Δεν νομίζω ότι δεν σε αγαπούν, απλώς έχουν αντιστρέψει τους ρόλους εδώ. Κανονικά είναι το ανάποδο συνήθως: το κορίτσι το έχουν στα πούπουλα, ενώ το αγόρι το σκληραγωγούν, έτσι ώστε ν' αποκτήσει τα εφόδια για να πετύχει κάτι. Πολύ κρίμα που οι γονείς σου συμβάλλουν στην ανατροφή τόσων κακομαθημένων αιώνιων αγοριών που στο μέλλον θ' απαιτούν να τους έχουν οι άλλοι πασάδες, χωρίς να το έχουν κερδίσει. Κι ωστόσο, να ξέρεις ότι μακροπρόθεσμα εσύ θα επωφεληθείς. Κατ' αρχάς, να είσαι περήφανη που προσπαθείς να τα βγάζεις πέρα μόνη σου και αυτό να το τονίζεις σε κάθε υποψήφιο εργοδότη στις συνεντεύξεις. Οι σοβαροί εργοδότες θα ήθελαν ένα άτομο ψημένο στην υπευθυνότητα και την αυτονομία παρά κάποιον που έτρωγε από τα έτοιμα και δεν στέριωσε σε καμία δουλειά προηγουμένως. Επίσης, πιστεύω ότι στο κοντινό μέλλον θα προσελκύσεις κοντά σου άτομα αυτοδημιούργητα στην επιτυχία, γιατί θα θαυμάζουν πάνω σου το γεγονός ότι χαράσσεις τη δική σου πορεία και βρίσκεσαι όπου κάποτε βρίσκονταν κι οι ίδιοι. Επίσης, μπορεί να βοηθηθείς από εκείνους, αν διαθέτουν τους πόρους. Άτομα σαν τον αδερφό σου δεν χαίρουν σεβασμό μεταξύ επιτυχημένων και συνετών ανθρώπων, που ξέρουν να ξεχωρίζουν και προσέχουν πολύ πού θα διαθέσουν το χρόνο τους και το χρήμα τους. Γι' αυτό, λοιπόν, πάρε κουράγιο και μη δίνεις σημασία στο τι λένε ή κάνουν οι γονείς σου, τους οποίους γονείς κανένας μας δεν επιλέγει, δυστυχώς. Αργά ή γρήγορα θα τους γυρίσει μπούμερανγκ η άδικη εύνοια που δείχνουν στον αδερφό σου, μιας και όταν καταλήξουν χρεωκοπημένοι ή και ανήμποροι λόγω γήρατος, ο αδερφός σου ούτε που θα τους θυμάται, ενώ εσύ θα είσαι δίπλα τους όσο μπορείς, γιατί αυτό το ήθος έχεις καλλιεργήσει στον εαυτό σου.
6.1.2023 | 23:28
Σαν ξένοι
Απο μικρή νιώθω ότι δεν ανήκω στην οικογένεια που γεννήθηκα και μεγάλωσα.Ποτέ δεν με στήριξαν και δεν με βοήθησαν σε τιποτα οτι κατάφερα το κατάφερα μόνη μου ή με τη βοήθεια των πολύ καλών μου φίλων και των οικογενειών τους. Πάντα στήριζαν τον μεγάλο μου αδερφό πέρα απο αυτων δεν υπάρχει κανένας άλλος,ο οποίος έχει ρεζιλέψει την οικογένεια πάρα πολλες φορες, έχει σπαταλήσει χρήματα τα οποία κάλυψε ο πατέρας μου εις βάρος των υπολοίπων, έφτασε σε σημείο να πουλήσει απο την περιουσία μας απλα και μόνο για να καλοπαιρνάει ο μεγάλος του γιος μεχρι να βαρεθει και να ζητησει κατι αλλο. Εγω μονη μου σπουδασα μονη μου βρηκα δουλεια μονη μου νοικιασα το πρωτο μου σπίτι και δεν ήρθαν ποτε να με βοηθήσουν. Μου δάνεισαν ενα μικρο ποσο για τα επιπλα και μου τα ζητησαν τον επομενο μηνα ενω ηξεραν οτι δεν μποσουσα να τους τα επιστεψω και στον αλλον εχουν δωσει τα παντα χωρις ανταλλαγμα.
Γενικα και σαν νοοτροπία είμαστε η μέρα με την νύχτα, εμενα μου αρεσει να διαβάζω βιβλία, εχω συγκεκριμενα στεκια που πηγαινω με την παρεα μου και συνέχεια με ειρωνεύονται, λενε πικροχολα σχολια και έχουν βγάλει σε καθε άτομο της παρέας μου παρατσούκλι και νιωθω τεράστια ντροπή γι'αυτο.
Εχω απομακρυνθεί πλέον αλλα και αυτη τη μια και μοναδικη φορα που θα τους επισκεφθω και ειδικά οταν θα ειναι κ ο αδερφος μου εκει θα αρχίσει να κοροιδευει.
Σας εχει συμβει κατι αναλογο ή ειμαι η μοναδικη με αυτου του ειδους την οικογενεια;
Πιστευω πως απλα δεν με αγαπουν και το εχω αποδεχτει δεν μπορω να σκεφτω καποια αλλη εξηγηση...
6
