πολύ ρομαντικό, οι ουτοπίες υπάρχουν γ ν γκρεμίζονται μ πάταγο, έως τότε φτερωτά πόνυ
14.8.2024 | 19:36
Για εκείνη
Την αγαπάω.
Είναι η αγάπη της ζωής μου.
Τα περίπου μονόωρα βραδινά μας τηλεφωνήματα, όταν με παίρνει εκείνη, όταν παίρνω εγώ, ακόμα κι όταν είναι σε άσχημη διάθεση ή όταν είναι χαρούμενη και γελάει και μου λέει όλα αυτά που μου λέει.
Είναι ατελείωτος ο έρωτάς μου για εκείνη.
Κι όταν συναντιόμαστε.
Ακόμα και όταν είναι κακοδιάθετη και μου λέει αργά το βράδυ στο τηλέφωνο ''τώρα θα κάνεις πολύ καιρό να με δεις να το ξέρεις, ναι''
και την επόμενη μέρα ξαναβρισκόμαστε και με λιώνει με το χαμόγελό της, το βλέμμα της, το πάθος της, με όσα γίνονται.
Όταν ξέρει ότι γυρνάω στη γειτονιά της και κατεβαίνει κάτω κι έρχεται και με βρίσκει.
Οι μέρες που βρισκόμαστε, οι μέρες που απλά μιλάμε στο τηλέφωνο.
Όλα είναι εκείνη.
Την θέλω πάρα πολύ. Την αγαπάω ακόμα περισσότερο σαν άνθρωπο.
Την έχω ερωτευτεί για όλα της.
Δεν αλλάζει αυτό.
3