ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.11.2024 | 15:09

Αντιφατικά συναισθήματα.

Είμαι σε σχέση εδώ και 9-10 μήνες. Η σχέση σε γενικές γραμμές πηγαίνει πολύ καλά. Υπάρχει αγάπη μεταξύ μας, αλληλοεκτίμηση, είναι μαζί μου περιποιητική, όπως και εγώ με εκείνη, τα βρίσκουμε στα περισσότερα. Όμως, εδώ και 1 μήνα και κάτι, χωρίς να έχει γίνει κάτι συγκεκριμένο από την πλευρά της, μερικές φορές νιώθω για εκείνη αντιφατικά συναισθήματα. Από την μία να αισθάνομαι όλα όσα προανέφερα για εκείνη και να επιθυμώ να συνεχίσω να είμαι μαζί της και ταυτόχρονα, κάποιες φορές, νιώθω ότι η σχέση ολοκλήρωσε, ή έστω τείνει να ολοκληρώσει, τον κύκλο της. Με άλλα λόγια, αισθάνομαι ότι δεν υπάρχουν και πολλά ακόμα περιθώρια εξέλιξης της σχέσης και κάπου ότι μου έχει φύγει ο αρχικός ενθουσιασμός. Δεν λέω ότι την βαριέμαι ή ότι δεν θέλω να την συναναστρέφομαι. Θέλω να είμαι μαζί της, ειλικρινά. Απλά, κάπου νιώθω ότι η όλη κατάσταση δεν με γεμίζει πλέον όπως πριν. Επίσης, πριν από αυτή την σχέση ήμουν για πολύ καιρό μόνος μου και κάποιες φορές, ''πιάνω'' τον εαυτό μου να αναπολεί εκείνη την εποχή, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι θέλω να γυρίσω σε ό,τι έκανα πριν. Πιο πολύ μου έρχεται στο μυαλό σαν φευγαλέα σκέψη, αλλά αμέσως μου φεύγει. Όπως καταλαβαίνετε, δυσκολεύομαι να χειριστώ την όλη κατάσταση και είμαι αρκετά μπερδεμένος. Καμία ιδέα;
4
 
 
 
 
σχόλια

Δεν την βαριέσαι αλλά την βαριέσαι μάλλον. Εάν δεν βαριόσουν και την ηθελες οπως λες, δεν θα μας έγραφες τώρα. Και τι νόημα έχει να προσπαθήσεις για την σχέση σας, εάν νιώθεις έτσι στο 9 μηνο. Δηλαδή στο 19 μηνο τι θα λες; "Μπορει να παιρνω χαπια για να αντεχω ,αλλά την αγαπάω και δεν θέλω να χωρισω;"

Πείθεις τον εαυτό σου ότι είσαι ερωτευμένος.
Συγνώμη αν δεν ισχύει, αυτό βγάζει η εξομολόγηση.
Ίσως φοβάσαι τη μοναξιά ή υπάρχει άλλος λόγος.
Δεν θα σου έλεγα ότι είσαι και τελείως λάθος καθώς οι μόνοι άνθρωποι -ανεξαρτήτως φύλου- τρώνε καχυποψία, κράξιμο και απόρριψη (ακόμα κι αν δε ζητήσουν κάτι, απλώς επειδή είναι μόνοι).
Είσαι σε πρώιμο στάδιο δημιουργίας συμβατικής σχέσης, ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που λειτουργεί έτσι.
Αν νιώθεις ότι πνίγεσαι και θες να είσαι ειλικρινής και με τους δυο σας, μίλησέ της σοβαρά κι αν δεν υπάρχει προοπτική βελτίωσης της σχέσης μάλλον θα πρέπει να βαδίσετε χωριστά στη ζωή.

Μόλις 9-10 μήνες μετά και ήδη βαρέθηκες τη σχέση σου. Και αντί να το παραδεχτείς στον εαυτό σου γράφεις κατεβατό εδώ. Δεν υπάρχουν ιδέες · υπάρχει μόνο το "λίγο καιρό πιο μετά" που δεν θα έχεις πια αντιφατικά συναισθήματα, θα έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου ότι πλέον δεν τη θες και θα μας ρωτάς πάλι για ιδέες στο πώς θα την ξεφορτωθείς πιο ανώδυνα.

Scroll to top icon