Κατα τη γνωμη μου,ενα απο τα ωραια της φοιτητικης ζωης ειναι οτι μπορεις να δομησεις το προγραμμα σου οπως θελεις.Υπαρχουν τοσα ενδιαφεροντα πραγματα που μπορεις να κανεις περα απο το να ασχολεισαι με τα μαθηματα της σχολης σου και στο χερι σου ειναι να τα ανακαλυψεις,να βρεις τι πραγματικα σου αρεσει να κανεις.Αλλωστε τα φοιτητικα χρονια ειναι μια περιοδος της ζωης σου στην οποια σου δινεται η ευκαιρια να ανακαλυψεις τον εαυτο σου και να επανακαθορισεις τις αξιες της ζωης σου.Νομιζω οτι εισαι σε αυτη τη φαση επειδη ακριβως δεν εχεις βρει ακομα αυτο(περα απο τις σπουδες σου) που θα σε δενει με την πολη στην οποια σπουδαζεις.
17.6.2013 | 00:58
Για ποια "φοιτητική ζωάρα" μιλούν όλοι?
Είμαι δευτεροετής φοιτητής και ακόμα αναρωτιέμαι γιατί όλοι χαρακτηρίζουν τα φοιτητικά ως "τα καλύτερα χρόνια της ζωής".Δεν ξέρω για σας, πάντως εγώ ακόμα ψάχνω ένα ψήγμα ευτυχίας.Θυμάμαι τα μαθητικά μου χρόνια με τους καλούς μου φίλους, με τις ώρες ξεγνοιασιάς στα πάρκα, με τις υπέροχες ώρες του σχολείου (ναι, είχα περάσει τέλεια στο σχολείο). Θυμάμαι τους έρωτες των μαθητικών χρόνων. Θυμάμαι τις ατέλειωτες ώρες που έπαιζα μπάλα και μπάσκετ. Θυμάμαι τις ομάδες που πήγαινα. Θυμάμαι οτι δε με ένοιαζε τιποτα. Εκτος από τα μαθήματα, καμία άλλη έγνοια!Και ξαφνικά φεύγω, και είμαι μόνος μόνος μόνος.Κάθε φορά που επιστρέφω στο πατρικό μου γίνομαι άλλος άνθρωπος! Ο χαρούμενος Χ. που όλοι ξέρουν. Όταν όμως μείνω για πάνω από 2 μέρες στην πόλη που σπουδάζω με πιάνει κατάθλιψη.Κι εδώ έχω φίλους αλλά δεν είναι το ίδιο. Με το που μένω μόνος στο σπίτι μελαγχολώ. Δεν ξέρω, αν αυτά είναι τα φοιτητικά χρόνια ας φύγουν γρήγορα κι ας μην έρθουν ποτέ ξανά! Θέλω να γυρίσω πίσω. Θελω να ξαναγίνω 15 χρονών, έστω για μία μέρα. Χ.
2
