Αν του πεις ότι δεν μπορείς να συνεχίσεις άλλο αυτήν την σχέση γιατί δεν είναι ισότιμη; ίσως να πάρει μπρος. Ίσως και όχι. Αν ταρακουνηθεί βάλε και χρονοδιάγραμμα.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Αν του πεις ότι δεν μπορείς να συνεχίσεις άλλο αυτήν την σχέση γιατί δεν είναι ισότιμη; ίσως να πάρει μπρος. Ίσως και όχι. Αν ταρακουνηθεί βάλε και χρονοδιάγραμμα.
Δεν είναι ο μόνος και άλλοι υπάρχουν. Σαν και αυτόν.Που τους συντηρούν οι σύντροφοι και οι αδελφές τους και δεν θέλουν να δουλέψουν ....και καλά φταίει το σύστημα και οι αμοιβές στην Ελλάδα...Η καλύτερη λύση είναι να φύγεις και να βρεις κάτι καλύτερο που να σε κάνει ευτυχισμενη,χαρούμενη και να χαμογελάς....
Θα δυσκολευτείς να βρεις έναν συντροφο που να μην χρειάζεται να τον ταΐζεις ενόσω εκείνος χαλαρωωωωωωνει;
Ο χωρισμός θα κάνει καλό και στους δύο σας.και εσύ θα βρεις αυτό που επιθυμείς και δεν θα μένεις με κάποιον από οίκτο και εκείνος θα σηκώσει τον ποπό του που θα έχει γίνει ένα με την καρέκλα λογικά, για να βρει μια δουλειά. Απλά.
Όταν βολεύεσαι σε μια τέτοια κατάσταση μόνο αρνητικό αποτέλεσμα θα έχεις.
Πρέπει να έχεις ξαναγράψει το ίδιο.....
Όταν τον διώξεις τότε θα βριες και πραγματικό σύντροφο, όχι την επόμενη ΄μέρα σίγουρα αλλά θα γίνει.
Αν δεν κάνεις η ίδια χώρο στην ζωή σου για κάτι αληθινό, απλά δεν θα έρθει ποτέ.
Αυτό που έχεις σε τι ακριβώς σε συντροφεύει στην ζωή σου για να το αποκαλείς σύντροφο;
Τα λες όλα στην εξομολόγησή σου. Αυτό που πρέπει να κάνεις το ξέρεις.
Λυπάμαι αλλά δεν είμαστε ψυχολόγοι να λύσουμε τα ψυχολογικά του καθένα όσο καλός και αν είναι. Γιατί λοιπόν εσύ προσπαθείς να κάνεις τη μαμά ενός ενήλικα ανθρώπου; Γνωρίζουμε έναν άνθρωπο και αν μας κάνει συνεχίζουμε. Εδώ δεν τίθεται θέμα υποχώρησης σε κάτι. Ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου ήταν εξαρχής έτσι και απλά πίστευες ότι θα αλλάξει. Όσο κάθεσαι μαζί του πιο δύσκολο μου φαίνεται να πάρει μπροστά. Δε σου κάνει, όσο μενεις μαζί του θα χάνεις τα λεφτά σου με ένα στάσιμο άντρα και θα χάνεις το χρόνο σου. Σταματήστε να φοβάστε μη μείνετε μόνοι και μένετε σε τελειωμένες σχέσεις. Το χρόνο σου χάνεις έτσι και αλλιώς μαζί του, όσο κάθεσαι θα χάσεις ευκαιρία να γνωρίσεις κάτι πιο αξιόλογο.
Όλη η σάλτσα για το κυρίως θέμα. Ότι θες να τον αφήσεις απλώς φοβάσαι ότι δεν θα βρεις τον επόμενο. Για αρχή, άφησέ τον.
Πολυ σωστο το σχολιο σου,εγω δεν καταλαβα ποτε αυτο το σκεπτικο,υποτιθεται οτι κανουμε σχεσεις για να περναμε καλα οχι για να μιζεριαζουμε
σε αδιέξοδο θ είσαι αν συνεχίσεις μαζί του, ο δικός του ατέρμον βρόγχος αδράνειας θ σε ρουφήξει Προς τ παρόν ο τυπάς ζωή κ κότα, χαρτζιλίκια κλπ Ενηλικιωσου δεν πας καλά
Μήπως να σταματήσετε να του δίνετε λεφτά!; Θα αναγκαστεί να πάει να δουλέψει. Το ότι πέρασε δύσκολα μικρός δεν είναι δικαιολογία για να κάθεται, ίσα ίσα. Δύσκολα πέρασε κ ο παππούς μου μικρός, μεγαλωμένος στον εμφύλιο και ορφανός όμως στην δουλειά δεν τον έπιανε κανείς και απο το τίποτα αγόρασε σπίτια και χωράφια και έκανε περιουσία
Άλλες εποχές τότε, μετά τον εμφύλιο πάρα πολλοί έκαναν λεφτά και περιουσίες από το μηδέν.Σημερα κάνεις δεν μπορεί να τα κάνει αυτά, όσο σκληρά και αν δουλεύει, δεν σ'αφηνει το σύστημα. Δεν δικαιολογώ την τεμπελιά εννοείται, απλά σήμερα δουλεύεις απλά για να επιβιώνεις και τίποτε άλλο, μη συγκρίνεις τις γενιές εκείνες με τις σημερινές, γιατί από τότε η κατάσταση έχει αλλάξει άρδην.