Το αγόρι μου άν και μόλις στα 26,έχει αρχίσει να χάνει τα μαλλιά του.Πήγε σε δερματολόγο,κάνει κάποια θεραπεία,αλλά από ό,τι του είπε και ο ίδιος ο γιατρός,τα αποτελέσματα δέν θα είναι εντυπωσιακά αλλά μάλλον πενιχρά.Άν και γυναίκα,καταλαβαίνω απόλυτα πόσο μπορεί να επηρεαστεί κάποιος και ειδικά ένας νέος άντρας,όταν έλθει αντιμέτωπος με αυτή την κατάσταση.Για εμένα δέν υπάρχει καμία διαφορά(ίσως τώρα να μου φαίνεται και ακόμα πιό όμορφος από πρίν)και του το έχω πεί επειδή το πιστεύω απόλυτα,επειδή αυτή είναι η πραγματική αλήθεια και αυτό που νιώθω.Έχει πάθει εμμονή με το θέμα,σε σημείο που εχθές μου είπε πως όσα λέω δέν τα εννοώ και ότι τα λέω για να τον παρηγορήσω και ότι κατά βάθος τον λυπάμαι! Έ μετά από αυτό,ξενέρωσα πλέον και φτάνω στα όρια μου.Καταλαβαίνω το θέμα του,όμως μετά από 2 χρόνια σχέσης,δέν μπορώ να δεχθώ με τίποτα ότι δέν έχει καταλάβει πώς νιώθω για εκείνον,και αυτό είναι που με εξοργίζει.Στην τελική,δέν είναι(δυστυχώς)ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα.Είναι κάπου 4 μήνες αυτή η κατάσταση,έχω κουραστεί,και όσο και άν τον αγαπάω,σκέφτομαι πολύ σοβαρά να διακόψουμε.Δέν αντέχω η σχέση μας να επηρεάζεται από τρίχες,και αυτό το λέω κυριολεκτικά και μεταφορικά.