ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.9.2023 | 23:25

Κοινωνικές δεξιότητες: 0

Αισθάνομαι ότι θα σάπισω μεσα στο σπίτι. Βρίσκομαι σε μια ηλικία όπου δεν είναι αποδεκτό να διαθέτω τις κοινωνικές δεξιότητες ενος νηπιου (23ων χρόνων) . Οι συνομίληκοί μου ζουν τη ζωή που αναμένεται για αυτήν την ηλικία ή έστω μια πιο κοινωνικά αποδεκτή. Γνωριζω ότι θα αφιερώσω αλλα τέσσερα χρόνια σπουδών (2ο πτυχιο) σε ένα από τα πιο απαιτητικα αντικείμενα που επέλεξα και πάλεψα συνειδητά γι' αυτό, αλλά πάντα θα υπάρχει αυτό το δυσάρεστο συναισθημα : ότι δεν ζω την ζωή μου στα 20 μου.Τι να τα κάνω τα πτυχία αν δεν ζησω επίσης τα νιάτα μου; " οοο η κόρη μου είναι δικηγόρος, η κόρη μου ξερει αυτό....εκεινο " κυρία μου, η κόρη σας δεν έχει άνθρωπο να πει 2 κουβέντες . Θελω να συναναστραφω με άλλους ανθρώπους , τα κλασσικά. Δεν μπορω να επιβαρύνομαι συνέχεια από την υποχρεωση της απόλυτης μνήμης ή απόλυτης κατανόησης μιας έννοιας. Θέλω να γνωρίσω καλύτερα κ την άλλη όψη της ζωής. Το να κάθομαι σπίτι κ να ακολουθώ ένα πρόγραμμα δεν είναι πλέον βιώσιμο για μενα. Υφίσταται ηδη απο το λυκειο. Το μονο που με κραταει λιγο πριν τα χασω είναι το γυμναστήριο. Ωραια η επιτυχία, φανταστικη η μόρφωση, αλλα όλα αυτα πρεπει να συνδυάζονται και με αλλους τομεις. Είμαι με 2 φίλους και 0 σχέσεις. Σχολη πηγαίνω οσες φορες μπορώ, αδυνατώ να ανοιξω συζητηση με κανεναν , είμαι ψυχικά νεκρή και κουρασμένη οπως και οι υπόλοιποι. Πως κάποιοι άνθρωποι τα καταφέρνουν όλα.
2
 
 
 
 
σχόλια

"Δεν μπορω να επιβαρύνομαι συνέχεια από την υποχρεωση της απόλυτης μνήμης ή απόλυτης κατανόησης μιας έννοιας"
Γιατι χρησιμοποιεις ακαταληπτες και στομφωδεις εκφρασεις και δεν μιλας πιο απλα και κατανοητα? Θα σε βοηθησει στην επικοινωνια σου με τους συνομηλικους σου.

Ζω μια παρόμοια κατάσταση, γιατί σπουδάζω Νομική και 3 μήνες τον χρόνο εξαφανίζομαι από προσώπου γης όταν έχουμε τις εξεταστικές. Θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις κάποιο χόμπι, ότι εσύ πιστεύεις ότι σ'αρέσει περισσότερο και σε εκφράζει, μέσα από κει θα γνωρίσεις κόσμο, δεν θα σε ξέρει κανείς κατά πάσα πιθανότητα και θα έχεις και την κοινωνική αλληλεπίδραση που αναζητάς. Είναι δύσκολο να εξισορροπήσεις και σπουδές, ιδιαίτερα όταν είναι απαιτητικές, και κοινωνική ζωή, το καταλαβαίνω απόλυτα, αλλά όπως λες και συ ζήστο, βγες έξω πέρνα καλά, γιατί αυτά τα χρόνια δεν ξαναγυρνάνε. Βρες κάτι που να σου δίνει ζωή πέρα από την σχολή και σίγουρα θα αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα, είναι μέχρι να γίνει η αρχή. Σε περίπτωση που έχεις τύψεις ότι αφήνεις το διάβασμα πίσω για να κάνεις κάτι άλλο( εγώ το έχω έντονα αυτό), να μην το σκέφτεσαι έτσι, μια ζωή την έχουμε και πρέπει να κάνουμε ότι μας ευχαριστεί. Οι σπουδές είναι σημαντικές, αλλά πιο σημαντικό είναι όταν πια έχουμε μεγαλώσει να σκεφτόμαστε τι κάναμε στα 20s μας και να έχουμε όμορφες αναμνήσεις. Ο μελλοντικός εαυτός σου θα σε ευγνωμονεί αν το κάνεις. Σου εύχομαι όλόψυχα καλή σταδιοδρομία με τις σπουδές και have fun

Scroll to top icon