Βαρέθηκα αυτή την χώρα. Απήυδησα από όλους και όλα. Πραγματικά, νιώθω σαν να έβαλε κάποιος σε μία χρονοκάψουλα την νοοτροπία 50 ετών πριν και απλά να την άφησε σε ένα σπίτι μέσα στο οποίο όσο περνάνε τα χρόνια προσθέτει τεχνολογικά gadgets και μοντέρνα αξεσουάρ μόδας. Τίποτα δεν άλλαξε ουσιαστικά και όποιος νομίζει πως υπερβάλλω δεν έχει παρά να επισκεπτεί ένα μικρό χωριό (όχι έξω από την Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη που πάντα επηρεάζονται από τον γειτονικό πολιτισμό και την πρόοδο θέλοντας και μη) ή να πάει σε κάποιο νησί το οποίο να μην είναι τόσο τουριστικό (τύπου Μύκονος, Σαντορίνη, κτλπ) και όχι το καλοκαίρι. Η σειρά "Το καφέ της χαράς" νομίζω έκανε επιτυχία επειδή αναδεικνύει με κωμικό μεν, ρεαλιστικό δε τρόπο, όλα αυτά που υπάρχουν ακόμα και θα συνεχίσουν να υπάρχουν για πολλά πολλά χρόνια ακόμα. Ανύπαρκτος φεμινισμός και ισότητα, κοινωνικός ρατσισμός, μισαλλοδοξία, εθνικιστικές αντιλήψεις, προκατάληψη απέναντι σε ομοφυλόφιλους και άλλα πολλά, μη μιλήσω για κακοποίηση ζώων και πλήρης αυθαιρεσία η οποία προκαλεί και τις περισσότερες πυρκαγιές για να το πω απλά, ο καθένας κάνει ό,τι νάναι και όπως νάναι απλά επειδή μπορεί. Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη δε τα συναντάς σχεδόν καθόλου όλα αυτά ή έστω όχι σε τέτοιο υπέρμετρη αναλογία αλλά Ελλάδα δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα και οι μεγάλες πόλεις, Ελλάδα είναι το σύνολο και δυστυχώς νιώθω απογοήτευση για όλα αυτά που συμβαίνουν στο 2024, γυναικοκτονίες, συζυγική βία, κτλπ. Βαρέθηκα, απλά βαρέθηκα. Πραγματικά, σαν να ζούμε στο 1980 είναι απλά με διαφορετική μουσική,νμόδα και τεχνολογία...