ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

O γάμος για σένα είναι κάτι σημαντικό . Τελεία. Αν για αυτόν είναι απλά κάτι αδιάφορο τότε τι κάνει ένας άνθρωπος που αγαπάει ; Το χατίρι της κοπέλας του για να νιώσει εκείνη όμορφα . Έτσι λέω εγώ .

Εγώ θα σταθώ εδώ: 'Όλα αυτά τα χρόνια, τον στήριζα στα δύσκολα, σκεφτόμουν όσο γίνεται για δύο, προλαβαίνω και νοικοκυριό και δουλειά μια χαρά, τα πάω καλά με τους συγγενείς του, δεν αφήνομαι παράλληλα, προσέχω και τον εαυτό μου, και πάλι μάλλον δεν θέλει να με δει σαν γυναίκα της ζωής του.'

Γιατί τόση προσπάθεια και τόση θυσία; Γιατί τον αγαπάς και θες να τον έχεις ευχαριστημένο τον πασά; Μα επιτέλους καταλάβετε ότι δε γίνεται να τρέχετε για όλα έτσι, πλέον εδώ και χρόνια εργάζονται και οι γυναίκες, σε μια συγκατοίκηση δε γίνεται να τρέχει μόνο η γυναίκα για τα πάντα. Στη συγκατοίκηση είμαστε ομάδα ο άντρας και η γυναίκα, δε μας γίνεται ο ένας βάρος και εμείς κάνουμε τις δουλειές για δύο και σκεφτόμαστε για δύο. Τελικά σε αυτό θα εστιάσω και νομίζω ότι εκεί είναι και η απάντηση. Ο τύπος έχει καραβολευτει που βρήκε την αντικαταστάτρια της μάνας του, να του πλένει,σιδερωνει,μαγειρεύει,να σκέφτεται τα πάντα για το σπίτι,να του φέρνει παντόφλες αλλά χωρίς υπογραφές και ευθύνες. Εγώ με όσα λες,καταλαβαίνω ότι δε θέλει να σε παντρευτεί και αν του προκύψει έρωτας θα φας σουτ για αυτό και δε θέλει υπογραφές και γάμους,να αναλάβει τις ευθύνες. Κανένα παιδί δε σκοπεύει να κάνει μαζί σου. Κάθεται απλά γιατί όσο τρέχεις εσύ,αυτός βολεύεται. Ποιος δε θέλει μια δωρεάν δούλα άλλωστε;
Πολύ καλά κατάλαβες γλυκιά μου, συγκεκριμένα εσένα δε θέλει να παντρευτεί, τα παπούτσια στο χέρι και φυσικά είσαι νεότατη να γνωρίσεις κάποιος που θα σου κάνει πρόταση γάμου ο ίδιος και δε θα του το παρουσιάζεις όσο πιο εύκολο είναι!
Συμβουλή:σταματά ΤΩΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ να κάνεις δουλειές που έχουν να κάνουν με αυτόν παρά μόνο με εσένα. Είναι δειλός,δε θέλει να σε παντρευτεί αλλά δεν το λέει και ευθέως για να μη χάσει και τα προνόμια να έχει δούλα στο σπίτι. Στείλτον στη μάνα του.

Συμφωνώ μαζί σου ότι τα επιχειρήματα του είναι γελοία. Η αναγνώριση ενός παιδιού έχει επίσης μεγάλη διαδικασία, γι' αυτό όλοι προτιμούν τον γάμο. Είναι δύσκολο να διαγράψεις τέσσερα χρόνια και να ξεκινήσεις κάτι άλλο από την αρχή, αλλά ο σύντροφός σου είναι απόλυτα ξεκάθαρος στο θέμα του γάμου.

Τι να σου πουμε κι εμεις εδω? Δεν ξερουμε ολα τα δεδομενα και την ποιοτητα της σχεσης... μηπως νιωθεις πως γενικα δεν ακουει τις επιθυμιες σου οποτε αυτο ειναι το κερασακι στην τουρτα?

Δεν διστάζει να κάνει παιδιά αλλά διστάζει να παντρευτεί; Περίεργα μας τα λέει.

Να διαβάσεις το "The Marriage Plot" του Jeffrey Eugenides αν θες μια πιο ρεαλιστική απεικόνιση των όσων περνάς και κάνεις στο ευατό σου...

Φύγε κοριτσάκι μου όσο πιο γρήγορα μπορείς.

Εσύ καλά τα λες και συμμερίζομαι τις απόψεις σου ως σχεδόν συνομήλική σου, αλλά δεν θα έπρεπε να γνωρίζεις εδώ και τέσσερα χρόνια ότι αυτός δεν θέλει γάμο και τη νόμιμη διαδικασία; Μάλλον φοβάται τη δέσμευση και δεν κάνει για οικογένεια. Πιστεύω πως καλύτερα θα είναι να τον χωρίσεις γιατί δεν έχετε ίδια θέλω συμπόρευσης. Μη χάσεις οπότε και άλλα χρόνια.

Όλο αυτό το κατεβατό που δικαίως μας έγραψες για να μας εξηγήσεις αναλυτικά την κατάσταση, συνοψίζεται στην εξής μια πρόταση: τα "θέλω" σας διαφέρουν. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.
Αυτό μπορεί να συμβεί εξ'αρχής(πόσα ζευγάρια δε μοιάζουν τελείως "αντίθετα" κι όμως είναι μαζί), μπορεί να συμβεί στα 4 ή στα 20 χρόνια. Το θέμα είναι τι υποχωρήσεις είναι διατεθειμένη να κάνει και η μια και η άλλη πλευρά, ώστε να βρεθεί μια ικανοποιητική λύση και για τους 2. Για παράδειγμα, εφόσον εσύ θες γάμο και εκείνος όχι, ίσως θα μπορούσατε να "συναντηθείτε" κάπου στη μέση σε ένα δημαρχείο ας πούμε. Αν πάλι διαφωνήσει και σ'αυτό, γνωρίζεις ήδη τι πρέπει να πράξεις και όχι, δεν είναι τρελό. Αυτοεκτίμηση λέγεται.

Ούτε γάμο ούτε παιδιά θέλει,και μήν παραμυθιάζεσαι,ειδικά με αυτά που σου λέει περί αναγνώρισης παιδιών εκτός γάμου,γιατί μπορεί να ταλαιπωρηθείς όσο δέν φαντάζεσαι.
Είναι ακατάλληλος για εσένα,και πάρε τις αποφάσεις σου όσο είναι νωρίς.
Συγγνώμη όμως,αλλά θα το πώ,δέν μπορώ. "Φταίς" κι εσύ,που με τη στάση σου όλα αυτά τα χρόνια,τον έχεις προβιβάσει σε κελεπούρι.

Με το ζόρι παντρειά δεν γίνεται. Βλέπετε αλλιώς τα πράγματα όσο κι αν λες το αντίθετο. Δώσε χρόνο και ίσως στο μέλλον να αλλάξει άποψη, δεν είναι ότι δεν σε θέλει για γυναίκα της ζωής του, μην περιμένεις τον γάμο για να το επιβεβαιώσεις αυτό.

Κατ' αρχάς, όλα αυτά που κάνεις για εκείνον που λες, π.χ. ότι τον στηρίζεις στα δύσκολα ή αναλαμβάνεις τις δουλειές του νοικοκυριού ή φτιάχνεις νόστιμο γεύμα πάντα για δύο, αυτά τα κάνεις γιατί είσαι εσύ, όχι επειδή περιμένεις πρόταση γάμου γι' ανταμοιβή από εκείνον. Τα ίδια θα έκανες για όποιον αγαπάς, ακόμα και για τον εαυτό σου στην τελική. Το ζήτημα είναι να τα εκτιμά και ο σύντροφός σου, τον οποίον ίσως βιάζεσαι ν' αποκαλείς άνδρα σου εφόσον εκείνος είναι ανοιχτά κατά του γάμου. Πιστεύω ότι είναι πολύ εγωιστικό όταν ένας άνδρας, που έχει δίπλα του τη γυναίκα στα καλά και δύσκολα, δεν συμφωνεί να την παντρευτεί, γιατί, κακά τα ψέματα, πιο πολλά προνόμια απολαμβάνει ένα ζευγάρι παντρεμένο σε σχέση μ' ένα ζευγάρι που απλώς μοιράζονται το ίδιο διαμέρισμα. Κι όσοι λένε ότι ο γάμος δεν προσφέρει απολύτως τίποτα, ας ρωτήσουν λίγο την Eva Gabrielsson, επί πολλά χρόνια σύντροφο του συγχωρεμένου Stieg Larsson, που πέθανε λίγους μήνους πριν οι δυο τους κάνουν επίσημο γάμο (έμεναν μαζί, όμως, για πάνω από δεκαετία). Μετά τον αιφνίδιο θάνατό του, εκείνη αρκετό καιρό έτρεχε και δεν έφτανε ν' αποδεικνύει την ύπαρξή της στη ζωή του για να διασώσει ό,τι μπορούσε από την περιουσία που θα έπαιρναν κάτι άκυροι συγγενείς-κοράκια του συγχωρεμένου. Κάτι που σημαίνει ότι στο τέλος η Eva δεν είχε κανένα προνόμιο σαν νόμιμη σύζυγός του και έμεινε χωρίς τίποτα, οπότε στα χαρτιά δεν διέφερε πουθενά από μια οποιαδήποτε τυχαία girlfriend του εκλιπόντος. Κρίμα που, ενώ τα LGBTQ+ ζευγάρια τρέχουν να κατοχυρώσουν τη νομιμοποίηση του γάμου γιατί ξέρουν τι προστασία παρέχει, τόσα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια (που μπορούν να παντρευτούν κι ανήμερα της απόφασής τους αν θέλουν), εφευρίσκουν χίλιες δυο δικαιολογίες γιατί κατά τ' άλλα "ο γάμος δεν προσφέρει τίποτα." Εγώ λέω, εφόσον σου είπε ξεκάθαρα ο άλλος την άποψή του, μην περιμένεις να σου πουν δεύτερη και τρίτη φορά ότι δεν σε θέλουν. Δεν είναι ανάγκη να μαλώσετε ή να αντιδράσεις υστερικά, απλώς δώσε του το χώρο του για να σκεφτεί. Μάζεψε ό,τι απαραίτητα πράγματα χρειάζεσαι για 1-2 βδομάδες και έσω προετοιμασμένη ότι θα πρέπει να γυρίσεις για να μαζέψεις τα υπόλοιπα. Αν τυχόν αλλάξει γνώμη και σε θέλει πίσω, πρέπει να δεχτεί τον όρο σου. Πες του χιουμοριστικά ότι αν θέλει συνέχεια της συμβίωσης μαζί σου, αυτή γίνεται μόνο με premium upgrade σε παντρεμένο ζευγάρι, ενώ αυτός έχει προπληρώσει μόνο για το standard boyfriend package, το οποίο δεν περιλαμβάνει τα προνόμια που του έδινες σε demo version. ;-)

Από την εξομολόγηση σου δεν προκύπτει πως δεν θέλει να παντρευτεί εσένα συγκεκριμένα. Δεν θέλει να παντρευτεί. το λέει, δεν το κρύβει. Εσύ που έχεις τόσο ανάγκη τον γάμο σαν τελετή και για όλα τα διαδικαστικά μεταφράζεις τα λόγια του σε ανούσιες δικαιολογίες. Και γιατί έχεις τόσο άχτι τον γάμο? Μια χαρά δεν περνάτε κι έτσι? 4 χρόνια συμπορεύεστε, τα πάτε καλά, γιατί τώρα αυτή η φαγωμάρα? Αν δεν το γνωρίζεις να σου πω ότι η διαδικασία για την αλλαγή του επώνυμου είναι χρονοβόρα και ταλαίπωρη. Αν κάποια στιγμή προκύψουν παιδιά σε αυτή την σχέση μπορείς να κατοχυρώσεις την θέση σου κάνοντας έναν λιτό πολιτικό γάμο. Την ίδια ισχύ έχει.
Παρόλα αυτά θα έλεγα να ψάξεις τους πραγματικούς λόγους που θέλεις να γίνεις επίσημα η σύζυγος. Ή το γιατί σκέφτεσαι τώρα να φύγεις, ενώ 4 χρόνια ξέρεις τις δικές του απόψεις σχετικά με τον γάμο. Κάτι σου διαφεύγει..

Σε έχει για καβάτζα, μέχρι να βρει μια πιο αξιόλογη (σύμφωνα με τον ίδιο πάντα) να προχωρήσει σε γάμο, ενδεχομένως και μικρότερη. ΠΙστεύω ότι χάνεις τον χρόνο σου μαζί του, χώρισέ τον, στα 35 δεν είσαι μικρή αν θέλεις να κάνεις παιδιά.