ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.6.2023 | 09:28

Ενοχικα συναισθηματα, ΓΙΑΤΙ;

Ναι αυτο το θεμα με απασχολει σε μεγαλο βαθμο εδω και καποια χρονια. Εχω σκεφτει να ξεκινησω ψυχολογο μηπως με βοηθησει στις σκεψεις μου, αλλα καθε φορα που το παιρνω αποφαση, με ενα μαγικο τροπο φτιαχνουν (παροδικα) μεσα μου τα πραγματα οποτε το ξεχναω. Εχω δυο κολλητες, τις λατρευω. Κι εκεινες το ιδιο. Ειμαστε παρα πολλα χρονια φιλες και εχουμε ενα πολυ ιδιαιτερο δεσιμο. Ωστοσο, υπαρχουν φορες που οταν ειμαστε οι 3 μας νιωθω οτι εκεινες "συμπαθιουνται" περισσοτερο μεταξυ τους και πως ισως χωρις εμενα θα ηταν το ιδιο οκ με το οταν ειμαι. Εχουμε συζητησει αυτο το θεμα εμμεσως και στο παρελθον και συνειδητοποιησα οτι δεν ισχυει αυτο που πιστευω. Αυτο που ισχυει ειναι οτι μαλλον εγω βυθιζομαι στις σκεψεις μου και σκεφτομαι οτι εφοσον δεν ειμαι συνεχεια το κεντρο της προσοχης τους, μαλλον δεν τις γεμιζω σαν φιλη πια. Προσπαθω να το ξεπερασω και να ηρεμησω λιγο τα συναισθηματα μεσα μου γιατι εν τελει μονο κακο σε εμενα κανω. Υπαρχουν στιγμες που νιωθω οτι χρειαζεται να κανω υπερπροσπαθεια για να τους ειμαι αρεστη, ενω απλα πρεπει να ειμαι ο εαυτος μου, γιατι ετσι με αγαπανε. Επισης, πρεπει να αποδεχτω οτι και το να ταιριαζουν εκεινες σε πιο πολλα πραγματα απ'οτι εγω με εκεινες, δεν με καθιστα λιγοτερο φιλη τους. Μεγαλωνουμε και αλλαζουμε και ειναι απολυτα φυσιολογικο. Δεν ξερω τι αλλο πρεπει να εχω στο μυαλο μου ωστε να μην μου επιτρεπω να σκεφτομαι με αυτο τον τροπο. Ισως χρειαζεται να μην ειμαι ενοχικη συνεχεια και να πιστευω οτι δεν αρκω. Σας εχει συμβει κατι αντιστοιχο;
2
 
 
 
 
σχόλια

Αν αισθάνεσαι ότι είναι περισσότερο δεμένες, πιθανώς ισχύει. Αυτό εισπράττεις, αυτό ισχύει. Δεν είναι κακό όμως. Μπορεί να συμπαθιούνται περισσότερο όπως λες και χωρίς εσένα να ήταν το ίδιο καλά ή και καλύτερα.

Αυτό λύνεται μόνο αν πάψεις εντελώς την υπερπροσπάθεια και ρισκάρεις αυτό που φοβάσαι -το να σε αφήσουν εντελώς υποθέτω-. Επίσης χρειάζεται δύο πράγματα να αναγνωρίσεις και να αποδεχτείς. Το ένα είναι πόσο ανάγκη έχεις την αγάπη και την αποδοχή των φίλων σου. Που είναι αποδεκτό. Από την άλλη το ψέμα του μυαλού πως χωρίς αυτά δεν μπορείς να νιώθεις ασφαλής. Μπορείς να νιώθεις ασφαλής σε κάθε στιγμή επειδή είσαι εσύ μαζί σου. Το άλλο είναι να παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι φοβάσαι μια εγκατάλειψη ,μια απόρριψη και να δώσεις πρόσβαση μέσα σου στο να νιώσεις αυτή την απόρριψη και εγκατάλειψη στο φουλ ,να δεις τι είναι ,από που πηγάζει και να το δεις ως κάτι που ακόμα και να συμβεί είσαι ανοιχτή να το νιώσεις και δεν το φοβάσαι και αποφεύγεις σαν συναίσθημα. Γιατί από αυτό το συναίσθημα τρέχεις διαρκώς με το να ανησυχείς. Επίσης με το να είσαι ο εαυτός σου κάθε φορά και να συνειδητοποιεις κάθε φορά ότι "α ήμουν έτσι σήμερα και παρόλα αυτά δεν με κάνανε πέρα οι φίλες μου" ίσως χτίσεις μια απόδειξη επιβεβαίωση μέσα σου με την επανάληψη της συνειδητοποίησης αυτής. Τέλος , πρακτικές που αυξάνουν το να είσαι ασφαλής στην εδώ και τώρα στιγμή όπως αναπνοές ή κάποιος διαλογισμός σίγουρα θα βοηθούσαν. Το μυαλό σου φεύγει από το παρόν , τρέχει σε μια μελλοντική απορριψη , κρίνει διαρκώς και δεν αποδέχεται την κατάσταση όπως έχει . Μην σε προδίδεις και μην σε κουράζεις με υπερπροσπάθειες. Να είσαι αληθινή και να έχεις ο,τι συμπεριφορά σε κάνει περήφανη για σένα ! Βάλε το να σε γνωρίσεις καλύτερα και να απελευθερωθείς από όλα αυτά πάνω απολα. Πάνω από το να είσαι η αγαπημένη φίλη. Πάνω απολα , το να είσαι ελεύθερη από αυτά τα συναισθήματα που σε περιορίζουν .

Scroll to top icon