ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ερωτικο παρελθον φτωχο. και μια τραυματικη εμπειρια. γυναικα, στα 30. αισθανομαι οτι τωρα ειναι οι τελευταιες ευκαιριες μου να αρεσω, να ειμαι νεα, να χαρω τη ζωη, το σεξ, το φλερτ, τους ανδρες. φυσικα εχω πολλα απωθημενα, ερωτικης φυσεως. νιωθω οτι το δικαιουμαι.επισης εχω σχεση.δεν καλυπτομαι ερωτικα, οχι απο δικη του ευθυνη.αλλα σκεφτομαι πολυ συχνα - πολυ πιο συχνα απο οτι θα ηθελα - αλλους αντρες. γενικα αλλα και συγκεκριμενα. ξερω οτι αν ειχα την ευκαιρια θα απατουσα - τον εξαιρετικο- συντροφο μου. ηθικα το θεωρω απαραδεκτο. ομως αισθανομαι οτι αν εκεινος που μου αρεσει εκανε καποια κινηση, θα ανταποκρινομουν. πιστευω οτι αν δεν κανω κατι, οταν θα ειμαι ηλικιωμενη η αρρωστη, θα το μετανιωσω. ολα αυτα σε θεωρητικο επιπεδο βεβαια, διοτι κανεις δεν θελει να κανει κατι με μια κοπελα που εχει σχεση. και ακομη και αν θελει δεν θα ηταν με τους δικους μου ορους, και θα με περιφρονουσε.με τρωει λοιπον η "ανηθικη" επιθυμια. και με τρωει οτι αυτος που επιθυμω δεν ενδιαφερεται για εμενα. απλως ηθελα να το γραψω καπου αφου δεν μπορω να το πω πουθενα.