ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν αλλάξατε, απλά εξελιχθήκατε διαφορετικά και είστε πλέον ασύμβατες.

Όχι, δεν θα μένατε φίλες. Θα είχες πληγωθεί ακόμα περισσότερο κιόλας, γιατί, ενώ τώρα μπορείς τουλάχιστον να ρίξεις το φταίξιμο στην απόσταση και στις διαφορετικές πορείες που πήρατε εν μέσω σπουδών, θα ήταν χειρότερα για σένα αν δεν χανόσαστε τότε. Κι αυτό γιατί εσύ θα έκανες προσπάθειες προκειμένου να την κρατήσεις σαν φίλη, θα ήσουν εσύ αυτή που πρώτη θα εκκινούσε κάθε φορά επικοινωνία, και πάλι εκείνη θα επέλεγε (έμμεσα ή άμεσα) να ξεκόψετε, οπότε θα έμενες εσύ με την πικρία ότι έκανες τα πάντα, κυνηγούσες και έδειχνες ανεκτικότητα στις όποιες ιδιοτροπίες της, για να σε πετάξει έτσι στο τέλος. Άκου που σου λέω, καμιά φορά η ζωή ξέρει ν' απομακρύνει διακριτικά από κοντά μας ανθρώπους που δεν μας κάνουν. Μπορεί εσύ για εκείνη να έγινες "ρούχο που μίκρυνε" και στην πραγματικότητα να μη σε θεωρεί αποτυχημένη, όπως αδίκως αναφέρεσαι στον εαυτό σου, μα απλώς αποτελείς κομμάτι ενός παρελθόντος της που έχει αφήσει πίσω (με την ίδια λογική, ας πούμε, δεν θα ξαναβγαίναμε με παρέες που είχαμε κάποτε στο Λύκειο, χωρίς να σημαίνει ότι έχουμε κάτι εναντίον τους). Και τέλος, αυτό που σ' εμάς μπορεί να φαίνεται "ξερολίστικο" ή "σνομπ" στους άλλους, αυτό στον κύκλο τους ν' αποτελεί τη νόρμα. Για παράδειγμα, ο κύκλος της πρώην φίλης σου και του άνδρα της μπορεί να έχει πάει 5-6 ταξίδια παραπάνω, να έχουν περάσει από συνέδρια και συμπόσια και να έχουν ειδικευτεί στα σοβαρά, έχοντας επενδύσει χιλιάδες ώρες διαβάσματος βιβλιοθηκών και συμμετοχής σε εργαστήρια και πρακτική. Στον κύκλο τους, λοιπόν, ίσως θεωρείται νορμάλ να μιλούν αναλυτικά για πράγματα που γνωρίζουν, για μέρη που έχουν δει (εμμέσως ίσως καυχιούνται κιόλας, αλλά είναι κι αυτό στη νόρμα τους) και ο καθένας να παρουσιάζει και μια τεκμηριωμένη άποψη για κάτι, όσο ξερόλας κι αν ακούγεται. Το ίδιο ισχύει και για τη συμπεριφορά τους: συνηθίζεται να φέρονται λίγο πιο συγκρατημένα και "κρύα" (για τα δεδομένα μας), χωρίς απαραίτητα να σε κοιτούν αφ' υψηλού, μα μόνο και μόνο επειδή έχουν μάθει ότι δεν χρειάζεται να κάνουν το παν για ν' αρέσουν σε όλους, και πόσω μάλλον σε άτομα που βλέπουν για πρώτη κι ίσως για τελευταία φορά στη ζωή τους. Θέλω να σου πω ότι μην αντιλαμβάνεσαι τον δικό τους κόσμο, στον οποίον ζουν, σαν κάτι εχθρικό προς εσένα ή κακό γενικότερα ή σαν ένα φόντο που σε κάνει να φαίνεσαι "αποτυχημένη." Απλώς ανήκετε σε διαφορετικούς κόσμους εσύ και η πρώην φίλη σου, οπότε, όσο μπορείς, να επιλέγεις παρέες όπου είναι η ψυχή σου και όπου νιώθεις άνετα. Τώρα πλέον ξέρεις ότι συνειδητά δεν θα επέλεγες την παρέα της τότε φίλης σου, αν εκείνη δεν ερχόταν στα μέρη σας.

Θεωρώ λάθος την σύγκριση μεταξύ φίλων. Αν σε κοιτούσαν απλά οι φίλοι της έτσι, τότε δεν ευθύνεται εκείνη. Σιγουρα αλλαζουν οι φιλιες αλλα το ασχημο είναι πως εσύ χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου ως αποτυχημένη λογιστρια. Αυτο που μετραει πρωτίστως είναι η ποιότητα του κάθε ανθρώπου και όχι τα πτυχία.

''με είδε ανταγωνιστικά ''

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω...!