Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης με κράνος, και χωρίς.

Από προχθές, όλοι στη Θεσσαλονίκη έχουν θέμα συζήτησης τι έγινε με την δίκη του Παναγιώτη Ψωμιάδη, αν όντως καταδικάστηκε, αν αυτό σημαίνει πως θα παυθεί από Περιφερειάρχης κτλ.

Η απεργία των ΜΜΕ, δεν βοήθησε στο να είμαστε σίγουροι για το τι σημαίνει η καταδίκη του, έτσι ο καθένας έλεγε τι είχε ακούσει και αναλόγως από τον χρωματισμό της φωνής του καταλάβαινες αν τον συμπαθεί ή όχι.

Με αυτή την αφορμή, διηγούμαστε δύο ιστορίες από τις συναντήσεις που είχαμε κατά καιρούς μαζί του.

Χαρά:

"Όσα χρόνια ζω στη Θεσσαλονίκη, μια φορά είχα την τιμή να συναντήσω τον Παναγιώτη Ψωμιάδη.

Ήταν 3 χρόνια πριν, νωρίς το μεσημέρι, όταν ανέβαινα την 3ης Σεπτεμβρίου μαζί με την Π.

Στο ύψος της Αγίου Δημητρίου, και ενώ περιμένουμε το φανάρι να ανάψει πράσινο, για να περάσουμε απέναντι, σταματάει μια μαύρη μηχανή με δύο κουστουμαρισμένους επιβαίνοντες.

Περνάω το δρόμο αμέριμνη, όταν η φίλη μου με σκουντάει όλο νόημα, να κοιτάξω πάνω στη μηχανή. Βλέπω τον Ψωμιάδη, να κάθεται πίσω από τον οδηγό, χωρίς να φοράει κράνος (το τονίζω αυτό). Ο τότε νομάρχης αντιλαμβάνεται αμέσως ότι τον χαζεύουμε και μας κλείνει το μάτι. Άλλωστε ξέρει το παιχνίδι της δημοσιότητας όσο κανένας άλλος.

Σε λίγο έχουμε περάσει απέναντι, το φανάρι έχει γίνει ξανά κόκκινο, η μηχανή έχει αναπτύξει ταχύτητα και εγώ έχω μείνει με την ανάμνηση ότι κάποτε ο Ψωμιάδης μου έκλεισε το μάτι."

Τέλος, κάθε μέρα, στο δρόμο για το πανεπιστήμιο πετυχαίνω αυτή την αφίσα ή οποία φαντάζομαι πως ξέμεινε από τη προεκλογική περίοδο.

Κωνσταντίνος:

"Η δική μου συνάντηση με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, ουσιαστικά δεν ήταν συνάντηση.

Πριν δύο χρόνια, περίπου, ήμουν σε ένα ταξί μαζί με τους γονείς μου. Βρισκόμασταν στην αρχή της Τσιμισκή, η οποία ήταν γεμάτη με αυτοκίνητα, φυσιολογικό πράγμα για Παρασκευή μεσημέρι. Το περίεργο ήταν πως η λεωφορειολωρίδα ήταν άδεια.

Εκείνη τη στιγμή, μαζί με όλα τα λεωφορεία που περνούσαν, είδα ένα μηχανάκι να περνάει δίπλα μας με μία γνώριμη φιγούρα -με κράνος- πάνω του.

Ενώ προσπαθούσα να καταλάβω ποιος είναι, ο ταξιτζής είχε ανοίξει το παράθυρο και φώναξε "Γεια σου Νομάρχη μου!"

Τον ρώτησα, αν ήταν ο Ψωμιάδης πάνω στο μηχανάκι, μου απάντησε καταφατικά. Μετά του είπα πως νομίζω ότι είναι παράνομο που μπήκε στη λεωφορειολωρίδα με το μηχανάκι του. "Τι ψάχνεις; Όλοι το κάνουν, το κάνει και ο Παναγιώτης", μου είπε.

Δεν ξαναμίλησα σε όλη τη διαδρομή."

+

δύο ποστ που έκανε ο Άρης Δημοκίδης σχετικά με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη:

Οι γάτες το είχαν προβλέψει: Τέλος ο Ψωμιάδης

Το καλύτερο/χειρότερο βίντεο με τον Ψωμιάδη: τότε που έκαιγε βιβλία (!)