Κάπου στο 1905, ένας ψηφοφόρος θέλησε να πετύχει ρουσφέτι από βουλευτή, προσφέροντάς του στο καφενείο ένα πιατάκι βύσσινο. Ο βουλευτής, όμως, δεν ενέδωσε και αγανακτισμένος ο ψηφοφόρος έδωσε νέα παραγγελία στο σερβιτόρο του καφενείου…
«Να μένει το βύσσινο».
Ένα απο τα μεγαλύτερα καφενεία της Παλιάς Αθήνας: η "Ωραία Ελλας". Τόπος συνάντησης τα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα όλων των πολιτικών της εποχής και των παρατρεχάμενων. Γωνία Ερμού και Αιόλου, δέσποζε στο τότε κέντρο της Αθήνας.
Άλλη μια εικόνα καφενείου εποχής Όθωνα, που δείχνει ανάγλυφα το πάθος της πολιτικής συζήτησης που ποτέ δεν έλλειπε απο τη χώρα μας.
Εικόνα καφενείου της εποχής όπου διαδραματίζεται το επεισόδιο με τον βουλευτή (1896). Πρόκειται για το καφενείο Ζαχαράτου στην Ομόνοια. Το ξακουστό "αδελφάκι" του στο Σύνταγμα ήταν το επίκεντρο των πολιτικών παρασκηνίων της χώρας μέχρι το 1960. 
Τον Μάρτιο του 1928, το "Ελεύθερον Βήμα" θα γράψει:
«Δεν είναι καφενείο αυτό. Είναι η “συνισταμένη” των νεοελληνικών παλμών. Η κλώσσα όλων ανεξαιρέτως των νεοσσών της πολιτικής. Το να περάσης ένα μέρος της ζωής σου στου Ζαχαράτου, είνε η μόνη ασφαλής εγγύησις για την καρριέρα σου. Άμα ο Ζαχαράτος σε αγνοεί, εχάθηκες. Είσαι απών από την πραγματικότητα και η τυχόν αξία σου προώρισται να παραγνωρισθή οικτρώς, διότι εκεί είνε ο στίβος που θα δοκιμασθής, που θα κριθής και από κει θα ξεκινήσης για να λάβης χαρτοφυλάκιο. Άπαξ σου δώση το δίπλωμα, χωρείς ακατάσχετος προς την κυβέρνησιν. Ετελείωσε. Είνε το φυτώριο των επισήμων θέσεων, ο προθάλαμος των εξουσιών. Ανωτάτη έδρα πολιτικών επιστημών!»
Να μη λησμονούμε κλείνοντας και την καθιερωμένη μας επίσκεψη στην Παλιά Αθήνα, που ανανεώθηκε για τον Νοέμβριο με νέο πλούσιο υλικό.
σχόλια