ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα ειμαι 22 , ειχα επανασυνδεση με ενα ατομο απο το σχολειο αυτο 25. Καναμε σχεση, 3μηνη τον χωρισα γτ με χειραγωγουσε συναισθηματικα πολυ και ηταν απιστευτα ανασφαλεις, δεν αντεξα αλλο. Μου μιλουσε συνεχεια για οικογενεια, και παιδια, του ελεγα πως εχω σκοπο να κανω μεταπτυχιακο εκτος Ελλαδας γιατι ελαβα μια υποτροφια. Μου ελεγε να μην παω γιατι αυτος τι θα κανει, ειμαι εγωιστρια που τον παραταω για ενα "κωλοχαρτο" πως θα βρω καποιον αλλον Ιταλο , Τσεχο ουτε εγω δεν ξερω , και μου εκανε ολοκληρη φασαρια. Μου ελεγε πως "κανεις δεν θα με αγαπησει οσο αυτος" και πως "παλι καλα που δεν επεσα σε καποιον αλητακο". Τον ειχα ξαναχωρισει, αλλα με παρακαλουσε να επιστρεψω και να του δωσω μια "ευκαιρια" . Τον χωρισα οριστικα πριν 3 μηνες. Απο τοτε εφτιαχνε 200 προφιλ (τα οποια μπλοκαρα σε κλασμα δευτερολεπτου) γιατι  με προσεγγιζε με απανοτα καθημερινα μυνηματα, παραγραφους κουβερτες, τα οποια διεγραφε και ξανασυνταζε " δεν ηθελα αυτο, δεν ηθελα εκεινο, σαγαπαω θα δεχομουν σφαιρα  για σενα, ενιωσα αυτο , αγχωθηκα, οι γονεις μου λενε πως ειμαι υπερευαισθητος και νοιαζομαι πολυ για τους αλλους, γι αυτο αντεδρασα ετσι" κλπ. Μιλαμε για εξαψεις εντονες με βρισιες, οταν αρνουμαι να κανω κατι κατηγορηματικα, που μετα κατεληγαν σε "σαγαπω τοσο πολυ". Εκτος αυτου προσεγγισε και την κολλητη μου για την οποια ναι μεν του ειχα ψιλο πει , αλλα δεν εχουν γνωριστει ποτε ουτε ειναι φιλοι στα μιντια , και τις ελεγε " να μου μιλησει γι αυτον  γιατι με αγαπαει" . Η φιλη μου προφανως δεν απαντησε ποτε. Μετα απο 1 μηνα, εβγαινα απο την πολυκατοικια μου να παω  σχολη και τον ειδα κατω απο το σπιτι μου , να με περιμενει με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια!  ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΙΧΑ ΔΩΣΕΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ! ΟΥΤΕ ΤΙ ΩΡΕΣ ΒΓΑΙΝΩ ! Με ακουμπουσε και συνεχιζε να με αποκαλει "μωρο μου" και να μου "εξηγει"  του εβαλα τις φωνες, και αυτος τα κλαμματα. Τον αποκαλεσα ψυχακια και τραπηκα σε φυγη. Μετα ξανα εστειλε να μου εξηγει παλι  πως στεναχωρηθηκε που τον αποκαλεσα ψυχακια , το εκανε επειδη με αγαπαει, ορκιστηκε, με ικετευσε τουλαχιστον να μεινουμε "φιλοι", το ξερει οτι εκανε πολλα λαθη κλπ. Ηταν τοσο αξιολυπητο...Εγω η ηλιθια το δεχτηκα γιατι τον λυπηθηκα. Σκεφτηκα πως εχει προβληματα εγκαταλειψης επειδη ειναι παιδι χωρισμενων γονιων. Τελος παντων βγηκα τις προαλλες σε ενα μερος της γειτονιας μου , μια ακυρη Δευτερα , και εσκασε μπροστα μου!! Πανικοβληθηκα, επαναληφθηκε το ιδιο σκηνικο και εξαφανιστηκε.Φοβαμαι τοσο πολυ πλεον για την σωματικη μου ακεραιοτητα ...μενω Αθηνα μονη μου για σπουδες και οι δικοι μου ειναι επαρχια...και δεν ξερω τι μετρα να λαβω... οι φιλοι μου το βρισκουν αστειο... Οταν γνωριστηκαμε φαινοταν τοσο φυσιολογικος . Το αστειο ειναι πως ειχε 5 χρονια σχεση , το οποιο διαπιστωσα και μονη μου!!! Nice guy syndrome;