Ενα παιδι με το οποιο βγαιναμε πριν κανα μηνα (με τον οποιο ειχαμε σταματησει να μιλαμε γιατι ειχε ακυρωσει τα δυο τελευταια ραντεβου μας τελευταια στιγμη με χαζες δικαιολογιες κ ειχα ξενερωσει) μου εστειλε σημερα μηνυμα κ ειπε οτι του ελειψα. Εγω ημουν πολυ ευγενικη μαζι του κ μαλλον του εδωσα την εντυπωση οτι ειμαι προθυμη να του δωσω αλλη μια ευκαιρια. Μου ειπε τα νεα του κ μετα με ρωτησε ποτε εχω χρονο να βρεθουμε κ φανηκε οτι θεωρουσε δεδομενο οτι κ γω θελω να τον ξαναδω. Εγω απαντησα σε ολα οσα ειπε στο μηνυμα εκτος απ' το ποτε μπορω να βρεθουμε. Υποθετω οτι πηρε το μηνυμα οτι δεν ενδιαφερομαι να τον ξαναδω.
Ελπιζω να του εδωσα ενα μαθημα οτι οταν δεν φερεσαι σωστα σε εναν ανθρωπο, δεν γινεται να περιμενεις οτι ο αλλος θα σου δινει συνεχεια ευκαιριες! Μου ακυρωσε το ραντεβου μας τελευταια στιγμη μια φορα (με χαζη δικαιολογια), εγω του εδωσα δευτερη ευκαιρια κ παλι μετα απο λιγες μερες εκανε το ιδιο. Σιγα που θα κατσω να κανονισω ξανα μαζι του μετα απο τετοια αγενη συμπεριφορα.
Και η αληθεια ειναι οτι ο τυπος μου αρεσε πολυ. Αλλα οταν καποιος δε με σεβεται, δεν πα' να εχει ολα τα θετικα του κοσμου, παυει να ειναι γοητευτικος στα ματια μου. Οταν συνεχιζουμε να γουσταρουμε καποιον που δε μας φερεται καλα, υποτιμουμε τον εαυτο μας.
Κατα τη γνωμη μου για μια πετυχημενη σχεση δεν εχει τοσο μεγαλη σημασια να εχεις κοινα ενδιαφεροντα με τον αλλον αλλα περισσοτερο το να εισαι με εναν ανθρωπο που ξερει να υπολογιζει κ σενα πριν απο καθε αποφαση του κ γενικα που δεν δρα ως μοναδα. Εχω βαρεθει να βγαινω με ανθρωπους που νοιαζονται μονο για την παρτη τους, κανονιζουν μαζι σου κ μετα αν τελικα κατι προκυψει ακυρωνουν χωρις να νοιαζονται για σενα.
Κ παραπονιομαστε για το πως ειναι οι αντρες σημερα (ή αντιστοιχα πως ειναι οι γυναικες), δεν συνειδητοποιουμε ομως οτι φερουμε κ μεις ευθυνη. Γιατι αν οι προηγουμενες γυναικες που ηταν με τον συγκεκριμενο ανθρωπο εμεναν μαζι του παρολο που αυτος δεν ειχε σωστη συμπεριφορα, του διδαξαν αθελα τους οτι ειναι οκ να φερεται ετσι. Αν καμια γυναικα δεν εμενε διπλα του, ισως να εμπαινε στη διαδικασια να σκεφτει τι κανει λαθος.
Γι' αυτο αν θελετε τη συμβουλη μου, να μαθετε ακομα κ στις σχεσεις σας με τους αλλους να δρατε με γνωμονα τη λογικη κ οχι το συναισθημα. Μην δινετε ευκαιρια σε καποιον απλα κ μονο επειδη αυτος σας αρεσει πολυ. Να μαθετε να κανετε περα καποιον (ακομα κ αν αυτος σας αρεσει πολυ), οταν αυτος δεν σας φερεται καλα κ να δινετε ευκαιρια μονο σε ανθρωπους που εχουν σωστη συμπεριφορα απεναντι σας κ που ακομα κ αν κανουν ενα λαθος, δειχνουν μεταμελεια κ οτι ειναι προθυμοι να το διορθωσουν.
Οταν δινεις ευκαιρια σε καποιον που δεν σου εχει φερθει σωστα τοτε στην ουσια επιβραβευεις τη λαθος συμπεριφορα του κ του δειχνεις οτι εισαι οκ με το να φερεται ετσι. Αρα να ειστε σιγουροι οτι θα συνεχισει να φερεται ετσι.
Δεν με φοβιζει το να μεινω μονη, θα με φοβιζε πιο πολυ να ανεχομαι ελλειψη σεβασμου απο οποιονδηποτε ανθρωπο.