ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακουω ανθρωπους γυρω μου να μου μιλανε για τους "συντροφους" τους κ ξερω απο πρωτο χερι ποσο ανικανοποιητοι ειναι στη σχεση τους κ θελω να τους ρωτησω "σε ποιο συντροφο αναφερεσαι? Ξερεις τι σημαινει συντροφος? Τι σημαίνει σχεση? Τι σημαίνει γουσταρω καποιον? Πως θεωρεις συντροφο σου εναν άνθρωπο που δε σε σεβεται, που δεν τον γουσταρεις, που δεν εχετε ιδιες αξιες, που σου ασκει οποιουδήποτε ειδους βια? Νιωθω ότι στη σημερινη εποχη η εννοια της σχεσης εχει ευτελιστει τοσο πολυ. Οι περισσοτεροι ανθρωποι οταν λενε σχεση εννοούν το συμβιβασμο με εναν οποιοδήποτε ανθρωπο, ανεξαρτητα απο το αν αυτος ο ανθρωπος καλυπτει τις αναγκες τους, ανεξαρτητα απ το αν αυτος τους κανει να νιωθουν ωραια απλα κ μονο για να εχουν καποιον διπλα τους. Για καποιο λογο θεωρειται πιο νορμαλ απο την κοινωνια το να εισαι σε μια σχεση στην οποια δεν εισαι πιστος, στην οποια δεν γουσταρεις πραγματικα τον αλλον, στην οποια υπαρχουν συμπεριφορες βίας μεταξυ σας κλπ παρα να το να πεις σε κάποιον ότι "δεν εχω κάνει σχεση εδω κ 3 χρονια επειδη δεν έτυχε να βρω καποιον που να εχει οσα θελω". Στη δευτερη περιπτωση σε κοιτάνε καλα καλα λες κ εισαι περιεργη. Αλλα το να εισαι σε μια αθλια σχεση κ να μην χωριζεις δεν θεωρειται κατακριτεο. Το να αποφασίσεις ωριμα οτι "δεν υπαρχει λογος να μπαινω σε σχέσεις χωρις να νιώθω κατι για τον αλλον ανθρωπο" δεν μπορει να το καταλαβει η πλειοψηφια των ανθρωπων γιατι εχουν συνηθισει τοσο πολυ να συμβιβαζονται με τον οποιονδήποτε που δεν καταλαβαινουν πως γινεται καποιος να εχει απαιτησεις απο μια σχεση κ να μην συμβιβαζεται με τον πρωτο τυχοντα. Έχουν τοσο συνηθίσει οι ανθρωποι να συμβιβαζονται απλα κ μονο για να μην ειναι μονοι τους (ή καλυτερα για να μη τους βλεπουν οι γυρω τους μονους τους) που δεν καταλαβαινουν πως κάποιος μπορει συνειδητα να επιλεγει να μενει μονος του. Αυτο αποδεικνυει περιτρανα το ποσο υποκριτική ειναι η κοινωνια μας. Ειναι ολα για το φαίνεσθαι. Θελουμε να λεμε οτι εχουμε σχεση ακομα κ αν υποφερουμε μεσα σ αυτη απλα για να δειχνουμε οτι υπαρχει εκει εξω καποιος που μας επελεξε ως ταιρι. Βλεπω καθημερινα τοσα ζευγαρια που ανεβαζουν δηθεν ευτυχισμενες φωτογραφίες στα σοσιαλ μιντια τη στιγμη που οι ίδιοι ανθρωποι λίγες μερες πριν μου εκμυστηρευονταν ποσο χαλια περνανε στη σχεση τους κ αναρωτιεμαι "ποιον κοροιδευετε?". Ειναι λυπηρο πραγματικα το ποσο τα σοσιαλ μιντια μας εχουν κανει να κάνουμε κατι απλα κ μονο για να το δειξουμε στον εξω κοσμο. Γιατι τοση υποκρισια? Τι κερδιζετε? Τοσο πολυ διψατε για αποδοχη απ τους αλλους? Το να μενεις με κάποιον επειδη δεν μπορεις να αντεξεις οικονομικα να πληρωνεις ενα σπιτι μονος/η σου ή επειδη θες παρεα για να πηγαινεις για φαγητο, για ποτο ή διακοπές δε λεγεται σχεση. Η σχεση ειναι πολλα περισσότερα απ αυτο.