Muse - Origin Of Symmetry
Γεννημένος Θεσσαλονίκη, μια χρονιά μετά το Τσέρνομπιλ, παιδί των αθάνατων 90ς και των πρωινών Σαββατιάτικων παιδικών η πρώτη μου επαφή με την rock μουσική έγινε περίπου στα μέσα της πρώτης γυμνασίου. Για κάποιο λόγο που δεν θυμάμαι, είχε κλείσει το σχολείο και όλα τα παιδιά πήγαμε σε ένα αμφιθέατρο πιο δίπλα γιατί έπαιζε μια rock μπάντα live. Έβλεπα την μπάντα σαν κάτι εξωπραγματικό... Δεν είχα ξανακούσει - δει κάτι τόσο ωραίο στην ζωή μου.. Ειδικά όταν έπαιξαν και το ''Λιωμένο παγωτό'' έπαθα μεγάλο κακό. Απ' ότι καταλαβαίνετε από εκεί και πέρα άλλαξε ο τρόπος που άκουγα μουσική και ειδικά μετά από ένα aiwa φορητό κασετόφωνο που μου έκανε δώρο ο πατέρας μου, άρχισα να γράφω μανιωδώς κασέτες και δεν πήγαινα πουθενά χωρίς αυτό το μικρό θαύμα..
Μεταφερόμαστε στο Αγρίνιο πια, την πόλη που μετακόμισα όταν πήγαινα πρώτη λυκείου, περήφανος κάτοχος ενός sony discman πλέον, που πάλι ήταν αχώριστος φίλος. Βρισκόμουν στο σπίτι ενός πολύ καλού φίλου και ξαφνικά παίζει ένα κομμάτι στον υπολογιστή του, που από το ξεκίνημα μέχρι και το τέλος του, είχα πάρει πάλι εκείνο το βλέμμα που είχα και στο γυμνάσιο όταν άκουσα για πρώτη φορά rock μπάντα.. Το κομμάτι λεγόταν ''Plug In Baby'', η μπάντα Muse και ο δίσκος Origin Of Symmetry. Απ' ότι καταλαβαίνετε από εκείνη την ημέρα και έπειτα ξεκίνησα να μαζεύω λεφτά για να αγοράσω την digipack έκδοση σε ένα δισκοπωλείο του Αγρινίου που το πουλούσε σε μια εξωφρενική τιμή (δεν θυμάμαι πόσο γιατί ήταν σε δραχμές). Όταν το έπιασα στα χέρια μου για πρώτη φορά, μου έκανε τρελή εντύπωση το artwork και το βιβλιαράκι και όταν μπήκε στο discman δεν βγήκε ξανά για μήνες..
Ο συγκεκριμένος δίσκος αλλά και η ίδια η μπάντα ήταν ουσιαστικά η αφορμή να πω ότι αυτό θέλω να κάνω στην ζωή μου! Οι Muse είναι μια από τις μεγαλύτερες μου επιρροές συνθετικά και ο παραπάνω δίσκος πιστεύω ότι είναι ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα των 00ς.
- Γιάννης Παναγιωτίδης
In Utero– Nirvana
Ήμουν στην τρίτη λυκείου θυμάμαι, όταν έψαξα για πρώτη φορά σε βάθος τους Νirvana, όπου πέρα από το ''Smells like Teen Spirit'' ομολογώ πως δεν ήξερα και πολλά κομμάτια τους. Έτσι λοιπόν, έπεσα πάνω στο άλμπουμ ''In Utero'',
το οποίο ακούγοντάς το ένιωσα ότι αυτή η μπάντα έπαιζε αυτό ακριβώς που ήθελαν να ακούσουν τα αυτιά μου. Ήταν το άλμπουμ το οποίο άλλαξε μέσα μου όλο τον τρόπο με τον οποίο σκέφτομαι και ακούω τη μουσική, αλλά το κυριότερο τον τρόπο με τον οποίο παίζω ντραμς, λόγω του Dave Grohl τον οποίο θαυμάζω περισσότερο από κάθε άλλο ντράμερ. Ο ήχος αυτού το δίσκου, η αίσθηση που έχει όταν τον ακούς ότι “νιώθεις σαν να ακούς μια μπάντα να τα σπάει στο διπλανό δωμάτιο” , με έκαναν να τον ακούσω και να τον ακούω μέχρι σήμερα άπειρες φορές, νιώθοντας κάθε φορά τα ίδια συναισθήματα.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι εξαιτίας της έλλειψης χρόνου στο σπίτι λόγω του αρκετού διαβάσματος για τις πανελλήνιες, για μεγάλο χρονικό διάστημα, τις ώρες της πληροφορικής στο σχολειό τις ξόδευα βλέποντας βίντεο και διαβάζοντας για την ζωή του Kurt Cobain, τον οποίο θεωρούσα και θεωρώ τον μεγαλύτερο rocker που πέρασε ποτέ
Μάλιστα είναι και ο τελευταίος δίσκος που αγόρασα σε φυσική μορφή, το 2013, όταν πήρα την deluxe anniversary edition για την συμπλήρωση 20 χρόνων από την κυκλοφορία του.
-Γιώργος Ψυχογυιός
Dig out your soul - Oasis
Το κύκνειο άσμα της υπερμπάντας από το Μάντσεστερ έμελλε να είναι όχι μόνο η πρώτη δισκογραφική δουλειά που αγάπησα ως σύνολο, αλλά και η αφορμή για να μπω στον πλούσιο κόσμο της βρετανικής ποπ-ροκ.
Ήταν φθινόπωρο του 2008 και μόλις είχα σχολάσει από την βάρδια μου σε καφετέρια. Μάλιστα ήταν ημέρα μισθοδοσίας, οπότε αποφάσισα να πάω στο γειτονικό δισκάδικο και να κάνω εποικοδομητικά την πρώτη σπατάλη του μήνα. Μέσα στις σειρές των νέων κυκλοφοριών, το μάτι μου δεν μπορούσε παρά να πέσει στο επιβλητικό avant garde κολλάζ του εξωφύλλου του "Dig Out Your Soul". Κάτι τα έντονα χρώματα, κάτι η πυρηνική έκρηξη, κάτι οι υποσχέσεις που αφήνει ο τίτλος, βρέθηκα λίγες στιγμές αργότερα στο ταμείο με τον πιο πρόσφατο δίσκο "εκείνης της μπάντας που λέει το Wonderwall".
Με το που έβαλα το cd να παίξει κατάλαβα ότι κάτι πολύ καλό πρόκειται να συμβεί. Οι σκληρές κιθάρες και το στιβαρό groove του "Bag It Up" με χτύπησαν κατευθείαν στο στομάχι και εν συνεχεία παραδόθηκα στις μελωδικές διφωνίες των αδελφών Gallagher. Το ψυχεδελικά φασαριόζικο τελείωμα μαρτυρεί τη γενικότερη "colossal" αισθητική που διακατέχει τον δίσκο. Άλλωστε μεγάλο μέρος του ηχογραφήθηκε στο θρυλικό Abbey Road του Λονδίνου και οι Oasis είχαν όλο τον χρόνο (και το χρήμα) για να πειραματιστούν.
Aπό το "The Shock of the Lightning", μέχρι και το "Ain't Got Nothin' " ο δίσκος είναι γεμάτος με ριφ από εκείνα που στέλνουν τα πιτσιρίκια για εκμάθηση κιθάρας και την πομπώδη ποιητική ασάφεια στους στίχους του Noel. Λείπει το εύκολο ποπ χιτάκι, από αυτά που έχουν γράψει οι Oasis με το κιλό στο παρελθόν, αντί γι' αυτό όμως έχει δοθεί μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά με σαφή προσανατολισμό ηχητικά.
Πολλές φορές ακόμη και σήμερα όταν ακούω κομμάτια όπως τα "Falling Down" και "Soldier On", μένω με μια υπέροχη αίσθηση νοσταλγίας αλλά και θλίψης, το συναίσθημα που έχεις περίπου μόλις ξυπνήσεις από ένα υπερβολικά ευχάριστο όνειρο. Κι αυτό ίσως συνοψίζει το άστατο ταξίδι των αδελφών Gallagher που τελείωσε λίγους μήνες αργότερα, μετά από άλλον έναν τσακωμό τους.
-Αλέξανδρος Σιάμος
________________
Οι Illusion θα εμφανιστούν για ένα live στο six dogs την Πέμπτη 9 Ιουλίου, μαζί με τους Graviola και τους Valentines Night, για να γιορτάσουν την συμπλήρωση ενός χρόνου από την κυκλοφορία του πρώτου τους ομώνυμου album.
Με αφορμή το live τους στο six d.o.g.s οι Illusion έχουν ετοιμάσει 100 συλλεκτικές κασέτες, κάθε μια από τις οποίες περιλαμβάνει μοναδικό κωδικό για το κατέβασμα του άλμπουμ και σε ψηφιακή μορφή.
Περισσότερα για τους Illusion στην σελίδα τους στο Facebook και στο site της μπάντας
σχόλια