Θα δούμε θέατρο σε αρχαιολογικούς χώρους

Θα δούμε θέατρο σε αρχαιολογικούς χώρους Facebook Twitter
O Aρχαιολογικός χώρος της Ελευσίνας. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Σπουδαία Ερείπια: Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών

Τρεις αιώνες περιηγήσεων, καταγεγραμμένων αναμνήσεων, πολύτιμων σημειώσεων. Εννέα ταξιδιώτες-περιηγητές μάς δείχνουν τον δρόμο που βάδισαν και μας ζητούν να «ακολουθήσουμε» τα βήματά τους. Ξεκινώντας από το φαντασιακό ταξίδι του Φενελόν στην Ελλάδα του 16ου αιώνα και τελειώνοντας κοντά στον 19ο αιώνα με τις αφηγήσεις του Σατωβριάνδου, της Φρεντρίκα Μπρέμερ, της Χριστιάνας Λυτ, του Τζον Χιλλ και του πρώτου Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα, Καρόλου Τάκερμαν, τα Σπουδαία ερείπια - Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών (16ος-19ος αιώνας), σαν ένα παιχνίδι με τον χρόνο, μας δείχνουν μια άλλη Ελλάδα.


Μέσα από επιλεγμένες αφηγήσεις ξένων ταξιδιωτών και περιηγητών στην τουρκοκρατούμενη και στην προεπαναστατική Ελλάδα αλλά και στο νεότευκτο ελληνικό κράτος η σκηνοθέτις Νατάσα Τριανταφύλλη επιχειρεί να μεταφέρει στο σήμερα την αποτύπωση των προσδοκιών, τη φαντασιακή πρόσληψη του αρχαίου κόσμου, τις περιηγήσεις ανάμεσα στα χαλάσματα, την επαφή και την εξοικείωση με την πραγματικότητα.

Τα κείμενα των σημαντικών προσωπικοτήτων που επισκέφτηκαν την Ελλάδα και έγραψαν για την εμπειρία τους (οι περισσότεροι επισκεπτόμενοι και χώρους στους οποίους θα παρουσιαστεί η παράσταση) χωρίζονται σε 5 θεματικές ενότητες: «Ταξιδεύοντας ανάμεσα στα αρχαία χαλάσματα», «Αποτυπώσεις του αρχαίου παρελθόντος», «Αναπαραστάσεις του τοπίου», «Η προτεσταντική διείσδυση», «Έθιμα - Παράδοση».

Σύνθεση - επιμέλεια κειμένου: Στέφανος Καβαλλιεράκης, Άγγελος Κουτσολαμπρόπουλος

Σκηνοθεσία: Νατάσα Τριανταφύλλη

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική: Λήδα Μανιατάκου

Κίνηση - βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητροπούλου

Παίζουν: Πάρις Θωμόπουλος, Ελευθερία Παγκάλου, Βασίλης Παπαδημητρίου, Νατάσα Σφενδυλάκη, Αινείας Τσαμάτης, Δήμητρα Χαριτοπούλου

Παραστάσεις

21/7 Μονή Καισαριανής

24/7 Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων

26/7 Μονή Δαφνίου

29/7 Αρχαιολογικός χώρος Ακαδημίας Πλάτωνος

2/8 Κέντρο Ιστορικής ενημέρωσης Θερμοπυλών

6/8 Λύκειο Αριστοτέλους

9/8 Αρχαιολογικός χώρος Νεμέας

12/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Σαλαμίνας

21/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου

25/8 Λύκειο Αριστοτέλους

26/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά

30/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας (δυο παραστάσεις)

4/9 Αρχαίο Θέατρο Ζέας

10/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας

12/9 Ιερό Ποσειδώνα – Πόρος

15/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας (Αρέθουσα)

18/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Λαυρίου

20/9 Αρχαιολογικός χώρος Ασίνης

23/9 Αρχαιολογικός χώρος Αρχαίας Κορίνθου

26/9 Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπιείου

Θα δούμε θέατρο σε αρχαιολογικούς χώρους Facebook Twitter
Μονή Καισαριανής.

Αθηναίων Πολιτεία

Ο Ηρόδοτος διαδέχεται τον Θουκυδίδη. Ο Αριστοτέλης εναλλάσσεται με τον Πλούταρχο και τον Διογένη Λαέρτιο. Αποσπάσματα από κορυφαία έργα, ιστορικές-αρχαιολογικές πηγές (επιγραφές, αρχαιολογικά κείμενα) και ψηφίδες από το παρελθόν ανασυνθέτουν σε επεισοδιακή μορφή την περιπετειώδη πορεία του αθηναϊκού πολιτεύματος προς τη Δημοκρατία (7ος-6ος αι. π.Χ.). Ο Βασίλης Παπαβασιλείου σκηνοθετεί αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα ανθολόγηση κειμένων της αρχαίας ιστοριογραφίας υπό τον τίτλο Αθηναίων Πολιτεία.


Στην πραγματικότητα, πρόκειται για πέντε αυτοτελή αφηγηματικά «ιστορήματα», διασκευασμένα σε δραματική μορφή και για θεατρική απόδοση, τα οποία ενώνονται θεματολογικά σε ένα ενιαίο ιστορικο-πολιτικό διακείμενο.

Τα κεφάλαια ανα-διηγούνται ιστορίες όπως το Κυλώνειο Άγος (τη σειρά από δεινοπαθήματα και θεομηνίες που έπληξαν την αρχαία Αθήνα και αποδόθηκαν στην οργή των θεών για τη σφαγή των οπαδών του Κύλωνα), η δραστική και τολμηρή νομοθεσία του σοφού Σόλωνα, η στυγνή τυραννία του Πεισίστρατου και των Πεισιστρατιδών, οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη κ.ά. Οι ιστορίες αυτές παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε θεατρική μορφή σε σημαίνοντες αρχαιολογικούς τόπους και μουσεία, προφανώς ιδεώδη για τη συγκεκριμένη πρόταση «θέατρα».

Μετάφραση - διασκευή: Γιάννης Λιγνάδης

Ιστορική τεκμηρίωση - επιμέλεια: Ανδρονίκη Μακρή

Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου

Κοστούμια - βοηθός σκηνοθέτη: Νικολέτα Φιλόσογλου

Κίνηση: Ερμής Μαλκότσης

Παίζουν: Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μάνος Βαβαδάκης, Κώστας Κοράκης, Άγγελος Μπούρας, Κατερίνα Πατσιάνη

Παραστάσεις

23/7 Λύκειο Αριστοτέλους

30/7 Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας «Αρέθουσα»

31/7 Αρχαιολογικός χώρος Ερέτριας

1/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Θηβών

4/8 Αρχαιολογικός χώρος Αρχαίας Κορίνθου

6/8 Μονή Δαφνίου

7/8 Ιερό Ποσειδώνος – Σούνιο

8/8 Αρχαίο Θέατρο Θορικού

19/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου

22/8 Αρχαιολογικός χώρος Ελευθερών

23/8 Αρχαιολογικός χώρος Βραυρώνας

27/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων

28/8 Αρχαιολογικός χώρος Αφαίας –Αίγινα

2/9 Αρχαιολογικός χώρος Ακαδημίας Πλάτωνος

6/9 Ρωμαϊκή Αγορά

9/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας

13/9 Αρχαιολογικός χώρος Τύμβου Μαραθώνα

16/9 Αρχαίο Θέατρο Ζέας

19/9 Αρχαίο Θέατρο Άργους

22/9 Φρούριο Παλαμηδίου - Ναύπλιο

24/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά

25/9 Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπιείου

Θα δούμε θέατρο σε αρχαιολογικούς χώρους Facebook Twitter
Φωτογραφία από παλαιότερη εκδήλωση στον αρχαιολογικό χώρο Ολυμπιείου. Φωτ.: Χάρης Ακριβιάδης

Το αμάρτημα της μητρός μου (στα αγγλικά)

Ένα αριστούργημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, το πρώτο νεοελληνικό διήγημα που αναφέρεται με τέτοιον τρόπο στο ψυχικό μαρτύριο, στη βαριά συνείδηση, στο βάσανο της ενοχής, στην προσωπική αναμέτρηση με τα μεγάλα μυστικά του παρελθόντος. Εκείνο που τόλμησε κοντά στις αρχές του 19ου αιώνα να διεισδύσει σε βάθος στην ανθρώπινη ψυχή.

Ο Γεώργιος Βιζυηνός, αντλώντας αφηγηματικό υλικό από τις προσωπικές και οικογενειακές μνήμες, περιγράφει στο Αμάρτημα της μητρός μου (1883) τη στέρηση της μητρικής στοργής που βιώνει ένα παιδί εξαιτίας κάποιου παλιότερου αμαρτήματος της μητέρας του. Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο, οι σελίδες αναβλύζουν ανθρωπιά και αμεσότητα, το μυστικό της μητέρας αποκαλύπτεται στο ώριμο πλέον παιδί και αποκρυπτογραφείται ο τίτλος-αίνιγμα του διηγήματος.


Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στο πρώτο πλάνο, ο Βιζυηνός έχει ως φόντο τις παραδόσεις και τα βιώματα της λαϊκής ζωής στην ιδιαίτερη πατρίδα του, ενισχύοντάς το με το στέρεο υπόβαθρο της παιδείας του. Η παράσταση που θα γίνει στην αγγλική γλώσσα –έχει φιλοξενηθεί ήδη με μεγάλη επιτυχία σε κορυφαία ακαδημαϊκά ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής επί δύο συνεχή έτη (2018-2019)– είναι μια απόπειρα του Εθνικού Θεάτρου να συνδέσει το αγγλόφωνο κοινό με τη σύγχρονη ελληνική πολιτιστική δημιουργία.

Σκηνοθεσία: Δανάη Ρούσσου

Ερμηνεία: Ρένα Κυπριώτη

Σύνθεση μουσικής: Νίκος Κυπουργός

Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα

Καλλιτεχνική συνεργάτις: Ειρήνη Βουρλάκου

Παραστάσεις

19/7 Αρχαίο Θέατρο Θορικού

22/7 Λύκειο Αριστοτέλους

25/7 Μονή Δαφνίου

28/7 Ιερός Ναός Αγ. Γεωργίου (Ομορφοκκλησιά – Γαλάτσι)

5/8 Φρούριο Παλαμηδίου

11/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Σαλαμίνας

18/8 Αρχαιολογικός χώρος Αρχαίας Κορίνθου

20/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου

29/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας (δυο παραστάσεις)

1/9 Αρχαιολογικός χώρος Ακαδημίας Πλάτωνος

3/9 Αρχαίο Θέατρο Ζέας

5/9 Ρωμαϊκή Αγορά

8/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας

11/9 Αρχαιολογικός χώρος Μυκηνών

17/9 Μονή Καισαριανής

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ