Αποστολή Κάννες 2019: Οι γυναίκες των Καννών

Αποστολή Κάννες 2019: Οι γυναίκες των Καννών Facebook Twitter
Από αριστερά: Benedicte Couvreur, Valeria Golino, Noemie Merlant, Celine Sciamma, Adele Haenel και Luana Bajrami στην προβολή της ταινίας "Portrait Of A Lady On Fire (Portrait De La Jeune Fille En Feu)" στη διάρκεια του φετινού φεστιβάλ των Καννών. Φωτο: Matt Winkelmeyer/Getty Images/Ideal Image
0

Ενώ οι φωτορεπόρτερ εστιάζουν στα πρόσωπα, στα looks και στις τουαλέτες στο κόκκινο χαλί και τα φόρουμ εξακολουθούν να ζυγιάζουν το #metoo και τη βελτίωση των συνθηκών, ο κόσμος του σινεμά συγκρίνει και εκτιμά τις σκηνοθέτιδες που επιλέχθηκαν με σημαντικά αυξημένο ποσοστό στο φετινό διαγωνιστικό πρόγραμμα. Το στοίχημα παραμένει το ίδιο: αν θα μπορέσει κάποια από αυτές να επαναλάβει τον άθλο της Τζέιν Κάμπιον με τα «Μαθήματα Πιάνου», τη θηλυκή εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον ανδροκρατούμενο κανόνα, καταφέρνοντας να αποσπάσει τον Χρυσό Φοίνικα για δεύτερη φορά σε 72 χρόνια ‒ και ποια θα είναι αυτή;

Οι υπερθετικές γνώμες δικαίως συγκλίνουν προς τη Σελίν Σιαμά με το «Portrait de la jeune femme en feu». Μεταφράστε όπως νομίζετε τις δύο τελευταίες λέξεις: έξαψη, πάθος, φωτιά. Και οι τρεις είναι σωστές και ανταποκρίνονται στην εύφλεκτη δίνη της Ελοΐζ (Αντέλ Ενέλ, καθηλωτική), το αντικείμενο του καλλιτεχνικού και ερωτικού πόθου της ζωγράφου Μαριάν (Νοεμί Μερλάν).

Αντίθετα από τη σύγχρονη «Ζωή της Αντέλ» ή τη βικτοριανή «Υπηρέτρια», που επίσης είχαμε δει για πρώτη φορά στις Κάννες, η ταινία της δημιουργού του «Girlhood» συνδυάζει το κλασικό πλαίσιο και τη μοντέρνα προσέγγιση με μια ευπρόσδεκτη δόση θεματικού αναχρονισμού στην ιστορία που εκτυλίσσεται στη Βρετάνη του 1770.

Μαζί με τον Αλμοδόβαρ, και με τον Ταραντίνο σχεδόν εκτός συναγωνισμού (απρόβλεπτη η εκτίμηση της επιτροπής), η Γαλλίδα Σελίν Σιαμά είναι ακλόνητο φαβορί για ένα μεγάλο βραβείο και γιατί όχι το κορυφαίο, που διέφυγε στο τσακ από τη Ναόμι Καβάζε.

Η πορτρετίστα κατά παραγγελία, κόρη πεπειραμένου ζωγράφου, που τολμά να εκφράσει τα προσωπικά της συναισθήματα με τον πίνακα μιας νέας γυναίκας βαθιά θλιμμένης και ταυτόχρονα γοητευτικά αψυχολόγητης, εισχωρεί σταδιακά σε έναν απροσδόκητο κύκλο γυναικών που την απελευθερώνει οριστικά, σε μια σειρά από γεγονότα και καταστάσεις εικαστικά και αφηγηματικά συναρπαστικές.

Η χημεία ανάμεσα στις δύο πρωταγωνίστριες χτίζεται μέσα στην κρίσιμη ζώνη ανάμεσα στην αναπόφευκτη αυστηρότητα της εποχής και τις ανάσες που συλλαμβάνουν από τη διεύθυνση της Σιαμά. Με τη φροντίδα και την καθολική επιμέλεια της Σιαμά κανένα βλέμμα, ούτε μία λέξη, και καμία πινελιά, κυριολεκτικά και συμβολικά, δεν ξοδεύονται δωρεάν. Ο ρομαντισμός, όχι αυτός του μυθιστορηματικού αναστεναγμού, αλλά η ζορισμένη ψυχή που ασφυκτιά, ποθεί και ονειρεύεται, παντρεύεται με μια σοβαρή σπουδή στην Τέχνη και στην κοινωνία.

Μαζί με τον Αλμοδόβαρ, και με τον Ταραντίνο σχεδόν εκτός συναγωνισμού (απρόβλεπτη η εκτίμηση της επιτροπής), η Γαλλίδα σκηνοθέτις είναι ακλόνητο φαβορί για ένα μεγάλο βραβείο και γιατί όχι το κορυφαίο, που διέφυγε στο τσακ από τη Ναόμι Καβάζε.

Αποστολή Κάννες 2019: Οι γυναίκες των Καννών Facebook Twitter
Tζέσικα Χάουσνερ. Φωτο: Getty Images/ Ideal Image


Η Αυστριακή Τζέσικα Χάουσνερ έκανε τελικά ένα λανθιμικό έργο, όπως είχαν υπονοήσει η σύνοψη και το τρέιλερ της ταινίας της «Little Joe». Ο χειρισμός της αγγλικής γλώσσας την πρόδωσε στην ακρίβεια και στο χιούμορ, σαν να μην εφαπτόταν ποτέ η creepy ιστορία των καλλιεργημένων φυτών που προκαλούν ακατανίκητη ευφορία στην υποκριτική προσέγγιση των κατά βάση Βρετανών ηθοποιών.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτής της χειρουργικά εκτελεσμένης και γυρισμένης ταινίας ήταν η έλλειψη θεματικού πλούτου: μια ιδέα που στα χέρια των Λάνθιμου-Φιλίππου θα χρησίμευε ως εφαλτήριο για στροφές και ανατροπές στην κάμερα της Χάουσνερ μοιάζει με εξαντλημένη μικρού μήκους άσκηση. Σε σύγκριση με τη θέρμη και την ατμόσφαιρα που αναδίδει το επίσης μεταφυσικών προεκτάσεων «Atlantiques» της Ματί Ντιόπ, χάνει κατά κράτος.

Η Ζιστίν Τριέ έχει αρχίσει να ειδικεύεται σε πορτρέτα γυναικών, όχι σε κάψα αλλά στα πρόθυρα νευρικής κρίσης κι ακόμα παραπέρα. Μετά τη «Βικτόρια» και πάλι η Βιρζινί Εφιρά πρωταγωνιστεί σε ταινία της, στον ρόλο της Sybil. Το όνομα Σίβυλλα μόνο ως περιπαικτικό μπορεί να εκληφθεί για μια ψυχαναλύτρια: η μάντισσες των αρχαϊκών χρόνων προφήτευαν χωρίς να ερωτηθούν, αντίθετα με τις «μισθωτές» ομολόγους τους στα μαντεία, τη στιγμή που μια ψυχίατρος απαντά συνήθως με ερωτήσεις και σκαλίζει το παρελθόν.

Όταν μια καταρρέουσα ηθοποιός (Αντέλ Εξαρχόπουλος) την πιέζει να τη δεχτεί, παρά την απόφαση της Σίμπιλ να σταματήσει τη δουλειά της για να επιστρέψει στη συγγραφή μυθιστορημάτων, έρχεται αντιμέτωπη με μια ιστορία πάθους που την εμπνέει ‒ και τελικά τη δανείζεται, για να την οικειοποιηθεί. Αλλά μπλέκει προσωπικά, εκτίθεται και ξεγυμνώνεται. Η απόσταση και ο έλεγχος πάνε περίπατο, το ίδιο και η αξιοπρέπειά της. Το χειρότερο είναι πως ανακαλύπτει ότι ο χειρότερός της φόβος, δηλαδή ότι δεν έχει ξεπεράσει τα πιο κρίσιμα εδάφια της ζωής, τον θάνατο της μητέρας της, τον χωρισμό της από τον άνδρα που πόθησε περισσότερο και από τον οποίο έχει μια μικρή κόρη, επιβεβαιώνεται.

Αποστολή Κάννες 2019: Οι γυναίκες των Καννών Facebook Twitter
Βιρζινί Εφιρά και Αντέλ Εξαρχόπουλος πρωταγωνιστούν στο Sibyl της Ζιστίν Τριέ.

Η Τριέ δεν κρύβει τη συμπάθειά της για μια ηρωίδα που πασχίζει να ορίσει εκ νέου τις χαμένες ισορροπίες της και στην προσπάθειά της να είναι «εντάξει» σε όλα τα μέτωπα να χωρέσει την ακυρωμένη επιθυμία. Δεν είναι εύκολο για τον θεατή να ξεχάσει πως μια γυναίκα σκηνοθετεί, συνεπώς βλέπει το σεξ με τα δικά της μάτια.

Η Τριέ, από τη δική της μεριά, επιμένει σε δηλώσεις της πως είναι κάτι παραπάνω από μια γυναίκα σκηνοθέτις, λέγοντας μάλιστα πως είναι παράλογο οι μισοί φοιτητές της πιο διάσημης κινηματογραφικής σχολής στο Παρίσι, της Femis, να είναι γυναίκες, αλλά οι άνδρες που τελικά υπογράφουν ταινίες μεγάλου μήκους να αποτελούν το 80% στην πράξη.

Το «Sibyl» παρουσιάζει αδυναμίες κινηματογραφικής έκφρασης σε πολλές στροφές της λοξής, αντιδεοντολογικής διαδρομής της παρεμβατικής πρωταγωνίστριας, αλλά δεν παραλείπει να επισημαίνει τις μικρές κατακτήσεις της, ακόμα και μέσα από τα μεγάλα ρεζιλίκια στα οποία επιδίδεται ‒ η Εφιρά ενηλικιώνεται ακόμη εντονότερα σε κάθε της κινηματογραφικό βήμα.

 

To γαλλικό τρέιλερ της ταινίας Sibyl

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Mr Bates vs The Post Office»: Όταν οι Βρετανοί έχασαν την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη

Οθόνες / «Mr Bates vs The Post Office»: Όταν οι Βρετανοί έχασαν την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη

Μια σειρά τεσσάρων επεισοδίων υπενθυμίζει μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές αδικίες στη βρετανική ιστορία, όταν εκατοντάδες αθώοι υπεύθυνοι ταχυδρομείων κατηγορήθηκαν για κλοπή και απάτη εξαιτίας ενός ελαττωματικού πληροφοριακού συστήματος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Λόρεν Γκρίνφιλντ: «Μόλις αποκτήσουμε ξανά χρήματα, επιστρέφουμε στις ίδιες συμπεριφορές»

Οθόνες / «Είμαστε εθισμένοι, θέλουμε παραπάνω χρήματα, παραπάνω ομορφιά, παραπάνω νιότη»

Με αφορμή το αφιέρωμα του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στο έργο της, μια δημιουργός που ξέρει πώς να φτιάχνει σωστά crowdpleasers, η Λόρεν Γκρίνφιλντ μιλά στη LiFO για την απροθυμία μας να διδαχτούμε από τις οικονομικές κρίσεις και εξηγεί γιατί βλέπει τις ταινίες τεκμηρίωσης ως μηχανές ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
‘CHAOS: The Manson Murders’: Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Daily / «CHAOS: The Manson Murders». Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Το νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Έρολ Μόρις επιχειρεί ένα διαφορετικό προφίλ του «σατανικού μεσσία», φωτίζοντας κάποιες από τις λιγότερο ίσως προβεβλημένες εκδοχές, αιτιάσεις και εικασίες γύρω από μια υπόθεση που μοιάζει με σταυροδρόμι του Κακού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Bong Joon Ho: «Δεν με συναρπάζουν οι υπερήρωες, προτιμώ να σώσω έναν απλό άνθρωπο που παλεύει στο χάος»

Μπονγκ Τζουν-Χο / «Δεν με συναρπάζουν οι υπερήρωες, προτιμώ να σώσω έναν απλό άνθρωπο που παλεύει στο χάος»

Μετά τα πολυβραβευμένα «Παράσιτα», ο Μπονγκ Τζουν-Χο επιστρέφει με το «Mickey 17», μια σάτιρα επιστημονικής φαντασίας, και μιλά στη LiFO για τις ιστορίες που επιλέγει να αφηγείται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«To Magnolia με κάνει να νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Κατσή

Μυθολογίες / «To Magnolia με κάνει να νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Κατσή

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης μοιράζεται μια λίστα με ταινίες που έχει δει δεκάδες φορές και του έχουν προκαλέσει έντονα συναισθήματα, όπως εκείνη που κάνει τη ζωή του πιο υποφερτή και αυτή που τον έφερε αντιμέτωπο με τη φθορά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Movies

Οθόνες / Οι ταινίες της εβδομάδας: «Mickey 17» και 7 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μαζί με τον Μπονγκ Τζουν-Χο που επιστρέφει δυναμικά μετά τα «Παράσιτα», αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες προβάλλεται ένα καλοδουλεμένο θρίλερ, και ένα ντοκιμαντέρ που θα μιλήσει στην καρδιά των Αθηναίων – και δη των Εξαρχειωτών και των σκακιστών.
THE LIFO TEAM
15 επιλογές από το 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 6-16/3/25

Οθόνες / 15 πολύ καλά ντοκιμαντέρ που έρχονται στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Το φεστιβάλ-θεσμός επιστρέφει από τις 6 έως τις 16 Μαρτίου με μια ποικιλία από συναρπαστικά ντοκιμαντέρ, που καλύπτουν επίκαιρα και διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα, καθώς και προσωπικές ιστορίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Daredevil: Born again»: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Οθόνες / «Daredevil: Born again»: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Παρά τη μεταγραφή της στη Disney από το Netflix, η σειρά διατηρεί τον βλοσυρό τόνο και τα αιματοβαμμένα set-pieces, επιχειρώντας, παράλληλα, να μιλήσει για κάτι πέρα από το είδος της – σπάνιο αυτό για δημιουργία της Marvel.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Οθόνες / «Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Γοητεύτηκε ξαφνικά από το θέατρο και διάβαζε γι' αυτό ενώ εργαζόταν σε ένα περίπτερο. Όταν, δίχως να ξέρει τι τον περιμένει, ο Γιάννης Καράμπαμπας βρέθηκε μπροστά από την κάμερα της Πέννυς Παναγιωτοπούλου στο «Wishbone», διακρίθηκε με το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Oι δέκα αγαπημένες ταινίες μυστηρίου της Ευτυχίας Γιαννάκη

Οθόνες / Oι δέκα αγαπημένες ταινίες μυστηρίου της Ευτυχίας Γιαννάκη

«Αν δεν ξέρεις το όνομα Keyser Söze, τότε έχεις ένα σοβαρό κινηματογραφικό κενό» - Είναι δυνατόν μια συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων να μην ξέρει από ατμόσφαιρα που κόβει την ανάσα και σασπένς; Αποκλείεται.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
H μεγάλη βραδιά της Ανόρα

OSCARS 2025 / H μεγάλη βραδιά της Ανόρα

Ο Σον Μπέικερ έσπασε τα κοντέρ κερδίζοντας 4 προσωπικά Όσκαρ για την άγρια κωμικοτραγική κινηματογραφική του χειροτεχνία. Η Μάϊκι Μάντισον χάλασε το πάρτι της Ντέμι Μουρ. Και η ιστορία της σεξεργάτριας, έδωσε ηχηρό μήνυμα για την ανάγκη του σινεμά να φτιάχνει ταινίες θαρραλέες και αυθεντικές.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
11 ταινίες για οσκαρικό binge-watching

Οθόνες / 11 ταινίες για οσκαρικό binge-watching (και πού να τις δείτε)

Καθώς πλησιάζει η 97η απονομή των Όσκαρ, επιλέγουμε 11 νικήτριες του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας που μπορείτε να βρείτε σε streaming πλατφόρμες και στη συνδρομητική τηλεόραση, για να κάνετε προθέρμανση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
CHECK Gene Hackman 1930-2025

Απώλειες / Τζιν Χάκμαν (1930-2025): Ο πιο ευαίσθητος σκληρός του αμερικανικού σινεμά

Ήθελε να τον θυμούνται ως τίμιο ηθοποιό, που έντυσε με ειλικρίνεια τους χαρακτήρες που υποδύθηκε. Ο Τζιν Χάκμαν πέτυχε πολύ περισσότερα, αφού κατάφερε να γίνει ο σπουδαιότερος καρατερίστας του αμερικανικού σινεμά από την εποχή του Σπένσερ Τρέισι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στην καρδιά του ταύρου - στην κοιλιά του καλλιτέχνη

Οθόνες / «Η καρδιά του ταύρου»: Ένα ντοκιμαντέρ για την πίστη στην ψευδαίσθηση

Σε παραγωγή Onassis Culture, η Εύα Στεφανή επιχειρεί μια κατάδυση στον σαγηνευτικό κόσμο του Δημήτρη Παπαϊωάννου και της προετοιμασίας της παράστασής του «Εγκάρσιος Προσανατολισμός».
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ