ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπάρχει κάτι που με προβληματίζει εδώ και καιρο. Είμαι 22 ετων. Γενικότερα είμαι αυτό που χαρακτηρίζει ο λαός, "σχεσακιας". Έχω περάσει στο παρελθόν μερικές φάσεις που έκανα κάτι με διάφορα άτομα και δεν ξαναμιλουσαμε ποτέ, ωστόσο πλέον καταλαβαίνω ότι δεν με γεμίζει. Πριν από κάνα τρίμηνο χώρισα από μια τοξική σχέση ενός χρόνου (να σημειωθεί ότι τον πρώτο μήνα του χωρισμού δεν μπορούσα καν να βγω από το σπίτι) και πλέον βγαίνω με μια άλλη κοπέλα και περνάω όμορφα, θα μπορούσα δηλαδή να το δω να εξελίσσεται σε κάτι παραπάνω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το επεδίωξα εξ αρχής. Ταιριάξαμε δηλαδή και προτιμώ να περιμένω να δω μελλοντικά πώς θα πάει με το συγκεκριμένο άτομο, καταδικάζοντας, σύμφωνα με τον περίγυρο μου, "να ζήσω την ελεύθερη ζωή μου". Δεν έψαξα ποτέ κάποια δέσμευση απλά επειδή ήθελα σώνει και καλά να έχω σχέση, αλλά δεν καταλαβαίνω αν υπάρχει κάποιο στάνταρ ταιμινγκ που πρέπει κανείς να μείνει ελεύθερος ή γιατί είναι τόσο κατακριτέο το να θέλω ένα ατομο και όχι 35 ταυτόχρονα. Πιστεύετε ότι είναι σωστος ο τρόπος που λειτουργώ ή όλο αυτό είναι απλά ανασφάλεια; Φυσικά μια τέτοια δημοσίευση δεν είναι απαραίτητα κάποιο καθοριστικό πόρισμα, αλλά πραγματικά νιώθω αρκετά μπερδεμένη που δεν συμβαδίζω με τα πρότυπα της ηλικίας μου σε αυτό το κομμάτι.