ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έπιασα πριν κάποιους μήνες δουλειά σε γνωστή εταιρία fast food. Είμαι 30χρ. και οι συνάδερφοι μου εκεί είναι 20-25 χρ. Ενώ έχουμε πολύ καλό κλίμα σαν συνάδερφοι, υπήρχαν 2-3 που φιλικά είχαμε πει δυο κουβέντες παραπάνω. Δηλαδή όχι μόνο για την δουλειά αλλά και προσωπικά μας κτλ. Είχαμε κάνει πλάκα, είχαμε εμπιστευτεί τις ανησυχίες μας για την δουλειά και είχαμε μιλήσει για τις σχέσεις μας, για το πώς βλέπουμε το μέλλον κτλ. Είχαμε γίνει και φίλοι στα social media. Είναι ωραίο να έχεις κάποιους συναδέρφους στην δουλειά να νιώθεις πιο άνετα γιατί περνάει και η ώρα πιο ευχάριστα. Όμως, μετά από λίγο καιρο, ο ένας έφυγε από την δουλειά. Του έστειλα μήνυμα να δω αν είναι καλά στην νέα του δουλειά (από ενδιαφέρον επειδή τον συμπαθούσα) και δεν απάντησε ποτέ. Οχι μόνο αυτό, αλλά ενώ όταν ήμασταν συνάδερφοι μου έβαζε και like κτλ και μου έστελνε και αυτός μηνύματα, τώρα πια δεν έχει ξαναβάλει ούτε like. Ο δεύτερος όταν έφυγε από την δουλειά, με έβγαλε από τα social media. Και ο τρίτος που ήταν ένα πολύ ντροπαλό παιδί και τον είχα βοηθήσει να προσαρμοστεί και να νιώθει άνετα, όταν επιτέλους άρχισε να νιώθει άνετα, άρχισε να μιλάει με τους άλλους και με εμένα όχι. Εγώ σε ότι δουλειά είχα κάνει στο παρελθόν, αν μίλαγα με κάποιον τόσο όσο με αυτούς , κραταγαμε επαφές και εκτός δουλειάς. Δηλαδή βγαίναμε για κανένα καφέ, λέγαμε τα προβλήματα μας κτλ. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί αυτοί οι τρεις μου κάνανε τους φίλους και μετά (ειδικά οι δυο πρώτοι) απομακρύνθηκαν. Μάλιστα ο πρώτος μου είχε πει να του στείλω μήνυμα να περάσω και από την νέα του δουλειά για να με κεράσει. Έχει σχέση η ηλικία τους ; Είμαι τόσο γριά που δεν καταλαβαίνω πλέον την νέα γενιά; Μου φάνηκαν αγενής και ψεύτικοι. Λες και εκμεταλλεύτηκαν την φιλία μου στην δουλειά και την στήριξη μου και όταν πια δεν με είχαν ανάγκη δεν μου ξαναμιλησαν ποτέ.