Αρχικά σκέψου ότι αυτή η επιφυλακτικότητα είναι εδώ για να σε προστατέψει. Μπορεί να είναι ο ηχηρός τρόπος που βρήκε η ψυχή σου να σου πει ότι κάποιος δεν είναι ο κατάλληλος, γιατί πριν μπορεί να είχες δείγματα αλλά να μην τα άκουγες. Το να μιλάει με άλλες σαν σκέψη πάει απλά πακέτο με το ότι δεν σου εμπνέει εμπιστοσύνη το συγκεκριμένο άτομο οπότε τον έχεις ικανό για κάτι τέτοιο. Εφόσον κάποιους ανθρώπους τους εμπιστευτηκες τότε είναι κάτι εφικτό. Η ανασφάλεια μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον απέναντι μας. Έχω απαιτήσει πολλές φορές από τον εαυτό μου να νιώθω ασφαλής με άτομα που δεν έκαναν τίποτα για να με κάνουν να νιώσω ασφαλής και που η επικοινωνία μας δεν είναι καλή. Είναι λίγο άδικο αυτό να το απαιτούμε από εμάς σε κάθε συνθήκη με τον κάθε άγνωστο. Βρες ανθρώπους που σου αρέσουν και τους νιώθεις έμπιστους. Η κατάλληλη χημεία μπορεί να βγάλει τελείως διαφορετικά κομμάτια του εαυτού σου. Όπως πχ με κάποιους είμαστε πολύ ομιλητικοί και με άλλους όχι , ίσως με κάποιους νιώθεις και πολύ εμπιστοσυνη. Ποτέ δεν ξέρεις . Φυσικά πρέπει να επεξεργαστείς τα τραύματα σου για να καταλάβεις τι λάθη έκανες στις επιλογές σου οπότε συνειδητά να μην τα ξανακάνεις . Δεν είναι απαραίτητα ότι δεν εμπιστεύεσαι τους άλλους αλλά ότι ο εαυτός σου δεν σε εμπιστεύεται ότι θα κάνεις καλές επιλογές οπότε σου δίνει έντονα συμπτώματα για να σε αποτρέψει από λάθη.
15.1.2023 | 01:53
Πως να εμπιστευτω?
Οταν ξεκινας μια νεα γνωριμια με αντρα, πως αποβαλλεις απο πανω σου ολες τις ανασφαλειες που μπορει να εχεις απο προηγουμενες σχεσεις/φλερτ ωστε να μην τις προβαλλεις στο νεο ατομο?
Παρατηρω οτι καθε φορα που γνωριζω εναν αντρα κ ξεκιναμε να βγαινουμε ειμαι πολυ επιφυλακτικη κ ανασφαλης, ειδικα οταν δω απο κεινον συμπεριφορες που μου θυμιζουν συμπεριφορες πρωην. Πχ, μπορει να μιλαω με καποιον με μηνυματα κ αν αργησει να απαντησει, νομιζω οτι μιλαει με αλλες, απλα κ μονο επειδη μπορει καποιος πρωην στο παρελθον να το εκανε αυτο.
Νιωθω οτι οσο κ να το θελω, μου ειναι πολυ δυσκολο να ξεκινησω μια γνωριμια με εναν ανθρωπο διαγραφοντας τα τραυματα που κουβαλαω. Κ επειδη δεν μ αρεσει να ειμαι με καποιον κ να βγαζω ενα σωρο ανασφαλειες πανω του ή να τα υπεραναλυω ολα κ να τρελαινομαι, τελικα τις περισσοτερες φορες απο μονη μου απομακρυνομαι. Λιγοι ανθρωποι εχουν καταφερει να με κανουν να τους εμπιστευτω τα τελευταια 3-4 χρονια που ψαχνω για σχεση. Ισως να ηταν κ οι μονοι που αξιζαν κ ολοι οι υπολοιποι να ηταν ακαταλληλοι, δεν ξερω (με αυτους δεν προχωρησε για αλλους πρακτικους λογους βεβαια). Καταλαβαινω οτι ειναι αδικο χωρις να ξερω εναν ανθρωπο να θεωρω οτι δε θα μου φερθει σωστα, αλλα απο την αλλη οταν εχεις φαει τοση κοροιδια απο αλλους πως κανεις απλα ενα delete κ προσεγγιζεις μια νεα γνωριμια χωρις ανασφαλειες, χωρις φοβους κλπ?
7
