Μου άρεσε εμφανισιακά,μου άρεσε ο τρόπος προσέγγισης του,και δέχτηκα να βγούμε.Στο πρώτο ραντεβού μας,με χάλασαν δύο πράγματα:1.Ενώ είναι 27,είναι άνεργος εδώ και 4 χρόνια,μάλλον άεργο θα τον χαρακτήριζα γιατί απ'ότι μου είπε θέλει να δουλέψει μόνο σε κάτι που αφορά το αντικείμενο των σπουδών του και πουθενά αλλού,και 2.Είχε μία έντονη επικριτικότητα σχετικά με τις γυναίκες και τις συμπεριφορές τους όσον αφορά στις σχέσεις(τύπου incel)αλλά και γενικότερα,σε σημείο που μέχρι και τη μητέρα του κατηγορούσε για κάποια πράγματα.Εγώ που είμαι γυναίκα και 26,δούλευα από τα 18 μου και παράλληλα με τις σπουδές μου,πρίν από ένα χρόνο κατάφερα και βρήκα μόνιμη δουλειά σχετική με αυτό που σπούδασα,αλλά και να μήν είχε συμβεί αυτό,θα δούλευα οπουδήποτε ώστε να βγάλω με τίμιο τρόπο τα πρός το ζην,χωρίς εγωισμό και κολλήματα ότι η δουλειά που κάνω είναι υποδεέστερη των σπουδών μου.Στον συγκεκριμένο άνθρωπο αυτό διέκρινα και δέν μου άρεσε καθόλου,αφήστε που μου φαίνεται αδιανόητο κάποιος ή κάποια(για εμένα δέν παίζει ρόλο το φύλο)ενώ δέν δουλεύει έστω για να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες και κάτι παραπάνω,να θέλει να κάνει σχέση.Έ δέν γίνεται αυτό το πράγμα όπως και να το κάνουμε.Όσο για το δεύτερο που ανέφερα(το περί incel)αυτό κι άν είναι που τον έκανε ακόμα πιό απωθητικό.Το πρόβλημα μου είναι ότι μου στέλνει συνέχεια για να ξαναβγούμε,με πολιορκεί με μηνύματα και τηλεφωνήματα σε βαθμό ενοχλητικό,κι εγώ προσπαθώ να τον αποφύγω χωρίς αποτέλεσμα.Μπορεί να είναι καλό παιδί,μπορεί να έχει περάσει διάφορα στο παρελθόν κλπ,όμως εμένα δέν με αφορούν,είναι ευθύνη δική του και του περιβάλλοντός του,και εγώ δέν μπορώ να υπάρξω με έναν τέτοιο άνθρωπο.Μπορεί να φαίνεται κάπως σκληρό και ωμό αυτό,όμως αυτή είναι η αλήθεια.Αυτό που δέν θέλω είναι να τον προσβάλλω,οπότε τί θα μου προτείνατε να του πώ ώστε να ξεκόψω μαζί του με ευγενικό και διακριτικό τρόπο;