ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

I am a woman and my therapist is also a woman. Νομίζω την έχω πατήσει άσχημα μαζί της. Την σκέφτομαι κάθε μέρα, όλη μέρα. Την παρακολουθώ διαδικτυακά. Προφανώς εννοώ επαγγελματικά. Λες και έχω πάθει εμμονή μαζί της. Για να είμαι ειλικρινής, κάπως έτσι ξεκίνησε. Δηλαδή, έψαχνα να βρω γυναίκα ψυχολόγο και δεν μου έκανε καμία κλικ. Κάποια στιγμή, εκεί που είχα μία ολόκληρη λίστα με γυναίκες ψυχολόγους τις οποίες είχα απορρίψει, είχε μείνει ένα τελευταίο όνομα στην λίστα και λέω "άντε ας δούμε και αυτή". Διαβάζω το βιογραφικό της, μια χαρά λέω. Διαβάζω κάτι άρθρα, πολύ ωραία λέω, φαίνεται να ασχολείται με το επάγγελμα. Βλέπω και τον χώρο που κάνει και τις συνεδρίες, ενδιαφέρον. Φαινόταν όμορφος χώρος και ζεστός. Και λέω εδώ θα κλείσω. Βιογραφικό check, χώρος check. Και κάποια στιγμή σκεφτόμουν ότι ήθελα να δω ποια είναι, πως είναι. Είδα κάποιες φωτογραφίες της, Ε αυτό ήταν. Όχι ότι αν δεν μου άρεσε, Δεν θα πήγαινα, θα πήγαινα σίγουρα. Απλά έτυχε η συγκεκριμένη να μου κεντρισει το ενδιαφέρον και εμφανισιακα. Της μίλησα για την σεξουαλικότητα μου γιατί ήθελα να δω από την πρώτη μέρα πως θα το αντιμετώπιζε. Φάνηκε ανοιχτή και δεκτική. Από κοντά ζεστή, γλυκιά, τρυφερή, ευγενική Και έτσι έμεινα. Και κάπως έτσι άρχισε να μεγαλώνει συναισθηματικά όλο αυτό που ένιωθα, το οποίο απλά είχε ξεκινήσει επιφανειακά. Και τώρα... Μην μου πείτε να το συζητήσουμε στην θεραπεία, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ! Καμια φορά όμως σκέφτομαι μπας και το έχει καταλάβει... γιατί κάτι με είχε ρωτήσει και απέφυγα να της πω την αλήθεια. Καλά θα πάει και αυτό.