ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
13.10.2024 | 22:34

Η καινούρια υπάλληλος

Στην δημοτική βιβλιοθήκη που πηγαίνω μία φορά στις 2 βδομάδες για να πάρω κάποιο βιβλίο να διαβάσω, ήρθε μία νέα κοπέλα για υπάλληλος. Εγώ είμαι στα 30 και αυτή κάπου στα 26-28 την κόβω. Από την πρώτη στιγμή που την είδα ένιωσα μέσα μου αυτό το κάτι, το σπάνιο κάτι που ελάχιστες φορές το έχω νιώσει μέχρι τώρα. Δηλαδή να φανταστείτε πως αν και είχα κάθε αφορμή να της μιλήσω για τα βιβλία που ήταν να επιστρέψω, εγώ ντράπηκα, ένιωθα πολύ περίεργα. Τελικά της τα άφησα πάνω στο γραφείο, τα σκάναρε και με ρώτησε ευγενικά με την πιο τρυφερή φωνή που έχω ακούσει ποτέ, αν θα δανειζόμουν και άλλα. Εγώ εκεί τραύλισα πως ναι, ήθελα να δανειστώ άλλα, και μου έριξε ένα χαμόγελο, ή έστω εγώ ένιωσα την υπόνοια ενός χαμόγελου, που με έκανε να νιώσω σαν η καρδιά μου να ήταν ένα μικρό παιδί που χαρούμενο χοροπηδούσε πάνω σε ένα τραμπολίνο με την ελπίδα να αγγίξει τα σύννεφα, τόσο όμορφα. Πήρα 2-3 βιβλία (τα πρώτα τυχαία που βρήκα) και της τα έδωσα να τα σκανάρει. Καθώς έπεσε το μάτι της στο τελευταίο, γούρλωσε τα μάτια και αναστέναξε σαν να θυμήθηκε μία γλυκόπικρη ανάμνηση και να την έπιασε νοσταλγία, και είπε ενώ είχε τη ματιά της κολλημένη στο βιβλίο (ένα του Ισίδωρου Ζουργού) πως ελπίζει να μου αρέσει όπως της άρεσε και εκείνης όταν το πρωτοδιάβασε. Την ευχαρίστησα και την χαιρέτησα, η χειρότερη στιγμή της ημέρας καθώς δεν θα την κοιτούσα άλλο. Στη διαδρομή σκεφτόμουν τι να της πω την επόμενη φορά που θα επισκεπτώ την βιβλιοθήκη, εννοείται θα της έλεγα τις εντυπώσεις μου από το βιβλίο (ήδη έφτασα στην 231η σελίδα μέσα σε 3 μέρες) αλλά δεν θέλω να την κάνω να νιώσει σαν να είμαι πολύ διαχυτικός ή επίμονος απέναντι της, θέλω να είναι αμοιβαία η συζήτηση/επικοινωνία μας και όχι απλά να "πρέπει" να μου μιλήσει με τυπικότητα λόγω της φύσης δουλειάς της επειδή ακόμα και αν γίνω ενοχλητικός, αυτή δεν μπορεί απλά να σηκωθεί και να φύγει, οπότε είναι πολύ ευαίσθητη η ισορροπία. Επίσης, θέλω να την βλέπω συχνά, όσο πιο συχνά γίνεται αλλά δε ξέρω πως θα το καταφέρω αυτό, ακόμα και διηγήματα να δανείζομαι από την βιβλιοθήκη, σίγουρα θα πηγαίνω μετά από μερικές μέρες και νιώθω πως θα χάνεται η ροή της συζήτησης σε αυτό το διάστημα, πως δε θα υπάρξει πρόοδος και μετά από μήνες αν συζητάμε μόνο γενικά και αόριστα για τα βιβλία, δηλαδή ξέρω πως αυτός είναι ο κοινός παρονομαστής μας, αυτό που μας ενώνει, αλλά αν θέλω να πάει παρακάτω και να γνωρίσω την ίδια (τον άνθρωπο και όχι απλά την υπάλληλο) θα πρέπει κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα να πω κάτι που να λειτουργήσει σαν συνδετικός κρίκος μεταξύ τα βιβλία και αυτή αλλά να εστιάσω μόνο σε αυτήν ώστε μετά να προχωρήσει σε προσωπικό επίπεδο και να το πιάσουμε από εκεί. Δεν θέλω όμως να περάσω την εικόνα ούτε του απελπισμένου ούτε του πέφτουλα, είμαι απόλυτα σίγουρος πως πολλοί την πέφτουν στις υπαλλήλους στις βιβλιοθήκες, δεν θέλω να με δει σαν ένα κλισέ αλλά ως κάποιον που εκδηλώνει το γνήσιο ενδιαφέρον για αυτήν. Πραγματικά, ανυπομονώ να την δω, ανυπομονώ να της πω "Καλησπέρα" και να της δώσω τα βιβλία με την κρυφή ελπίδα πως ίσως με ρωτήσει "πως σου φάνηκαν;" και να της μιλήσω για αυτά, να με ρωτήσει μετά κάτι σχετικό σε όσα είπα και να συνεχίσουμε να μιλάμε, να μιλάμε και να χαμογελάμε και ο χρόνος να σταματάει χωρίς να υπάρχει ούτε πριν, ούτε μετά, μόνο τώρα...
5
 
 
 
 
σχόλια

Θα ελεγα πως το πιο σωστο ταιμινγκ αν θες που θα μπορουσες να ξεκινησεις κουβεντα *αυτην την κουβεντα που τοσο πολυ λαχταρας μαζι της* ηταν ακριβως οταν την ειδες να παιρνει εκεινον την εκφραση οταν σκαναρε το τελευταιο βιβλιο που σου εδωσε. Και επειδη καποιες φορες μπορει να γουσταρουμε τρελά καποιους ανθρωπους αλλα να μην υπαρχει ανταποκριση και αυτο ειναι ασχημο γιατι ακριβως δεν γινεται να εχουμε την ιδια ανταποκριση απο ολους.Και πρεπει να το περιμενουμε και να το αποδεχομαστε.Δηλαδη εσυ οκ επαθες αυτο που λεμε κοκομπλοκο με τη συγκεκριμενη κοπελα αλλα κυριως δεν θα πρεπει να τη φερεις σε αβολη θεση πρωτον και δευτερον θα πρεπει με την κουβεντα και να μαθεις περιπου αν ειναι ελευθερη ή οχι και κυριως αν ενδιαφερεται που λεμε. Η κουβεντα που θες να κανεις ξεκιναει και με ενα κερασμα καφε,μπορεις επιστρεφοντας της τα βιβλια να την κερασεις εναν καφε οταν σχολαει ή να τη ρωτησεις πανω σε ενα βιβλιο που εσυ ας πουμε δεν καταλαβες την πλοκη του ας ειναι ενα αστυνομικου θεματος βιβλιο να εχεις να αναλυσεις διαφορα,και απο την κουβεντα την απλη τι κανεις πως περνας ή που θα πας ας πουμε στις διακοπες θα καταλαβεις αν ειναι ελευθερη ή οχι, ωστε μετα να συνεχισεις να της μιλας να της προτεινεις μια εξοδο ας ειναι και για κολατσιο οταν σχολαει ή οταν κανει διαλειμμα.Θελω να πω υπαρχουν απειρες ευκαιριες να μιλησεις να ρωτησεις το οτιδηποτε για να ξεκινησει μια συζητηση χωρις να φανεις καταναγκη πεφτουλας ή οτιδηποτε αλλο. Να εισαι αποφασιστικος και επισης οσο γινεται ο εαυτος σου ωστε να την αφησεις κι εκεινη ανετη να σου μιλησει κλπ
Ειναι πολυ απλες οι ανθρωπινες σχεσεις εμεις τις κανουμε πολυσυνθετες ειτε γιατι κλεινομαστε στον εαυτο μας ειτε γιατι για να μιλησουμε σε καποιον πρεπει να γραψουμε απο πριν δεκα αποτυχημενα σεναρια τι μπορει να παει λαθος.Να εισαι ειλικρινης και οπως σου βγαινει εκεινη τη στιγμη και θα μιλησεις μαζι της και θα μαθεις αν ειναι ελευθερη πρωτον και επειτα αν ενδιαφερεται και θελει να βγει μαζι σου. Μην χανεις τη θεληση σου οτι και να γινει και οποια και να ειναι η εξελιξη της ολης ιστοριας.Συμβουλη να εχεις ως μοτιβο που λεμε τη σκεψη του νικητη οτι και να γινει εγω εδω ειμαι δυνατος συνεχιζω παρακατω,αλιμονο δεν μπορουμε να αλυσοδεσουμε ανθρωπους να καθισουν με το ζορι μαζι μας επειδη τους γουσταρουμε.Κι αν δεν ευοδωσει πας παρακατω σε αλλες συναρπαστικες ιστοριες που θα εχεις να μας διηγηθεις. . .

Εχετε ενα κοινο ενδιαφερον , τα βιβλια , εκει θα εστιασεις για αρχη. Πες της αν σου αρεσε, συζητειστε λιγο γι αυτο , πεστης της στη συνεχεια να σου προτεινει καποια αλλα βιβλια. Αργοτερα ζητα της μηπως ξερει να υπαρχει καποια ομαδα που να συζητουν γι αυτα , σε συναντησεις ή στα σοσιαλ. Και στο σημειο αυτο ζητα της το φβ. Ε και μιλησε της λιγο για τη δουλεια της , τη δικη σου δουλεια , και ρωτησε την αν εχει χρονο να πιειτε εναν καφε.

Δουλεύει σε δημόσιο χώρο κι έρχεται καθημερινά σε επαφή με εκατοντάδες ανθρώπους.
Είναι τυπική γιατί έτσι πρέπει.
Κατά πάσα πιθανότητα θα έχει σχέση ή κάποιον τέλος πάντων στη ζωή της.
Ο πόθος σου σε έχει κάνει να δημιουργήσεις μια εικόνα μέσα στο μυαλό σου φουλ στα μέλια νομίζοντας πως το πράγμα θα εξελιχθεί όπως θες εσύ.
Μακάρι να συμβεί, αλήθεια στο εύχομαι, αλλά οι προσωπικές γνωριμίες και σχέσεις δεν συμβαίνουν επειδή μια υπάλληλος βιβλιοθήκης ρωτάει κάποιον αν βρήκε ενδιαφέροντα τα βιβλία που δανείστηκε.
Ούτε επειδή της άρεσε το βιβλίο του Ζουργού κι επειδή το είδε μπροστά της μοιράστηκε την αναγνωστική της εμπειρία από αυτό μαζί σου (παρεμπιπτόντως ο συγκεκριμένος συγγραφέας γράφει ογκωδέστατα μυθιστορήματα, δεν μου αρέσουν πολύ όχι λόγω του όγκου αλλά λόγω περιεχομένου).
Το ότι έδειξε ενδιαφέρον για τα βιβλία που πήρες είναι όπως σε ένα εστιατόριο ο σερβιτόρος ή ο μετρ θα ρωτήσει αν απολαύσαμε το φαγητό.
Το κάνει με όλους, δεν είμαστε κάτι ξεχωριστό.
Κι η υπάλληλος της βιβλιοθήκης λόγω της θέσης της που χρειάζεται κοινωνικοποίηση στο φουλ κι επικοινωνία με τους ανθρώπους που συναναστρέφεται καθημερινά, δείχνει ενδιαφέρον και για τα βιβλία των άλλων για να δείχνει πρόσχαρη και καλοσυνάτη, είναι κι αυτό μέρος της δουλειάς.
Επίσης πολλοί άνθρωποι είναι αρνητικοί στη σύναψη γνωριμιών και πολύ περισσότερο σχέσεων σε χώρους εργασίας για ένα σωρό λόγους.
Ελπίζω να σου μείνει η αγάπη για το διάβασμα τουλάχιστον απ' όλο αυτό.
Γιατί πολλοί βρίσκουν χόμπι που δεν γουστάρουν κατά βάθος μόνο και μόνο για να βρουν σχέση είτε ερωτική είτε φιλική.
Το βλέπω κι έξω διά ζώσης αλλά και στο ίντερνετ όπου κάτω από πολλά βίντεο ανάλυσης βιβλίων υπάρχουν οι γνωστοί γύπες που αντί να γράψουν κάτι σχετικό με το θέμα του βίντεο, γράφουν σχόλιο του στυλ ''έχεις σόσιαλ;'' ή ''με ποιό σόσιαλ επικοινωνείς περισσότερο για να σε βρω εκεί;''.
Ειδικά αν η παρουσιάστρια είναι κάποια εμφανίσιμη κοπέλα.
Αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκουν χόμπι απλά για να γνωρίσουν άλλους μέσα από αυτό και δεν ενδιαφέρονται κυρίως για το χόμπι, όταν δουν ότι ούτε μέσα από αυτό τους συμβαίνει κάποια γνωριμία, πληγώνονται, απογοητεύονται και στέλνουν στο διάβολο στο τέλος το χόμπι και θεωρούν μετά πως έχασαν ώρες και λένε πως έχασαν το χρόνο τους και διάφορα τέτοια.
Όπως κι αν εξελιχθεί η φάση σας (που μάλλον η κοπέλα θα έχει σχέση και θα περιμένει καθημερινά να τελειώσει το νωχελικό οχτάωρο στη βιβλιοθήκη για να σχολάσει και να βρεθεί μαζί του), μακάρι τουλάχιστον να σου μείνει η αγάπη για την ανάγνωση και να μην ήταν μια τυχοδιωκτική επιλογή του στυλ ''ας δοκιμάσουμε και στις βιβλιοθήκες μιας και δεν μας έκατσε κάτι άλλο''.
Τι να σου πω, μακάρι να είσαι τυχερός.
Κατά τα άλλα διαφωνώ στο σημείο που γράφεις ''Επίσης, θέλω να την βλέπω συχνά, όσο πιο συχνά γίνεται αλλά δε ξέρω πως θα το καταφέρω αυτό, ακόμα και διηγήματα να δανείζομαι από την βιβλιοθήκη,''.
Τι έχουν δηλαδή τα διηγήματα;
Υπάρχουν εξαιρετικές συλλογές διηγημάτων.
Αυτά από μένα. Καλή τύχη.

Στο τελευταίο μάλλον (απ'ότι κατάλαβα) εννοεί πως επειδή τα διηγήματα τελειώνουν/τα διαβάζεις πιο σύντομα λόγω λιγότερων σελίδων, πως ακόμα καο διηγήματα να παίρνει πάλι δε θα την βλέπει τόσο συχνά (όσο θα ήθελε)

Πολύ το υπεραναλύεις, τη στιγμή που η κοπέλα σε φλέρταρε ανοιχτά από την αρχή και σου έδωσε το πράσινο φως να προχωρήσεις.
Μην πνίγεσαι μες στο άγχος σου. Χαλαρά, φυσικά, αυθόρμητα και προοδευτικά γίνονται αυτά · και κράτα τις 4 παραπάνω λέξεις.
Σιγά σιγά και γύρω από τα βιβλία στην αρχή, η κουβέντα θα προχωρήσει και σε άλλα παραπλήσια θέματα και μετά σε άλλα, πιο προσωπικά.
Πήγαινε να δανείζεσαι βιβλία τον πρώτο καιρό, να είσαι ομιλητικός και πρόσχαρος, απλά μη βιάζεσαι... ρώτα την κάποια στιγμή για τη δουλειά της, πώς το βλέπει, δείξε το ενδιαφέρον σου για αυτή και κάποια στιγμή θα ακολουθήσει και η πρόταση που θα της κάνεις για κάπου έξω, εκτός χώρου εργασίας. Μην κωλώνεις.
..."Ελπίζει να σου αρέσει όπως της άρεσε και εκείνης"...
Όχι, δεν ήταν κουβέντα που θα την έλεγε στον καθένα · αποκλειστικά για σένα το είπε.

Scroll to top icon