14 χρονια μετα.
Οχι δεν νιωθει το ιδιο, πιθανοτατα δεν θυμαται και ποια εισαι.
23.1.2024 | 12:27
Μ'ακούς άραγε;
Υπάρχουν στιγμές που μου λείπει, κάθε τόσο τον σκέφτομαι, τα βαθιά μάτια του και την αγκαλιά του. Τη μυρωδιά του λαιμού του καθώς βυθίζομαι στα χέρια του. Μα είναι φίλος μόνο. Θέλω να είναι ευτυχισμένος πια και χαίρομαι που το κατέκτησε αυτό. Μέχρι πριν λίγα χρόνια μπορούσαμε να κοιταχτούμε αλλιώς στα μάτια με νόημα όμως τώρα πια δεν πρέπει. Κάνω πως δε θυμάμαι κάθε φορά που τον κοιτάζω. Αν όμως υπήρχε μια φούσκα στο χρόνο όπου ειναι 2010, θα περνούσα μαζί του 2 μέρες μόνο σε ένα δικό μας παράλληλο σύμπαν, μια άλλη ζωή. Τω΄ρα δεν αλλάζω τη ζωή μου αλλά έχετε νιώσει ποτέ αυτή την ανάγκη για μια ακόμη ζωή από δίπλα όπου οι όροι είνια διαφορετικοί; Άραγε νιώθεις κι εσύ το ίδιο;
2