Η «Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου» και άλλοι συγγενείς

Η «Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου» και άλλοι συγγενείς Facebook Twitter
Φωτ.: Στράτος Καλαφάτης
0
πάντες μὲν γὰρ οἱ περὶ Ἀλέξανδρον τὸ θαυμαστὸν ἀντὶ τἀληθοῦς ἀπεδέχοντο μᾶλλον

Στράβων, Γεωγραφικά 





Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΗΣ «ΦΥΛΛΑΔΑΣ» θυμίζει ελάχιστα τον Αλέξανδρο της επίσημης ιστορίας. Γιος ενός Αιγύπτιου μάγου, στέφεται βασιλιάς της Μακεδονίας, αλληλογραφεί με τον Δαρείο, συναντά τον προφήτη Ιερεμία, τις Αμαζόνες και τους πονηρούς μονοπόδαρους, παλεύει με μυθικά τέρατα, ταξιδεύει στη γη των Μακάρων, παντρεύεται την ωραία Ρωξάνδρα, γίνεται βασιλιάς του κόσμου όλου μέχρι να έρθει η ώρα του θλιβερού του θανάτου και να αναφωνήσει «Ματαιότης Ματαιοτήτων τα πάντα Ματαιότης».

Στην πεζή αυτή διασκευή της ελληνιστικής μυθιστορίας («Ο βίος Αλεξάνδρου του Μακεδόνος») του Ψευδο-Καλλισθένη, ο πανίσχυρος Μεγαλέξανδρος έχει περάσει πια στη σφαίρα της λαϊκής μυθολογίας. Από το 1680 που πρωτοτυπώθηκε στην Βενετία, έκτοτε κυκλοφόρησε σε άπειρες φτηνοεκδόσεις και έγινε το απόλυτο μπεστ σέλερ του υπόδουλου ελληνισμού που έβλεπε στον μυθικό Αλέξανδρο τον δικό του Σωτήρα και λυτρωτή.


Η «Φυλλάδα» (που ακόμα και λίγες δεκαετίες πριν πουλιόταν στα μπακάλικα μαζί με τη «Σύνοψη», τους «Βίους Αγίων» και τα χύμα όσπρια!), ήταν τόσο για μένα, όσο και για τον Θοδωρή Γκόνη, ένα από τα «όσια των οσίων» της παιδικής μας ηλικίας. Tα πιο πολλά παραμύθια που μας φούλαραν οι γιαγιάδες μας, ήταν «ελεύθερες διασκευές» της:

«Ζούσε ένας τρανός Βασιλιάς, ο κυρ-Αλέκος, που με τα φουσάτα του πήγε μακριά να πολεμήσει, στην άκρια του κόζμου και βρήκε κάτι στρατιώτες μ' ένα ποδάρι πάνω σε ελεφάντους και ούλους τους τζάκισε με τη βοήθεια του Χριστού του Σωτήρα και των Αγίων Τεσσαράκοντα και μετά παντρεύτηκε μια καλόψυχη πριγκιποπούλα και κάμανε εφτά κόρες,έμορφες και ευλαβικές...» – κάπως έτσι ξεκινούσαν και τελείωναν τα παραμύθια του κυρ-Αλέκου που ανακαλέσαμε κι οι δύο από τα αρχαία χρόνια της νηπιότητάς μας. Σαν συνεννοημένες, οι γιαγιάδες μπόλιαζαν την αφήγηση με χριστιανικά σταυροκοπήματα, ευτυχισμένους γάμους, άφθονη τεκνοποιία, οδηγώντας την ήδη εξωπραγματική διήγηση σε σφαίρες υψηλού σουρεαλισμού.


Η κοινή μας απόφαση να κάνουμε τη «Φυλλάδα» παράσταση έκρυβε ενθουσιασμό, δυσκολίες, αλλά και γενναιόδωρες συγκινήσεις. Η απόσταση Καβάλα –Ξάνθη προσπελάστηκε με ατελείωτα τηλεφωνήματα, άπειρα μηνύματα και μεταμεσονύχτιες αναγνώσεις όταν οι πόλεις κοιμόντουσαν και ο κορωνοϊός έκανε ρεπό.

Η «Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου» και άλλοι συγγενείς Facebook Twitter
Φωτ.: Στράτος Καλαφάτης

Κι εκεί, μέσα στα θολά χαράματα και τ' άγρια μεσάνυχτα, άρχισαν να μας επισκέπτονται όλοι οι κρυμμένοι συγγενείς του Μεγαλέξανδρου: Ο Θεόφιλος κι ο Κόντογλου με τις ζωγραφιές τους να φεγγίζουν στο σκοτάδι, ο Κουταλιανός με μια σάρισα ίσαμε χίλια μέτρα, ο παππούς Όμηρος, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος με τον ληστή του τον λυτρωτή, ο Ρήγας στην αυστριακή κομαντατούρα με το πορτρέτο του Μεγαλέξανδρου στο χέρι, ο Άγιος Σισώης να προσκυνάει το σκήνωμα του Βασιλέως, ο Ν.Γ. Πολίτης με τις θυμωμένες γοργόνες του, ο Καραγκιόζης με το καταραμένο φίδι του, ο Κανάρης να διαβάζει αποσπάσματα στα δακρυσμένα του ναυτόπουλα, ο κύριος Γιώργος με τις δυστυχισμένες γυναίκες του να τον γυρεύουν στα βάθη της Ασίας.

Κι ύστερα έσκασαν μύτη ο Στράβωνας κι ο Πλούταρχος κι ο Αρριανός να μας πούνε τα δικά τους, τα «επιστημονικά». Και κοιτούσαμε σαν μαγεμένοι με τον Θοδωρή όλο αυτό το μυστικό μας σόι, όλους αυτούς τους συμπέθερους και τους μπατζανάκηδες, όλο αυτό το κρυμμένο συγγενολόι που από μακριά μας χαιρετούσε κι από κοντά μας έλεγε: από το ίδιο πηγάδι πίνουμε νερό, μην κοντοστέκεστε, κοπιάστε να ξεδιψάσετε!

Κι έτσι, χωρίς να το καταλάβουμε τα κουτσοήπιαμε με τον
Μεγαλέξανδρο, τον όμορφο σαν τον Άη Γιώργη, αυτόν που είχε
αγαπητικιά μια νεράιδα, αυτόν που πέρασε «νύχτες πολλές
αγρύπνιας και μέρες ματωμένες μες στον πόλεμο», αυτόν που
ακόμα ψάχνουμε βαθιά μέσα στη γλώσσα μας κι όλο τον
βρίσκουμε κι όλο μας ξεγλιστράει.

*H παράσταση «Η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου» (βασισμένη στις υπάρχουσες εκδόσεις της «Φυλλάδας του Μεγαλέξανδρου» και σε κείμενα των Πλούταρχου και Αρριανού) θα παρουσιαστεί από το Κ.Θ.Β.Ε. σε συμπαραγωγή με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας, στο πλαίσιο του νέου θεσμού του ΥΠΟΑ «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός».

Παραστάσεις

Αιγές – Βασιλικοί Τάφοι: Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων: Σάββατο 8 Αυγούστου 2020

Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης: Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020

 

Οι εκδηλώσεις προσφέρονται δωρεάν από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Το μόνο αντίτιμο είναι το εισιτήριο κάθε αρχαιολογικού χώρου.

Είναι υποχρεωτική η προκράτηση θέσης.

Προκρατήσεις εδώ

Συντελεστές

Σύνθεση κειμένου: Γλυκερία Μπασδέκη σε συνεργασία με τον Θοδωρή Γκόνη

Μεταγραφή αρχαίων κειμένων: Γλυκερία Μπασδέκη

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης

Σκηνικά/Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα

Μουσική σύνθεση: Αλέξανδρος Γκόνης

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Κοντός, Ελένη Μαβίδου, Δημήτρης Μανδρινός, Έλενα Μεγγρέλη, Στεφανία Χονδράκη

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Δημήτρης Κυραναστάσης, Στέφανος Παρασκευάς

Επιστημονική σύμβουλος: Αγγελική Κοτταρίδη

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άρης Χριστοφέλλης

Όπερα / «Ακόμα και όσοι θαυμάζουν σχεδόν ειδωλολατρικά την Κάλλας, λίγα γνωρίζουν για την τέχνη της»

Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, επιστημονικός σύμβουλος του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η θρυλική σοπράνο παραμένει μια ανυπέρβλητη καλλιτέχνιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Θέατρο / Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Ποια είναι τα προσωπικά της στοιχήματα και ποιες είναι οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού - η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτή τη θέση από το 1994.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ