Ήμασταν φίλες για πολλά χρόνια.. 10 βασικά. Έκανε πολλές σχέσεις οι οποίες ήταν τοξικές για την ίδια αλλά πάντα ήμουν δίπλα της, πάντα την συμβούλευα. Στα δύσκολα έτρεχα αμέσως για να της συμπαρασταθώ. Πότε δεν με άκουγε βέβαια. Έκανε κακό στον εαυτό της, προσπαθούσα να την σταματήσω να την κατευθύνω σε έναν καλό δρόμο για την ίδια.. ποτέ όμως δεν με άκουγε.. σαν να μιλούσα στον τοίχο.. κάποτε όμως αυτό με κούρασε.. είχε βρει μια νέα σχέση ο οποίος της συμπεριφερόταν σαν να μην ήταν άνθρωπος. Κυριολεκτικά την ταπείνωνε. Της έλεγα ότι πρέπει να τον χωρίσει, ότι δεν της κάνει καλό, ότι καταστρέφεται. Αυτή τίποτα όμως.. Προσκολλημένη σε αυτόν. Ώσπου κάποια στιγμή παρατήρησα ότι η ψυχική μου υγεία δεν ήταν καλά.. άρχιζα και είχα ξεσπάσματα, μάλωνα με τους δικούς μου συνέχεια, δεν είχα όρεξη για τίποτα.. απλά ξυπνούσα έτρωγα και κοιμόμουν.. πήγα και σε ψυχολόγο αλλά δεν με βοήθησε.. δεν το προσπάθησα πολύ καθώς μέσα μου ήξερα ότι κάτι άλλο φταίει. Ήμουν έτσι για πολύ καιρό.. δεν της είχα πει τίποτα όμως.. ήξερα, δεν ξέρω, σαν να ένιωθα ότι κατά βάθος δεν θα την ένοιαζε..απλά θα μου έλεγε να μην στεναχωριέμαι θα συζητούσαμε λίγο για μένα, και μετά τσουπ η συζήτηση θα κατέληγε πάλι για εκείνη.. δεν ξέρω ρε παιδιά, δεν ξέρω εάν αυτή ήταν η αιτία αυτής μου της κατάστασης, πάντως ένιωσα καλύτερα όταν την έβγαλα από την ζωή μου..η ψυχολογία μου άλλαξε έγινε καλύτερη. Την έδιωξα όμως με πολύ άσχημο τρόπο..μαλώσαμε πολύ άσχημα.. δεν είμαι άτομο τόσο απότομο και σκληρό, απλά δεν ξέρω τι έπαθα εκείνη την στιγμή.. της μίλησα πολύ άσχημα.. αλλά όπως σας είπα πιο πάνω, ένιωσα καλύτερα. Το μόνο που μετανιώνω είναι ο τρόπος που της φέρθηκα στο τέλος.. ήμασταν φίλες τόσο καιρό.. δεν έπρεπε.. αλλά τώρα δεν μπορώ να κάνω κάτι να το αλλάξω. Τώρα είμαι καλύτερα, συνεχίζω και έχω βάλει αρκετούς στόχους που θέλω φέτος να τους πετύχω. Ελπίζω να είναι καλά εκεί που είναι, και να είναι χαρούμενη.. αυτό..