Ο καιρός θα δείξει. Μείνει ειλικρινής μόνο με τον εαυτό σου και μαζί της.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Ο καιρός θα δείξει. Μείνει ειλικρινής μόνο με τον εαυτό σου και μαζί της.
Δεν την βαριέσαι αλλά την βαριέσαι μάλλον. Εάν δεν βαριόσουν και την ηθελες οπως λες, δεν θα μας έγραφες τώρα. Και τι νόημα έχει να προσπαθήσεις για την σχέση σας, εάν νιώθεις έτσι στο 9 μηνο. Δηλαδή στο 19 μηνο τι θα λες; "Μπορει να παιρνω χαπια για να αντεχω ,αλλά την αγαπάω και δεν θέλω να χωρισω;"
Πείθεις τον εαυτό σου ότι είσαι ερωτευμένος.
Συγνώμη αν δεν ισχύει, αυτό βγάζει η εξομολόγηση.
Ίσως φοβάσαι τη μοναξιά ή υπάρχει άλλος λόγος.
Δεν θα σου έλεγα ότι είσαι και τελείως λάθος καθώς οι μόνοι άνθρωποι -ανεξαρτήτως φύλου- τρώνε καχυποψία, κράξιμο και απόρριψη (ακόμα κι αν δε ζητήσουν κάτι, απλώς επειδή είναι μόνοι).
Είσαι σε πρώιμο στάδιο δημιουργίας συμβατικής σχέσης, ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που λειτουργεί έτσι.
Αν νιώθεις ότι πνίγεσαι και θες να είσαι ειλικρινής και με τους δυο σας, μίλησέ της σοβαρά κι αν δεν υπάρχει προοπτική βελτίωσης της σχέσης μάλλον θα πρέπει να βαδίσετε χωριστά στη ζωή.
Μόλις 9-10 μήνες μετά και ήδη βαρέθηκες τη σχέση σου. Και αντί να το παραδεχτείς στον εαυτό σου γράφεις κατεβατό εδώ. Δεν υπάρχουν ιδέες · υπάρχει μόνο το "λίγο καιρό πιο μετά" που δεν θα έχεις πια αντιφατικά συναισθήματα, θα έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου ότι πλέον δεν τη θες και θα μας ρωτάς πάλι για ιδέες στο πώς θα την ξεφορτωθείς πιο ανώδυνα.