ε τράβα στο χωριό σου.
26.9.2012 | 21:40
Με έχει καταπιεί η Αθήνα.
Ήρθα σαν φοιτήτρια εδώ πριν από 4 χρόνια και κορόιδευα τους εκνευριστικά γρήγορους ρυθμούς στις ζωές των ανθρώπων. Όλοι βιάζονται, ατμόσφαιρα τεταμένη παντού, στο μετρό, στους δρόμους, στην ίδια μας τη γειτονιά. Και ανακαλύπτω έντρομη ότι αρχίζω και γίνομαι κι εγώ αυτό το σάπιο πλάσμα που έβλεπα στους άλλους. Ψάχνω τρόπους να την αγαπήσω (όπως έλεγε και το άρθρο εδώ στο lifo πριν λίγες μέρες για την Αθήνα), αλλά πώς να αγαπήσεις κάτι που σε έχει αποξενώσει από τους γύρω, αλλά και από τον ίδιο σου τον εαυτό? PS: στίχος από κομμάτι των Radiohead: "We're not living. We're just killing time".
4
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_large/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?itok=7WmuXTJv)
