ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιλούσα με μία κοπέλα από μία εφαρμμογή γνωριμιών και επειδή στο κείμενο στο προφίλ της (στις περισσότερες εφαρμογές μπορείς να γράψεις ένα μικρό κειμενάκι σαν intro αυτοπαρουσίασης, στο οποίο μπορείς να γράψεις το οτιδήποτε σχετικό με εσένα, τι ψάχνεις, κτλπ) είχε το ρεφραίν από το ομώνυμο τραγούδι των αδερφών Βαρδή ("Που να εξηγώ, τι κατά βάθος είμαι εγώ, Ποιος είναι άνθρωπος να του μιλήσω εγώ") και επειδή τυχαίνει το συγκεκριμένο να ήταν το αγαπημένο τραγούδι του πατέρα μου (που πλέον δεν ζει) της έστειλα μήνυμα γράφοντας και πόσο μου αρέσει το συγκεκριμένο τραγούδι και πόσο άρεσε στον πατέρα μου και μπράβο που έχει καλό γούστο στην μουσική. Μου πάτησε καρδούλα ως αντίδραση στο μήνυμα αλλά δεν μου απάντησε με αποτέλεσμα να μην μπορώ να της στείλω κάποιο μήνυμα ακόμα (αν δεν απαντήσει δεν μπορεί να συνεχιστεί η επικοινωνία). Εγώ χαλάστηκα λίγο αλλά προσπάθησα να μην το σκέφτομαι πολύ, εξάλλου δεν είπαμε τίποτα να πεις θα μου μείνει απωθημένο, συν ότι αυτή επέλεξε να μην μιλήσουμε περαιτέρω. Πέρασαν μερικές μέρες και εκεί στο άκυρο άρχισαν να χτυπούν οι ειδοποιήσεις του κινητού, μου είχε στείλει καμιά 20αριά μηνύματα που έλεγε λίγο πολύ την ιστορία της ζωής της και πόσο έχει πληγωθεί από σχέσεις και πως αυτό το τραγούδι είναι μεταφορικό πιο πολύ, σαν να λέει (προς όποιον βλέπει το προφίλ της) "τι να πρωτοπώ για εμένα, ανώφελο είναι, κανείς δεν νοιάζεται" ή κάτι τέτοιο. Μιλήσαμε κανένα 2ωρο σε τελείως σοβαρό επίπεδο για φιλίες, σχέσεις και γενικά τις δυσκολίες στις ανθρώπινες επαφές/επικοινωνίες/εμπιστοσύνες. Μου είπε στο τέλος "Χάρηκα πολύ -το όνομά μου- , είσαι πολύ καλό παιδί. Θα τα ξαναπούμε κάποια στιγμή." καο εγώ ενθουσιάστηκα απίστευτα πολύ με την όλη γνωριμία και συζήτηση, δεν μπορούσα να κοιμηθώ το βράδυ από την υπερένταση. Στις επόμενες μέρες με γκόσταρε (ghost = σταματάω ξαφνικά την διαδικτυακή επικοινωνία) ενώ της έστελνα κάθε μέρα, την ρωτούσα τι κάνει, πως περνάει, κτλπ. Μία μέρα που είχα πάει για καφέ και μιλούσα με έναν φίλο μου ο οποίος είχε την ίδια εφαρμογή χωρίς να μου το έχει πει, έκανε κάτι της μίας βραδιάς με μία κοπέλα και μετά μου έδειξε το προφίλ της στην εφαρμογή και εκεί έπεσα από τα σύννεφα επειδή ήταν η κοπέλα με την οποία μιλήσαμε. Ήταν κυριολεκτικά της μίας βραδιάς με την άποψη ότι από πριν καν συναντηθούν του είπε πως δεν ψάχνει κάτι σοβαρό αυτή την περίοδο, απλά να περάσει καλά χωρίς δεσμεύσεις. Δεν του είπα σε αυτόν τον φίλο μου ότι μιλούσα μαζί της, ούτε και σε αυτήν έστειλα κάτι όμως 2 μέρες μετά μου ξανάστειλε πόσα κατεβατά που ήταν στο ίδιο κλίμα με τα άλλα, ότι είναι πληγωμένη με τους ανθρώπους και πως είχε ζήσει έναν μεγάλο έρωτα τον οποίον αμφιβάλλει αν θα ξαναβρει αντίστοιχό του, κτλπ. Εγώ δεν της απάντησα επειδή δεν ήξερα τι να πω, σίγουρα δεν θα πετούα ούτε καν μία νύξη για όσα έμαθα για αυτήν (δεν είμαι άνθρωπος επικριτικός) απλά δεν μπορώ να την ψυχολογήσω, γι' αυτό έγραψα αυτή την εξομολόγηση μήπως και με βοηθήσετε να αποφασίσω. Είναι δηλαδή τόσο πληγωμένη από τον πρώην της που απογοητεύεται προκαταβολικά με όλους και θέλει εκούσια να είναι για αυτούς κάτι της μίας βραδιάς, σαν αυτοτιμωρία κάνοντας αυθυποβολή στον εαυτό της και πιστεύοντας πως δεν της αξίζει κάτι καλύτερο; Μακάρι να μπορούσα να την καταλάβω. Είναι σαν όλα όσα να μου είπε να ήταν εξιστόρηση των αναμνήσεων/πραμάτων ως έχουν και όχι τα βαθύτερα αισθήματά της, τα όνειρά της και οι σκέψεις της, σαν να είναι έρμαιο των όσων έζησε με τον πρώην της και να χωρίστηκε σε 2 περσόνες, η μία να είναι κολλημένη εκεί ωραιοποιόντας τα πάντα και η άλλη να είναι στο παρόν και καταδικάζοντας/σαμποτάροντας τα πάντα. Τι να κάνω; Μου αρέσει πάρα πολύ αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να την βοηθήσω, ίσως κιόλας να μην θέλει να βοηθηθεί και να της αρέσει όλο αυτό.