αυτή εμείς την ορίζουμε αλλά όχι εξ ολοκλήρου. Κάποια πράγματα στη ζωή απλά δεν συμβαίνουν. Είναι και θέμα αυτοπεποίθησης κι όλα αυτά, συμφωνώ ,αν και η αυτοπεποίθηση από μόνη της δε φτάνει αν δεν έχεις κι άλλα προσόντα, είναι ένα σύνολο πραγμάτων. Ούτε οι ψυχολόγοι λύνουν τα προβλήματα των σχέσεων και τα ερωτικά, παλιότερα πήγα στην κυρία ψυχολόγο κι ενώ θα μπορούσα να την ερωτευτώ, ήταν ερωτεύσιμη και γοητευτική αναμφίβολα, δεν έκανα κίνηση γιατί είναι αντιδεοντολογικό, το ξέρω. (περιμένω ''κραξιματικές'' απαντήσεις και πάτημα του ''δεν ταυτίζομαι'' από μη εκτιμητές του μέτριου χιούμορ κι από ορκισμένους ορθολογιστές). Τέλος πάντων, η κυρία ψυχολόγος μού είχε πει πως δεν ήταν κάπου παράλογο το σκεπτικό μου, δεν έβρισκε άδικη κάποια σκέψη μου όταν έκανα ανάλυση. Εντάξει ,μού έδωσε και ''συμβουλές'' αυτοπεποίθησης και τέτοια, αυτά που κάνουν οι ψυχολόγοι για να δικαιολογήσουν τη φάση τους, έχουν κι αυτά κάποια (θεωρητική) χρησιμότητα αλλά στο αν είναι εφαρμόσιμα παίζουν ρόλο κι άλλοι παράγοντες. Τέλος, ξέρω πως και οι απορρίψεις μέσα στη ζωή είναι, όλα χρειάζονται κι όλα υπάρχουν. Είναι κάποιοι άνθρωποι όμως σαν κι εμένα που βλέποντας πως το πράγμα δεν λειτουργούσε ειδικά σε νεότερη ηλικία (όχι πολλές απορρίψεις αλλά εκεί που υπήρχε ενδιαφέρον από μέρους μου, σε λίγες περιπτώσεις δηλαδή) έπαψαν να προσπαθούν και πέρασαν τα χρόνια. Το παιχνίδι έχει αλλάξει πίστα κι είμαι ακόμα στην πρώτη. Επίσης δεν έδειξα ποτέ απελπισμένος, δεν ήμουν ποτέ της λογικής ''σχέση με το ζόρι'' και της αηδιαστικής αντίληψης ''ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει''. Κι εννοείται δεν επέμεινα ποτέ σε τίποτα, απλά έφτασα σε κάποιο σημείο που σταμάτησα την προσπάθεια. Γιατί και την αυτοπεποίθηση σου την τονίζουν τα γεγονότα, όχι η θεωρία. Δεν ξέρω, υπάρχει άραγε κάποιο όριο απορρίψεων ή ατυχιών σε οτιδήποτε, όχι μόνο στα ερωτικά, που να καταλαβαίνεις πως δεν κάνεις γι' αυτή τη ''δουλειά'' ή είναι διαφορετικό για τον καθένα μας; Πριν αρκετά χρόνια πάντως μια κοπέλα (που δεν τα βρήκαμε στο ερωτικό κομμάτι) αλλά κάναμε βαθιές συζητήσεις μού είχε πει πως δεν φαίνεται ότι δεν έχω ερωτική ζωή. Αν την ξανασυναντήσω, θα την ρωτήσω την άποψή της για τώρα. (χα, χα, χλιαρό γελάκι). Καλή εβδομάδα σε όλους και σε όσους δεν θα ταυτιστούν.