Επιτέλους, το τρέιλερ για την νέα ταινία του Batman έκανε την εμφάνισή του στις οθόνες μας και θέλουμε κι άλλο. Reboot για το πολυαγαπημένο franchise, με την υπογραφή του Mat Reeves. Reboot, με λίγα λόγια όμως, και για τον χαρακτήρα του Batman, κάτι που βέβαια έχουμε αν μη τι άλλο συνηθίσει.
Παράλληλα, ο Batman του Michael Keaton αναμένεται να κάνει την εμφάνισή του στην ταινία Flash παρέα με τον Batman του Ben Affleck. Μπερδεύτηκες το ξέρω. Αναμένοντας λοιπόν για την τελευταία βερσιόν του Batman μέσω του Robert Pattinson αλλά και για να επανασυστηθούμε με αυτήν του Keaton, είναι μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε ποιος ήταν και ποιος έγινε ο άνθρωπος-νυχτερίδα.
Όλοι μας ξέρουμε λίγο-πολύ ποιος είναι ο Batman. Τον λένε Bruce Wayne, έχει φράγκα, πολλά φράγκα, γυναίκες, αμάξια, επιχειρήσεις και ό,τι μπορεί να δέσει με το στερεότυπο του ατάσθαλου playboy που έτυχε να είναι από τζάκι, στη δική του περίπτωση, χρυσό. Έτσι τουλάχιστον δείχνει όσο δεν φοράει τη μάσκα. Γιατί άπαξ κι η μάσκα φορεθεί ο Bruce Wayne πάει για ύπνο και αναλαμβάνει ο Batman, o Σκοτεινός Ιππότης (Dark Knight) ή αλλιώς ο Σπουδαιότερος Ντετέκτιβ του Κόσμου (World's Greatest Detective) ή ακόμα ο Σταυροφόρος με την Κάπα (Caped Crusader).
Πολλά τα nicknames, πολλές όμως και οι ταυτότητές του. Γιατί πώς αλλιώς θα καθηλώνεις το κοινό σου για 82 χρόνια. Όπως είπε κι ο Δαρβίνος, «δεν επιβιώνει ο πιο δυνατός ή ο πιο έξυπνος αλλά αυτός που προσαρμόζεται καλύτερα στις αλλαγές». Γι' αυτό ας το πάρουμε από την αρχή.
Δεν υπάρχει ένας και σωστός Batman, αλλά ο καθένας κρύβει τη δική του βερσιόν μέσα του. Αυτό είναι εξάλλου και το νόημα ενός ήρωα.
1939, ΝEA YΟΡΚΗ. 10 χρόνια μετά την πτώση του χρηματιστηρίου και την οικονομική ύφεση που ακολούθησε, οι Αμερικάνοι αναζητούν ήρωες. Όχι όμως ήρωες απλούς, αλλά ήρωες που μπορούν να διορθώσουν τα χειρότερα κακά του κόσμου σε λίγες μόνο σελίδες.
Έναν χρόνο πριν είχε κάνει την εμφάνιση του ο πρώτος τέτοιος ήρωας, ο Superman. Το κοινό διψούσε όμως, ήθελε κι άλλους υπερήρωες. Κάπως έτσι, μια ωραία μέρα, ο Bob κάλεσε τον Bill και του είπε: «Έχω έναν καινούριο χαρακτήρα τον Bat-Man και έχω κάνει κάποια πρόχειρα σκετσάκια, θες να έρθεις να τα δεις;». Κι ο Bill πήγε. Το δίδυμο Bob Kane και Bill Finger που υπογράφουν τον Batman μέχρι και σήμερα είχε γεννηθεί.
Στα πρώτα του σχέδια, ο Kane, αντλώντας έμπνευση από ταινίες όπως το Mark of Zorro (1920) και το Bat Whispers (1930), εικονογράφησε έναν Batman που έμοιαζε περισσότερο στον Superman με μάσκα του Ζορό και φτερά νυχτερίδας. Η συνδρομή του Finger όμως οδήγησε στη δημιουργία του ήρωα όπως περίπου τον ξέρουμε όλοι.
Στο πρότυπο του τότε διάσημου ήρωα The Phantom (τον οποίο ερμήνευσε στη μεγάλη οθόνη ο δικός μας Billy Zane το μακρινό 1996) το κόκκινο χρώμα έδωσε τη θέση του στο μαύρο και το γκρι, τα φτερά έγιναν κάπα, και του πρόσθεσαν και γάντια για να μην αφήνει δαχτυλικά αποτυπώματα. Έξυπνο. Έμενε μόνο να τον βαφτίσουν, γιατί η ταυτότητα δεν μπορούσε προφανώς να γράφει Batman.
Ο Finger, εμπνεύστηκε από τον Σκωτσέζο ήρωα Robert the Bruce (αν σου θυμίζει κάτι, είναι αυτός που πρόδωσε τον William Wallace στο Braveheart) και από τον Mad Anthony Wayne, έναν στρατηγό που έμεινε στην ιστορία του για τη γενναιότητα του και την ικανότητα του να κερδίζει σε δύσκολες συνθήκες. Bruce και Wayne λοιπόν κάνει Bruce Wayne.
Όσον αφορά τον χαρακτήρα του Σκοτεινού Ιππότη, στηρίχθηκε σε ήρωες όπως ο Doc Savage, o Dick Tracy, o Sherlock Holmes (εξού και η πλευρά ντετέκτιβ) αλλά και στον ήρωα The Shadow, του οποίου τη ραδιοφωνική φωνή έκανε στα 22 του ο Orson Welles. Με τέτοιους «νονούς», o Batman δεν μπορούσε παρά να αγαπηθεί από το κοινό. Κι έτσι κι έγινε. Παρέα με τον Superman αποτέλεσαν τους πιο επιτυχημένους ήρωες του εκδοτικού οίκου που έμελλε να ονομαστεί αργότερα DC (από το Detective Comics).
Την επιτυχία αυτή δεν μπόρεσαν να μην αντιληφθούν και τα μεγάλα στούντιο. Έτσι, το 1943, στα μέσα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Columbia Pictures προσλαμβάνει τον Batman με σκοπό να πολεμήσει τον «κακό» Ιάπωνα πράκτορα Daka για 15 τηλεοπτικά επεισόδια. Μπορεί ο Batman να θυσιάστηκε εν μέρει στο βωμό της προπαγάνδας και η στολή του Lewis Wilson να έμοιαζε σαν να είναι από μαγαζί εποχιακών ειδών, αλλά εκεί είδαμε για πρώτη φορά τη σπηλιά του, γνωστή ως Bat-Cave και το μυστικό πέρασμα πίσω από το ρολόι, κάτι που μετά τη σειρά υιοθέτησαν και τα comics.
Χαρακτηριστικός ήταν επίσης στον ρόλο του ως Alfred ο William Austin, του οποίου το μουστάκι και τις μανιέρες υιοθετεί ο μπάτλερ του Batman μέχρι και σήμερα. H επιτυχία της σειράς οδήγησε στη δημιουργία μιας ακόμα, με τον τίτλο Batman and Robin το 1949.
Τη δεκαετία του 50, οι εκδόσεις comic και οι ήρωες που αναζητούσε ο αμερικανικός λαός πήραν διαφορετικές κατευθύνσεις με αποτέλεσμα να υπάρξει μεγάλη πτώση στις πωλήσεις. Το 1954 ο ψυχολόγος Fredric Wertham στο βιβλίο του Seduction of the Innocent, έθεσε το ζήτημα ότι οι νέοι αντιγράφουν τα εγκλήματα που διαβάζουν στα comics κατηγορώντας τα πως διαφθείρουν το πνεύμα τους. Συνέχισε, κατηγορώντας τον Batman για ομοφυλοφιλικά υπονοούμενα και παρουσίασε αυτόν και τον Robin ως εραστές!
Η κριτική του Wertham οδήγησε σε αναβρασμό του κοινού και έτσι ο Σκοτεινός Ιππότης έπρεπε να γίνει λιγότερο σκοτεινός αν ήθελε να επιβιώσει. Η Batwoman και το Batgirl έκαναν τις πρώτες τους εμφανίσεις ώστε να «ελαφρύνουν» την «ομοφυλοφιλία» του χαρακτήρα.
Το 1964, οι πωλήσεις του ανθρώπου-νυχτερίδα είχαν πιάσει πάτο. Ο Bob Kane δήλωσε μάλιστα πως «η DC είχε σκοπό να σκοτώσει τον Batman». Τελικά άλλαξε «στυλίστα» και επιβίωσε με φρέσκο look. Κάπου εκεί προστέθηκε και το κίτρινο φόντο πίσω από το σήμα της νυχτερίδας.
Παράλληλα το τηλεοπτικό δίκτυο ABC, μετά την επιτυχία του Bond, ήθελε να κάνει μια «ηρωική» σειρά και αφού απέτυχε να πάρει τα δικαιώματα του Dick Tracy, στράφηκε προς τον Batman. O παραγωγός William Dozier και ο σεναριογράφος Lorenzo Semple όμως δεν είχαν υπάρξει ποτέ fans των comics. Αφού διάβασαν κάποια δείγματα, δεν κατάφεραν να εντοπίσουν την ουσία του χαρακτήρα πίσω από τις σελίδες. Αποφάσισαν πως η μόνη τους επιλογή ήταν να δώσουν στον χαρακτήρα μια «ελαφρότητα» με στόχο τα παιδιά να ξετρελαθούν και οι μεγάλοι να το βρίσκουν γελοίο και αστείο.
Κι έτσι κι έγινε. Αν και στις δοκιμαστικές προβολές που έκανε το ABC, η σειρά έλαβε το χειρότερο σκορ στην ιστορία του τηλεοπτικού δικτύου, το κόστος παραγωγής ήταν τέτοιο που αποφάσισαν να την προβάλουν. Ο Adam West στον ρόλο του όχι και τόσο σκοτεινού εκδικητή, παρέα με τον Burt Ward στο ρόλο του Robin, κατάφεραν εν τέλει να κερδίσουν το κοινό.
Η «camp» σειρά, με τη βοήθεια των επαναλαμβανόμενων cliffhangers, των γραφικών «POW», «BAM» και «ZONK!» που βομβάρδιζαν τις οθόνες αλλά και των guest ρόλων που έκαναν βεντέτες τις εποχές όπως ο Vincent Price, μετετράπη γρήγορα σε φαινόμενο. Ακολούθησε η αντίστοιχη ταινία Batman: The Mοvie η οποία αποτελεί και την πρώτη καθαρά κινηματογραφική μεταφορά του ήρωα.
Ο Bob Kane, αν ποτέ δυσανασχέτησε με τη «γελοία» βερσιόν του σκοτεινού του ιππότη, σίγουρα δεν το έδειξε. Μάλιστα, στα γράμματα που έστειλε στο studio αναφέρει: «Παρόλο που δεν είναι ο μυστηριώδης και ζοφερός Batman με τον οποίο έχω ζήσει όλα αυτά τα χρόνια, καταλαβαίνω πως η εκδοχή σας είναι ένα σύγχρονο "camp" στυλ που συμβαδίζει με την τηλεοπτική αγορά του σήμερα».
Βέβαια, παρά την επιτυχία της σειράς, δεν ήταν όλοι τόσο «καλά παιδιά» όσο ο Kane. Η ανάμνηση μάλιστα του «camp» Batman ήταν τόσο επίπονη για τους original fans του χαρακτήρα που δεκαετίες αργότερα, όταν η Warner Brothers ανακοίνωσε πως ο Michael Keaton, κυρίως γνωστός τότε για τον ρόλο του ως Σκαθαροζούμης, θα φορούσε την κάπα, έστησαν ολόκληρη εκστρατεία εναντίον του.
Οι fans φοβόντουσαν πως θα γελοιοποιούσε ξανά τον αγαπημένο τους χαρακτήρα, ο οποίος μόλις το 1986 είχε καταφέρει να σταθεί ξανά στα πόδια του μέσα από την πένα του Frank Miller και το comic The Dark Knight Returns. Ο Keaton όμως, επέζησε της εκστρατείας και παρέα με τον Tim Burton και τη βοήθεια του απολαυστικού Joker του Jack Nicholson, κατάφεραν να δώσουν κινηματογραφική πνοή στον Σκοτεινό Ιππότη.
Σκοτεινός, αλλά με μια δόση σουρεαλισμού και χιούμορ, ο Batman του Burton αποτέλεσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία και σηματοδότησε μια καινούρια εποχή για το superhero είδος στον κινηματογράφο. Η DC αναγεννήθηκε από τις στάχτες τις και ακολούθησε η animated σειρά του Batman που από πολλούς fans θεωρείται μέχρι και σήμερα η καλύτερη απεικόνιση του ήρωα. Ο μυστηριώδης και ζοφερός Batman του Kane και του Finger είχε επιστρέψει. Αλλά ίσως όχι για πολύ.
Μετά την μεγάλη επιτυχία της πρώτης ταινίας η Warner Brothers «γλυκάθηκε». Έτσι, τρία χρόνια αργότερα, το 1992, ακολούθησε το sequel της ταινίας με τίτλο «Batman Returns». Η ταινία απέτυχε να φέρει τα έσοδα που υπολόγιζαν και θεωρήθηκε υπερβολικά σκοτεινή και βίαιη, ειδικά για τις μικρότερες ηλικίες που στόχευε το studio.
Έτσι, η Warner Brother αποφάσισε να δώσει τα κινηματογραφικά ηνία του ήρωα στον Joel Schumacher με στόχο έναν πιο «family friendly» ιππότη. O Schumacher αντλώντας έμπνευση από τον προκάτοχο Batman των '60s παρέδωσε στο κοινό δύο ταινίες, τη μία χειρότερη από την άλλη: Το Batman Forever και το Batman and Robin. Στην πρώτη τη στολή φοράει ο Val Kilmer και στη δεύτερη ο George Clooney, κάτι που προσπαθεί διακαώς να ξεχάσει. Εμείς αυτό που προσπαθούμε να ξεχάσουμε είναι οι ανάγλυφες ρώγες στις στολές και τα σφιχτά πλάνα του Schumacher στα νυχτεριδικά οπίσθια.
Χρειάστηκαν οκτώ χρόνια για να έρθει ο Christopher Nolan και να αναστήσει τον Σκοτεινό Ιππότη. Και πώς αποφάσισε να το κάνει; Γδύνοντας τον. Όχι κυριολεκτικά. Μεταφορικά. Ο Nolan αφαίρεσε από τον Batman οτιδήποτε του είχε «φορεθεί» από τη στιγμή της δημιουργίας του και τον αναζήτησε εκεί που πραγματικά κατοικεί. Στην ψυχή του ήρωα.
Τι καθιστά τον Batman έναν σούπερ ήρωα; Στο πρώτο comic της Justice League, ο Superman αναφέρεται στον Batman ως τον «πιο επικίνδυνο άνθρωπο στον κόσμο». Έμφαση στο «άνθρωπος». Ενώ δεν έχει υπερδυνάμεις, μπορεί να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους υπερανθρώπους. Εκεί εστίασε και ο Nolan: «Δεν έχει υπερδυνάμεις. Είναι απλά ένα ανθρώπινο ον. Έχει αυτή την οργή μέσα του και τη θέληση να κάνει κάτι».
Χάρη στον Nolan συνειδητοποιήσαμε πως το «σούπερ» στοιχείο του Batman είναι πως ο καθένας μας μπορεί θεωρητικά να γίνει Batman, αν βρει τη θέληση και τη δύναμη. Οk, και κάποια εκατομμύρια ίσως.
Μετά τον Christian Bale ως Batman στην τριλογία του Nolan, την κάπα φόρεσε ο Ben Affleck στο Batman v Superman και το Justice League του Zack Snyder. Ολίγον πιο γερασμένος, πιο σκοτεινός και πιο βίαιος από αυτόν του Christian Bale, ο Atfleck άρεσε κατά κύριο λόγο στο κοινό, το οποίο μάλιστα περίμενε με ανυπομονησία να τον χορτάσει σε σόλο ταινία υπό τη σκηνοθεσία του ίδιου του Affleck.
Τα πράγματα όμως ποτέ δεν είναι τόσο απλά στο Hollywood. Ο Affleck αποχώρησε από το πρότζεκτ και μαζί του πήρε και τον πολλά υποσχόμενο Batman του έχοντας όμως πρώτα προλάβει να κάνει μια τελευταία (;) εμφάνιση στο πολυαναμενόμενο The Flash, παρέα με τον Batman του Michael Keaton. God Save the Multiverse.
Κάπως έτσι λοιπόν, φτάνουμε στον Robert Pattinson και τον Mat Reeves ο οποίος, όπως έχει αναφέρει, θέλει να επικεντρωθεί στην ντετέκτιβ πλευρά του ήρωα, παραδίδοντάς μας μια noir εκδοχή του.
Αν και το emo look του Pattinson στο τρέιλερ έχει ήδη δώσει ζωή σε άπειρα memes, δεν πτοούμαστε. Αν καταλάβαμε κάτι από αυτήν την ανασκόπηση, είναι πως δεν υπάρχει ένας και σωστός Batman, αλλά ότι ο καθένας κρύβει τη δική του βερσιόν μέσα του. Αυτό είναι εξάλλου και το νόημα ενός ήρωα. Κι αν το δίδυμο Pattinson-Reeves αποτύχει να συναρπάσει, από ό,τι φαίνεται, θα έχουμε πάντα την απολαυστική βερσιόν του Michael Keaton να μας ψιθυρίζει «I'm Batman».
*Ο Ηλιόδωρος-Γιάννης Δαββέτας είναι σκηνοθέτης-σεναριογράφος, θεωρητικός κινηματογράφου.