ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω εξαντλήσει πλέον όλους τους τρόπους για να της δείξω ότι μου αρέσει,κι εκείνη στον κόσμο της,τάχαμου... Της πρότεινα και να βγούμε για να μιλήσουμε και πιό προσωπικά,και η απάντηση της είναι πάντα ότι θα το κανονίσουμε αλλά δέν.Κι όμως θέλει να μιλάμε στο τηλέφωνο και να έχουμε επαφή στα social,κάποιες φορές με έχει πάρει τα βραδάκια που βγάζει βόλτα το σκυλάκι της να μου πεί να πάμε μαζί και πήγα,και χθές το απόγευμα μου έστειλε ότι θα πάει στο σούπερ μάρκετ και θέλει παρέα,και πάλι πήγα.Στο γυρισμό,μου είπε να την περιμένω κάτω για να αφήσει τα ψώνια,να πάρει το σκύλο της και να συνεχίσουμε,και έτσι έγινε.Η πλάκα είναι ότι το σκυλάκι της από την πρώτη φορά που με είδε,μου έκανε κάτι χαρές που δέν περιγράφονται,σε σημείο που της έκανε εντύπωση και μου είπε ότι είναι πάντα φιλικό με όλους,αλλά ίσως είναι η πρώτη φορά που συμπαθεί με την πρώτη και σε τέτοιο βαθμό κάποιον.Ο σκύλος της σίγουρα έχει ένστικτο και μάλλον καταλαβαίνει περισσότερα απ'ότι εκείνη... Άν τις χαρές που κάνει το σκυλάκι για μένα τις έκανε εκείνη,δέν θα 'θελα τίποτε άλλο σ'αυτό τον κόσμο.Περνάμε τόσο ωραία όταν είμαστε μαζί έστω και υπό αυτές τις προϋποθέσεις,συζητάμε,γελάμε,η ώρα περνάει χωρίς να το καταλάβω και θέλω κι άλλο τόσο,και το κυριότερο απ'όλα είναι πως και μόνο που είναι δίπλα μου,που είναι κοντά μου,εγώ νιώθω σαν θεός.Είναι όμορφη και πολύ γλυκειά σε όλα,που δέν μπορώ να της αντισταθώ σε οτιδήποτε! Τελευταία,παρατήρησα πως άν την κοιτάξουν άλλοι,νιώθω περίεργα τσιμπήματα,οπότε η κατάσταση μου είναι σοβαρή.Ένα γλυκό μαρτύριο αυτό που ζώ μαζί της,και δέν ξέρω πώς θα καταλήξει.